Absolutorium bez niespodzianek

Co roku w samorządach ocenia prowadzenie gospodarki finansowej, udzielając absolutorium lub nie. Do takiego głosowania w Radzie Powiatu doszło 30 czerwca.

Najpierw w porządku obrad zaplanowano debatę nad raportem o stanie powiatu górowskiego. Wcześniej 18 czerwca odbyło się posiedzenie „komisji wspólnej”, na której analizowano treść raportu. Dyskusja nie była zbyt ożywiona, toteż podczas sesji już nikt nie zabierał głosu.  Debacie sesyjnej mógł każdy uczestniczyć pod warunkiem zebrania 150 głosów. Nikt tego zaporowego warunku nie spełnił. Następnie 9 radnych przegłosowało wotum zaufania dla zarządu, 4 było przeciw. W obradach uczestniczyło 13 radnych, 2 było nieobecnych.

Po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego i sprawozdania z wykonania budżetu głosowano nad absolutorium. W ubiegłym roku w powiecie do 11 września zarząd składała się z trzech osób – Urszuli Szmydyńskiej (obecnie przewodniczącej Rady Powiatu), Andrzeja Rogali i Ryszarda Pietrowiaka, potem nastąpiła zmiana i zarząd tworzyli Kazimierz Bogucki, Ryszard Wawer, Renata Barda i Michał Krochta. 9 radnych oceniło pozytywnie gospodarowanie finansami powiatu, 4 wstrzymało się od głosu.

Starostowie i przewodnicząca rady dziękowali radnym, naczelnikom w starostwie, urzędnikom, kierującym jednostkami powiatowymi, bo bez ich udziału i wsparcia nie udałoby się tak dobrze zarządzać powiatowymi finansami. Nie zapomniano o Wiesławie Pospiechu, który do niedawna sprawował funkcję skarbnika, dziękując mu za nadzór nad powiatowymi finansami.Kierownictwo powiatu obdarowano bukietami kwiatów.

Powiatowy budżet w 2024 r.

Na sesji Rady Powiatu (30 czerwca 2025 r.) zaplanowano głosowanie nad absolutorium dla zarządu powiatu. Poprzedzi je dyskusja (mało prawdopodobne) i przyjęcie sprawozdania z wykonania budżetu (pewne).

Pod koniec 2023 r. Rada Powiatu uchwaliła planowane dochody budżetu (starostwa i jednostek organizacyjnych powiatu) na kwotę 82 221 783,86 zł, planowane wydatki na 84 821 783,86 zł, a deficyt na 2,6 mln zł. W ciągu roku dokonano zmian, tak że dochody wzrosły o prawie 11 mln zł. Prawie o 2 mln zł zwiększyła się dotacja na Komendę Powiatową Państwowej Straży Pożarnej. W dziale różnych rozliczeń przybyło około 5,5 mln zł, na co złożyły się m.in. zwiększenie subwencji oświatowej o 2,5 mln zł i wyrównanie dochodów powiatu o ponad 2 mln zł. Pomocy społecznej dostało się ok. 1 mln zł. Tym samym dochody budżetu zamknęły się kwotą 92 941 916,03 zł a wydatki 97 103 167,03 zł, a niedobór budżetu to 5 161 251,00 zł, pokryto go z tzw. wolnych środków.

Na drogi powiatowe wydano prawie 5,5 mln zł, realizując zadania: przebudowa drogi w Ryczeniu i na odcinku Wioska-Witoszyce, wykonanie chodników w Goli Górowskiej, Lubielu i Czerninie.

Powiat ma długi, ale przynajmniej jeden wierzyciel zastał spłacony w 2024 r. Chodzi o fakturę za budowę strażnicy. 

Raport raportowi nierówny

Na 30 czerwca zaplanowano sesję Rady Powiatu. W porządku obrad znajduje się przedstawienie raportu o stanie powiatu górowskiego za 2024 rok i debata nad nim. Radni otrzymali go wcześniej, bo już w maju. Można go (i wcześniejsze) znaleźć w internecie w Biuletynie Informacji Publicznej.

O jego zawartości mówi spis treści: Wprowadzenie – ogólna charakterystyka powiatu; Rada i zarząd powiatu górowskiego; Informacja o stanie finansów powiatu; Zadania geodezyjne; Mienie powiatu i skarbu państwa; Komunikacja, transport i drogi; Inwestycje; Bezpieczeństwo i obronność; Budownictwo i zamówienia publiczne; Ochrona środowiska; Aktywizacja zawodowa osób bezrobotnych; Pomoc społeczna i ochrona zdrowia; Edukacja; Kultura fizyczna i turystyka; Ochrona praw konsumenckich; Organizacje pozarządowe i pomoc prawna; Administracja i zarządzanie. Część zawartych tu informacji radni otrzymali lub otrzymają w postaci różnych sprawozdań instytucji powiatowych. Brakuje tu – wg mnie – wiedzy ze sprawozdań policji i straży pożarnej.

18 czerwca odbyło się posiedzenie „komisji wspólnej”, czyli prawie wszystkich radnych, poświęcone analizie raportu. Jako pierwszy zabrał głos Zbigniew Józefiak. Mówił o zarządzaniu mieniem, następnie chciał się dowiedzieć kto jest autorem lub autorami poszczególnych rozdziałów. Tu podał jako pozytywny przykład rozdział dotyczący komunikacji i dróg, gdzie podawano źródła danych. Wicestarosta Ryszard Wawer wyjaśniał, że autorami raportu są członkowie, którzy go przyjęli uchwałą, a informacje pochodzącą z wydziałów starostwa.

Zwróciłem uwagę, że moje wcześniejsze uwagi zostały uwzględnione – pojawił się rozdzialik o działaniach związanych z ochroną zdrowia. Na jednej stronie wyszczególniono instytucje związane z tą dziedziną życia, którym powiat udostępnia pomieszczenia na ul. Armii Polskiej 8. Autor tego wykazu tak się rozpędził, że nawet tu umieścił Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie, które nie ma nic wspólnego z medycyną. Próbowano wytłumaczyć, że kieruje do sanatoriów czy wydaje orzeczenia, więc to jest działalność medyczna.

Zapomniano o profilu powiatu na Facebooku. Są dwa – stary, nie aktualizowany, który bardzo łatwo znaleźć, i nowy, jeśli nie znasz adresu, to go nie znajdziesz. Wytłumaczono, że profil na FB nie jest oficjalnym komunikatorem powiatu i dlatego nie uwzględniono go w raporcie. A skąd to zamieszanie z profilami, tego się nie dowiedziałem.

Z roku na roku raport o stanie powiatu górowskiego jest coraz lepszy, nawet moje drobne krytyczne uwagi tego nie podważają. A jego autorzy potrafią pozytywnie zaskoczyć, np. umieszczając obszerne omówienie zagrożenia powodziowego z września 2024 r.

Jubileusz przedszkola

21 czerwca 1945 r. odbyło się oficjalne otwarcie pierwszego w Górze i na Dolnym Śląsku przedszkola. Funkcjonowało ono już od kilku dni. W uroczystości wzięli udział: Walerian Krechowicz – pierwszy inspektor szkolny, starosta August Herbst, sowiecki komendant Góry i wiele innych osób, w tym matki przedszkolaków. Osiemdziesiąt lat później 13 czerwca w górowskim Domu Kultury świętowano 80-lecie Publicznego Przedszkola Nr 1 im. Marii Konopnickiej.

Najpierw zajęli środkowe miejsca goście – rodzice i zaproszeni goście. Następnie wmaszerował barwny korowód przedszkolaków, które zasiadły po prawej i lewej stronie sali. W trakcie imprezy przybywało widzów, głównie rodziców, tak że musieli stać lub siedzieć na stopniach widowni.

Po powitaniu licznych gości wystąpiła Elżbieta Janusz – pełniąca funkcję społecznego wicedyrektora, która odczytała historię przedszkola. Towarzyszyło jej wizualna prezentacja ilustrująca 80 lat działalności tej placówki. Po niej głos zabrała Aleksandra Pacholska – dyrektorka. Rozpoczęła pracę w marcu 1985 r. Obecnie jej staż zawodowy to 40 lat. Najdłuższy wśród pracowników. Inni długo pracujący pracownicy pedagogiczni to Agnieszka Ratajczak (31 lat), Elżbieta Janusz (17 lat), Ludwika Łapińska (15 lat) i Beata Latka (13 lat). Wśród pracowników obsługi i administracji największym stażem mogą się poszczycić Monika Downarowicz (29 lat), Monika Ozdoba i Marzena Skruńdź (po 25 lat), Barbara Trzósło i Beata Jodko (po 23 lata). Uczczono minutą ciszy zmarłych pracowników.

Zaczęło się wręczanie podziękowań i drobnych upominków osobom, które wspierały działalność przedszkola. Było ich tyle, że nie sposób wymienić ich wszystkich. Niektórzy z nich zabierali głos. Burmistrz Tadeusz Juska złożył gratulację pracownikom przedszkola i wręczył bon. Nie ujawniono jego wartości. Zabrał głos również starosta Kazimierz Bogucki. Wystąpił w asyście przewodniczącej Rady Powiatu Urszuli Szmydyńskiej, która wyznała, że jest absolwentką tego przedszkola.

Wśród osób, które otrzymały podziękowanie znalazł się Dariusz Jaremowicz – właściciel zakładu pogrzebowego „Nostradamus”. Mogło to zdziwić, ale pani dyrektor wyjaśniła, że ona i inne nauczycielki są mu wdzięczne za to, że odnowił nagrobek założycielki i pierwszej dyrektorki przedszkola – Janiny Horbowskiej-Zaranek. Znajduje się on na cmentarzu parafialnym.

Przedszkolaki nudziły, kręciły się, przysypiały, aż przyszedł czas na nie. Jako pierwsza wystąpiła grupa „Motylki”, po niej „Biedronki”, „Pszczółki” i inne. Po występie szły do sali klubowej na słodki poczęstunek. Był to jednocześnie czas fotografowania i filmowania swoich pociech przez rodziców. 

Wychodząc z sali każdy otrzymywał ciasteczko opatrzone emblematem przedszkola i mógł się wpisać do kroniki jubileuszu osiemdziesięciolecia przedszkola. 

Św. Stanisław z cukrowni

8 czerwca 2025 r. w kościele p.w. św. Katarzyny sprawowano  sumę w intencji pracowników cukrowni Góra Śląska – obecnych i byłych, rencistów i emerytów, i tych, którzy odeszli do wieczności oraz księży wikariuszy z racji ich imienin. Po mszy św. poświęcono obraz św. Stanisława - patrona cukrowni i zawieszono go na bocznym filarze.

8 maja 1946 r. dla pracowników cukrowni Góra Śląska był dniem wolnym od pracy. Każdy otrzymał kawałek kiełbasy, bułkę i piwo. W załodze zakładu zaś naliczono 33 Stanisławów, poczynając od dyrektora Stanisława Waligórskiego. Orkiestra dęta od szóstej rano grała pod oknami solenizantów. W tym dniu obchodzono liturgiczne wspomnienia św. Stanisława ze Szczepanowa. 8 maja 1946 r. ustawiono krzyż przed cukrownią, który stoi do dziś.

Postanowiono wybrać św. Stanisława ze Szczepanowa na patrona cukrowni. Nie udało się zdobyć jego obrazu, więc go zmieniono na św. Stanisława Kostkę. W dniu jego święta 18 września powieszono obraz nad drzwiami laboratorium. Po pewnym czasie już nie mógł wisieć w socjalistycznym zakładzie, więc go schowano.

W czasie mszy św. ostatni dyrektor cukrowni Andrzej Rękosiewicz odczytał z monografii „Dzieje cukrownictwa na Ziemi Górowskiej” historię tego obrazu. A egzemplarz tej książki przekazał księdzu Henrykowi Wachowiakowi, głównemu celebransowi tej mszy św. jako dar dla parafii.

Jakie był dalsze losy tego obrazu? W latach pięćdziesiątych trafił do kościoła św. Katarzyny. Powieszono go w jednej z salek katechetycznych. 13 września 1981 r. uroczyście inaugurowano kampanie cukrowniczą. Na życzenie załogi odprawiono mszę św. w hali zakładu. Uczestniczyło w niej około tysiąca osób, wiele z nich przystąpiło do komunii św. Ponownie zawieszono obraz św. Stanisława. Znajdował się tam do niedawna.

W listopadzie ubiegłego roku Bolesław Siekanowicz – emerytowany pracownik cukrowni – wpadł na pomysł, żeby ten obraz przekazać do kościoła św. Katarzyny. Ksiądz proboszcz Henryk Wachowiak przystał na to. Mało tego wziął na siebie konserwację obrazu. 8 czerwca 2025 r. stanowił ozdobę mszy św. w intencji cukrowników a po niej poświęcono i zawieszono go na filarze. Pod nim umieszczono tablicę z napisem:

„Jest to krzyż i obraz, który towarzyszył pracownikom Cukrowni Góra Śl. podczas całej jej historii oraz przemian, które miały miejsce w XX wieku.”

Z podpisem „Cukrownicy Cukrowni Góra Śl.” i datą „Góra, 08.06.2025 rok”.

Przed zawieszeniem obrazu wykonano zbiorowe zdjęcie obecnych w kościele cukrowników i ich rodzin.

Przygoda z historią

7 czerwca wczesnym popołudniem pięć drużyn wyruszyło z Biblioteki Miejskiej na ulice Góry w grze miejskiej „Przygoda z historią”. Uczestnicy – uczniowie klas IV-VI – którym towarzyszyli opiekunowie, zdobywali punkty w siedmiu miejscach takich jak Biblioteka Miejska, Szkoła Podstawowa Nr 3 (na ul. Poznańskiej), Pracownia Historii, Biblioteka Pedagogiczna, Wieża Głogowska, Liceum Ogólnokształcące i wieżą ciśnień. Mieli tam różne zadania do rozwiązania. Kilka przykładów: odczytać szyfr, znaleźć zdjęcia w kronikach bibliotecznych, ułożyć alfabetycznie książki o Górze, napisać na maszynie do pisania krótki tekst, połączyć w parę zdjęcia, w Wieży Głogowskiej znaleźć i sfotografować dzwon i cegły z napisami.

Przed wyruszeniem każda drużyna otrzymała plan Góry z zaznaczoną trasą do przebycia i miejscami, gdzie mogli zdobywać punkty, oraz reprodukcjami zdjęć charakterystycznych obiektów, które po drodze musieli znaleźć i sfotografować. Dodatkowo mogli zdobyć punkty za wykonane zdjęcia herbu Góry.

Najlepiej wypadła drużyna biblioteczna (na zdjęciu), to znaczy wystawiona przez Bibliotekę Miejską. Składała się ona z uczniów Szkoły Podstawowej Nr 3. Pozostałe drużyny pochodziły ze szkół podstawowych w Jemielnie, Ślubowie i Górze (nr 1 i nr 3). Najlepsze drużyny uhonorowano cennymi nagrodami. Każdy uczestnik otrzymał na pamiątkę plan Góry wydany przez gminę Góra. Już teraz planuje się, że za rok odbędzie się podobna gra miejska. Imprezie towarzyszy wystawa obrazów Marty Polechońskiej, dostępna przez czerwiec.

Tegoroczną grę zorganizowano w ramach programu „Archifest. Dni archiwów społecznych”, w które wzięło udział 41 takich archiwów z 31 miejscowości z całej Polski. Takie „Cyfrowe Archiwum Tradycji Lokalnej” prowadzi w internecie od 2009 r. Biblioteka Miejska - https://zbioryspoleczne.pl/archiwa/PL_2136. W trakcie pisania tego tekstu było w nim 2590 skanów.

Grę miejską „Przygoda z historią” przygotowała Biblioteka Miejska wspierana przez Powiatowe Centrum Doskonalenia Nauczycieli i Poradnictwa Psychologiczno-Pedagogicznego (a dokładnie przez Powiatowy Ośrodek Doskonalenia Nauczycieli, Bibliotekę Pedagogiczną i Pracownię Historię), a personalnie przez Jolantę Mikłosz, której pomagała Ewa Walczak oraz pracownicy Biblioteki Miejskiej i nauczyciele oraz wolontariusze z Zespołu Szkół.