Dzieci, dzieci, dzieci

Zmienia się struktura wiekowa mieszkańców powiatu górowskiego – rośnie liczba seniorów, maleje liczba dzieci. Nie zawsze tak było. Sięgnąłem do regionalnego rocznika statystycznego, podającego dane z 1957 r.

Pod koniec 1957 r. powiat górowski zamieszkiwało 36 069 osób (17 387 mężczyzn i 18 682 kobiet). Jego powierzchnia nieco różniła się od stanu obecnego, bo teraz kilka wsi leży na terenie województwa poznańskiego. W 1957 r. powiat górowski był jednym z najrzadziej zaludnionych powiatów w województwie wrocławskim – na 1 km kwadratowy przypadało 47 osób, identyczna sytuacja była w powiecie bolesławieckim, gorzej było w powiecie milickim – 45, a najgorzej w powiecie lubińskim – 38 osób na 1 km kwadratowy.

Kreis Guhrau w 1939 r. liczył 39 939 mieszkańców. Powiat górowski po II wojnie światowej nigdy nie osiągnął takiego poziomu. Wg dostępnych danych najwięcej mieszkańców miał w 1965 r. – 37 745, trochę więcej w 199 r. – 37 935.

W Górze mieszkało 6 547 osób. Niestety, rocznik statystyczny nie podaje liczby mieszkańców Wąsosza. Wówczas był traktowany jako wieś. Jak stał się osiedlem, czyli czymś pośrednim między wsią i miastem, w rocznikach statystycznych pojawiła się liczba mieszkańców. Pod koniec 1959 r. odnotowano, że w Wąsoszu mieszkało 1877 osób. W 1939 r. w Wąsoszu mieszkało 2941 osób, w okresie powojennym – wg dostępnych danych statystycznych – nigdy ludność Wąsosza nie przekroczyła tej liczby, najbliżej była tego w r. 1988, wtedy mieszkało w tej miejscowości 2911 osób.

W ramach ruchu wędrówkowego przybyło na teren powiatu 2478 osób, głównie ze wsi, a opuściło 2409, też głównie przemieszczając się na wieś; dodatnie saldo wyniosło 69 osób. Wśród napływających osób odnotowano 256 osób przybywających z zagranicy. Prawdopodobnie to Polacy, którzy przybyli tu z Związku Sowieckiego (tzw. druga repatriacja).

Zawarto 286 małżeństw, urodziło się 1087 dzieci, a zmarło 299 osób, co dało przyrost naturalny wielkości 788 osób. W 1957 r. zmarło 97 dzieci w wieku do 1 roku. We wcześniejszych latach dzieci rodziło się jeszcze więcej: 1948 r. – 1299, 1949 r. – 1269, 1950 r. – 1122.

Pamięć o ofiarach z Wołynia

Po II wojnie światowej ok. 60% osób osiedlających się w powiecie górowskim pochodziło z kresów,  północnych i południowych. Przywieźli ze sobą pamięć o dobrych i złych przeżyciach z tamtych terenów. Długo była ona tłumiona, niekiedy dopiero teraz mogła się uzewnętrznić.

Przy wejściu do kościoła św. Katarzyny po prawej stronie znajdują się dwie tablice upamiętniające pomordowanych na kresach, jedna jest poświęcona ofiarom mordów dokonanych przez nacjonalistów ukraińskich 28 lutego 1944 r. w Hucie Pieniackiej, druga – pamięci wszystkim, którzy stracili życie na Wołyniu i kresach południowo-wschodnich z rąk ukraińskich.

27 lipca 2025 r. mszę św. o godz. 12.00 w kościele św. Katarzyny ksiądz proboszcz Henryk Wachowiak modlił się za zamordowanych w latach 1939-1947 na Wołyniu i kresach południowo-wschodnich a pod koniec mszy poświęcił jedną z tablic. Następnie odczytał napisy z tablic.

Zygmunt Michalewski (na zdjęciu) z Góry uczestniczył w Warszawie w obchodach upamiętniających zagładę Huty Pieniackiej. Wtedy narodziła się myśl, żeby w Górze uczcić pomordowanych na kresach południowo-wschodnich. Zygmunt Michalewski do niedawna był pracownikiem terenów zielonych w Spółdzielni Mieszkaniowej „Wspólny Dom”. A jego ojciec pochodził z Huty Werchowuskiej, położonej niedaleko od Huty Pieniackiej. Zajmował się pochówkiem pomordowanych w tamtej miejscowości.

Zygmunt Michalewski w tym roku po uzyskaniu zgody dziekana przystąpił do prac nad tablicą. Wykonał ja górowski kamieniarz Marek Kędzierski. Fundatorami był Zygmunt Michalewski i Zbigniew Mikoluk. Do powstania drugiej tablicy przyczyniła się Maria Połocka, mieszkająca w Poznaniu.

Zygmunt Michalewski zamierza doprowadzić do powstania obelisku, upamiętniających zamordowanych na wschodzie. Mógłby stanąć na cmentarzu parafialnym lub w innym miejscu.

Skarga na drogę

Niejednokrotnie składano skargi lub petycje dotyczące fatalnego stanu drogi. Składający tego rodzaju pism liczyli zapewne, że w ten sposób wpłyną na władze powiatowe. Ostatnio tak uczynili mieszkańcy wsi Szaszorowice, składając skargę na brak działań starosty, który miał nie remontować drogi powiatowej między Szaszorowicami i Miechowem.

W skardze czytamy: „Obecny stan drogi jest nie do przyjęcia – liczne nierówności, dziury, brak odpowiedniej nawierzchni oraz niewystarczająca szerokość utrudniają codzienne korzystanie i stanowią zagrożenie dla bezpieczeństwa mieszkańców oraz użytkowników. Dodatkowo z powodu złego stanu technicznego dochodzi do częstych awarii i uszkodzeń pojazdów, co generuje dodatkowe koszty i utrudnienia.”

Skarga do starostwa wpłynęła 25 czerwca br. Na posiedzeniu komisji skarg, wniosków i petycji 10 lipca uznano ją za niezasadną. 24 lipca stała się ona przedmiotem obrad nadzwyczajnej sesji Rady Powiatu. Zwołano ją na wniosek członków zarządu.

Po odczytaniu skargi i uzasadnienia do projektu uchwały rozpoczęła się dyskusja: z jednej strony radni z opozycji, z drugiej – wicestarosta Ryszard Wawer. Jako pierwszy wystąpił Marek Biernacki, pytając się dlaczego skargi radni nie otrzymali. Dotychczas w tego rodzaju przypadkach radni tekstów skarg nie otrzymywali. Z kolei Zbigniew Józefiak poruszył kwestię braku specjalisty od dróg. Nie ma nikogo takiego zatrudnionego w starostwie, a w gminie Góra – tak. Stwierdził, że prace na drodze Szaszorowice-Miechów zostały wykonane nienależycie, przekazał zdjęcie to dokumentujące.

Na początku lipca na tej drodze łatano dziury. Wykonali to pracownicy z wydziału komunikacji starostwa tak jak mogli i jak umieli. Można się zgodzić, że zrobili to nie najlepiej. Dopiero 23 lipca rozstrzygnął się przetarg na wykonanie remontów cząstkowych. Był to trzeci. Firma, która wygrała, na pewno to zrobi lepiej.

Już po głosowaniu, w którym przyjęto, że skarga jest niezasadna (9 radnych za tym, 3 przeciw), rozpoczęła się dyskusja na temat stanu dróg i ich remontów.

Do części radnych nie docierało, że powiat ma bardzo ograniczone możliwości finansowe remontowania dróg. Bez pozyskania pieniędzy z zewnątrz niewiele da się zrobić. A w tym roku jest tylko jeden program, z którego można zdobyć środki. O tym mówił Ryszard Wawer, mówił to na tej sesji, mówił kilkakrotnie na kilku wcześniejszych i zapewne będzie o tym jeszcze mówił.

Bez samochodu ani rusz

Najpierw krótkie wprowadzenie historyczne. Sięgam do rozkładu jazdy autobusów obejmujący okres od 1 czerwca 1980 do 30 maja 1981 r. Funkcjonowały wówczas takie połączenia autobusowe:

Rawicz – Wąsosz – Grabowno/Ślubów - Góra,

Góra – Brzeżany – Siciny – Radosław – Niechlów,
Leszno – Chróścina – Góra,
Góra – Wroniniec – Radosław/Lipowiec – Niechlów,
Góra – Rogów/Ryczeń – Luboszyce Małe/Jemielno – Wołów,
Góra – Rudna Wielka/Bojanowo – Szurkowo,
Wschowa – Brzeżany/Wroniniec – Góra,
Góra – Ślubów/Rudna Wielka – Wołów – Wrocław,
Góra – Wińsko – Lubin, 

Góra – Żmigród.

 To tylko niektóre. Obecnie sytuacja jest inna.

Na podstawie zezwoleń wydanych przez starostę górowskiego w 2024 r. na terenie powiatu funkcjonowały następujące linie komunikacyjne:

Ryczeń – Kietlów – Góra
Góra – Ślubów – Wąsosz
Wąsosz – Grabowno – Góra
Góra – Niechlów – Siciny – Wronów
Góra – Bronów – Wąsosz
Góra – Gola Górowska – Niechlów
Góra – Niechlów – Bełcz Wielki – Wronów.

Na wniosek przewoźnika 15 lipca 2024 r. wygaszona została linia relacji Irządze – Luboszyce Małe – Bełcz Wielki – Irządze.

Powiat górowski we współpracy z gminą Wąsosz i korzystając z dotacji Funduszu Rozwoju Przewozów Autobusowych od 2 listopada 2021 r. uruchomił połączenie autobusowe Wąsosz – Wiewierz – Sułów Wielki – Góra. W ubiegłym roku na tej trasie sprzedano 878 biletów jednorazowych i 38 miesięcznych.

Od 1 stycznia 2024 r. powiat we współpracy z gminami Góra i Wąsosza oraz korzystając z dotacji Funduszu Rozwoju Przewozów Autobusowych powstało połączenie autobusowe Czeladź Wielka - Baranowice – Kłoda Górowska - Góra. Na tej trasie sprzedano w minionym roku 792 biletów jednorazowych i 110 miesięcznych.

Ta jak w latach poprzednich publiczny transport zbiorowy realizowany był przez jednego przewoźnika Millę z Leszna.

Niezależnie od tych połączeń na podstawie zezwolenia marszałka działała linia Góra – Głogów i Głogów – Góra prowadzona przez firmę Karmar z Głogowa.

Od 1 kwietnia 2025 r. gmina Góra uruchomiła 4 linie autobusowe:

 

Wierzowice Małe- Góra

Żarki- Góra

Osetno Małe- Góra

Nowa Wioska- Góra

 

Od września 2023 r. funkcjonuje  połączenie autobusowo-kolejowe na trasie Rawicz – Bojanowo – Góra Śląska. Z uwagi na brak możliwości technicznych uruchomienia połączeń kolejowych po istniejącej linii kolejowej Bojanowo – Góra Śląska uruchomiona została obsługiwana przez autobus. Operatorem przewozów są Koleje Dolnośląskie S.A. z Legnicy. Organizatorem przewozów jest województwo dolnośląskie, powiat górowski i gmina Góra. W grudniu 2024 roku do współpracy dołączyła także gmina Bojanowo.

W ten sposób tylko częściowo ograniczono wykluczenie komunikacyjne powiatu i za należy się pochwała, ale np. w soboty i niedziele nie można dojechać do Leszna. Oczywiście można okrężną drogą korzystając z autobusu kolejowego.

Do wielu miejscowości jednak bez samochodu ani rusz nie dotrze się.

Niezasadna skarga

W 2017 r. służby wojewody dolnośląskiego przeprowadziły kontrolę w zakresie realizacji zadań powiatu wynikające z ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie. Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie otrzymało zadanie do wykona polegające na zapewnienia miejsca w ośrodku wsparcia dla osób doświadczających przemocy w rodzinie. Jest to forma pomocy, z której osoba korzysta w ostateczności, gdy inne formy wsparcia zostały wyczerpane.

Utworzenie takiego ośrodka na terenie powiatu górowskiego okazało się trudne ze względów lokalowych i kadrowych, a korzystanie z jego usług może zdarzyć się raz na jakiś czas.

W podobne sytuacji znalazło się 8 powiatów na terenie województwa. Jedynie powiat lubański dysponował zapleczem lokalowym, rozpoczął przygotowania do utworzenia ośrodka, jednocześnie zaprosił inne powiaty do współpracy. Ustalono, że powiat lubański zapewni schronienie dla matek z małoletnimi dziećmi i kobiet w ciąży dla osób z powiatów górowskiego, wrocławskiego, oławskiego, legnickiego, lwóweckiego, średzkiego, karkonoskiego i miasta Jeleniej Góry.

12 lutego 2018 r. powiat górowski zawarł porozumienie z powiatem lubańskim.  Nasz powiat ma zapewnione dwa miejsca w domu dla matki z małoletnim dzieckiem lub kobietą w ciąży w Pobiednej. W ośrodku może również przebywać ojciec lub inna osoba sprawująca opiekę nad dzieckiem. Przyjmuje potrzebujących przez całą dobę. Powiat ponosi tylko koszty za gotowość przyjęcia osoby. Za pobyt płaci gmina właściwa ze względu na miejsce zamieszkania osoby umieszczonej.

Informacja o oferowanej pomocy jest corocznie przekazywana gminom powiatu górowskiego. Do tej pory nie zgłosiła żadna osoba potrzebująca takiej pomocy.

10 kwietnia 2025 r. do starostwa wpłynęła skarga na działalność PCPR. Zarzucono barierę w dostępności z uwag na odległość, mimo że PCPR zapewnia dowóz. Komisja skarg, wniosków i petycji 6 maja 2025 r. przenalizowała wniesioną skargę i uznała ją za niezasadną. Na sesji 30 czerwca 2025 r. radni przychylili się do tej opinii.

10 kilometrów

Na ostatniej sesji Rady Powiatu (30 czerwca 2025 r.) wicestarosta Ryszard Wawer poinformował radnych (i widzów internetowej transmisji z obrad) o planowanych pracach na drogach powiatowych.

26 maja została podpisana umowa na realizację drugiego etapu przebudowy drogi powiatowej na odcinku Wioska-Witoszyce. Wykonawca inwestycji jest konsorcjum firm – Drogtranz sp. z o.o. z Góry – lider konsorcjum i Drogomel A. Skoczylas, K. Głuszko z Góry. Wartość kosztorysowa zadania wynosiła 3 396 622 zł. Wpłynęło 7 ofert. Wartość najtańszej to 2 077 797,43 zł i na tę kwotę podpisano umowę.

Zakres prac obejmuje odcinek od skrzyżowania Wioska-Łagiszyn-Radosław aż do Witoszyc. Przewidziano m.in. wykonanie nowej podbudowy drogi, nawierzchni asfaltowej o szerokości 5,5 m, zjazdów bitumicznych, obustronnych poboczy z destruktu asfaltowego (po 0,75 m każde) a także oznakowania poziomego i pionowego.

Powiat górowski pozyskał dofinansowanie w wysokości 50% kosztów zadania z Rządowego Funduszu Rozwoju Dróg. Prace potrwają do 12 miesięcy od dnia podpisania umowy.

Ryszard Wawer podkreślił, iż przebudowa drogi Wioska-Witoszyce jest jedną z największych inwestycji drogowych powiatu w ostatnich latach. Całkowity koszt tego zadania wyniesie ok. 11 mln zł, z czego ok. 9,2 mln zł to dofinansowanie zewnętrzne. Podziękował również pani wojewodzie dolnośląskiej Annie Żabskiej i wicewojewodzie Piotrowi Kozdrowickiemu za wsparcie i współpracę.

W listopadzie 2024 r. złożono dwa wnioski do Urzędu Marszałkowskiego o udzielnie pomocy finansowej w formie dotacji celowej z budżetu województwa na zadania rekultywacyjne w 2025 r.

Na drugi etap przebudowy drogi powiatowej w Goli Górowskiej nie otrzymano dofinansowania, jednak zarząd podjął decyzję o dokończeniu prac z własnych środków przeznaczając na to ok. 0,9 mln zł. Na sesji radni podjęli w tej sprawie stosowną uchwałę.

Otrzymano natomiast dofinansowanie w kwocie 490 tys. zł na remont drogi powiatowej Gola Górowska-Osetno-droga dojazdowa do gruntów rolnych. Będzie on polegał na wykonaniu nowej nawierzchni oraz utwardzeniu poboczy na długości ok. 2,45 km. Koszt tej inwestycji to 1 225 000,00 zł. 17 czerwca ogłoszono przetarg na to zadanie. Ostateczny termin realizacji to 17 listopada 2025 r.

Nie otrzymano dofinansowania z budżetu państwa na przebudowę mostu w Ostrawie. Zadanie to będzie realizowane po przekazaniu drogi Płoski-Lubiel.

23 czerwca nadeszła dobra wiadomość od wojewody o przyznaniu dotacji z Ministerstwa Finansów na remont drogi w Daszowie w ramach środków na usuwanie skutków noszących znamiona klęski żywiołowej. Wysokość dotacji wynosi 2 317 900,00 zł i jest 100% kosztorysowej wartości zadania. Dodatkowe koszty w wysokości 45 tys. zł będą pochodzić ze środków własnych powiatu.

Pod koniec swego wystąpienia dotyczącego dróg powiatowych Ryszard Wawer stwierdził, że, jeśli chodzi o inwestycje drogowe, w tym roku przebudujemy lub wyremontujemy i oddamy do użytku łącznie ponad 10 km dróg powiatowych: wykonana i do użytku droga Wioska-Witoszyce (I etap) – ok. 2,6 km; przeznaczone do przebudowy Wioska-Witoszyce (II etap) – ok. 1,7 km i Niechlów-Łękanów (I etap) – ok. 0,3 km; przeznaczone do remontu Gola Górowska-Osetno – ok. 2,5 km, w Goli Górowskiej (II etap) – ok. 0,9 km, w Daszowie – ok. 2,2 km.

Ryszard Wawer podkreślił, iż to jest dobra prognoza, ale nie zadawalamy się tym i będziemy starali się sukcesywnie nadrabiać zaległości.

Mniej dzieci, więcej seniorów

Pod koniec ubiegłego roku powiat górowski zamieszkiwało 32 054 osoby, z tego mężczyźni to 15 861 a kobiety – 16 193. Najbardziej była zaludniona gmina Góra – 18 294, inne gminy mniej: Wąsosz – 6670, Niechlów – 4454, Jemielno – 2636. Miasto Góra liczyła 10 623 osoby, miasto Wąsosz – 2510. We wszystkich gminach więcej osób umierało się niż rodziło a także więcej osób je opuszczało niż przybywało.

W wieku przedprodukcyjnym mieszkało na terenie powiatu 5498 osób, w wieku produkcyjnym 18 655 (mężczyźni w wieku 18-64 to 10 135, kobiety w wieku 18-59 to 8520), w wieku poprodukcyjnym – 7901 (mężczyźni – 2927, kobiety - 4974).

Warto spojrzeć wstecz. W 2021 r. na terenie powiaty mieszkały 34 362 osoby, w porównaniu do 2024 r. nastąpił spadek o 2308 osoby. Podobnie było w gminach, na pierwszym miejscu dane z 2021 r., na drugim z 2024 r.: Góra – 19 606 i 18 294, Wąsosz – 6998 i 6670, Niechlów – 4799 i 4454, Jemielno – 2959 i 2636. W Górze wówczas mieszkało 11 488 osób, w Wąsoszu – 2626.

A jak się zmieniała struktura wiekowa ludności? W 2021 r. w wieku przedprodukcyjnym było 6091 osób,  w wieku produkcyjnym – 20 760,  w wieku poprodukcyjnym – 7511.

Witamy w klubie seniora!

Dane i ilustrację zaczerpnąłem z raportów o stanie powiatu górowskiego. 

Mieszkanie wspomagane dla powiatu

Na terenie gminy Góra w budynku byłego internatu Liceum Ogólnokształcącego są dwa mieszkania wspomagane dla 12 podopiecznych. Funkcjonują w ramach Domu Pogodnego Seniora w Górze. Tej formy wsparcia udziela się osobom ze względu na wiek, trudną sytuację życiową, niepełnosprawność lub chorobę wymagającą pomocy w codziennym funkcjonowaniu. W ubiegłym roku skorzystało z nich w sumie 12 osób. W mieszkaniach wspomaganych podopieczni mają zapewnioną opiekę 24 godziny na dobę 7 dni w tygodniu przez cały rok.

Na mocy ustawy o pomocy społecznej powiat jest zobowiązany do prowadzenia mieszkań wspomaganych dla osób z terenu więcej niż jednej gminy. Jednak powiat górowski takiej placówki nie ma. Na ostatniej sesji Rady Powiatu (30 czerwca 2025 r.) radni wyrazili zgodę na zawarcie porozumienia zarządu z gminą Góra w sprawie zapewnienia wsparcia w mieszkaniu wspomaganym osobom z powiatu górowskiego.

Gmina Góra zapewni jedno miejsce w mieszkaniu wspomaganym. Mieszkańcy powiatu będą mogli być kierowani do mieszkania wspomaganego w miarę posiadanych wolnych miejsc, z tym że Góra zastrzega, iż w pierwszej kolejności będą tam trafiać mieszkańcy gminy Góra. Każdorazowo powiat będzie musiał uzgadniać skierowanie z kierownikiem Ośrodka Pomocy Społecznej w Górze.

100 milionów

Na ostatniej sesji Rady Powiatu (30 czerwca 2025 r.) rozpatrywano projekt uchwały w sprawie zmiany budżetu powiatu. Radni byli zgodni, że należy zwiększyć dochody i wydatki o 3 852 195,20 zł.

Na tę kwotę złożyło się kilka czynników, wymienię tylko te najbardziej wzbogacające budżet.

Z tytułu dotacji celowej na zadania własne powiatu dotkniętego powodzią we wrześniu 2024 r. wpłynęła suma 2 317 900,00 zł. Będzie ona przeznaczona na remont drogi w Daszowie. Kosztował  będzie on 2 362 900 zł. Powiat z własnych środków dołoży 45 tys. zł na skrócony projekt budowlany i nadzór. Na zadania oświatowe zwiększono wydatki o 518 185,00 zł. Dochody Domu Spokojnej Starości we Wronińcu powiększono o 200 tys. zł dzięki wpływom z odpłatności za pobyt i innych dochodów. Środki te będą wydane na bieżące funkcjonowanie.  

W uchwale zwiększono wydatki na zadanie przebudowa drogi w Goli Górowskiej (II etap), na wykonanie dokumentacji i przebudowę drogi Niechlów-Łękanów (I etap) oraz na wykonanie dokumentacji przebudowy drogi Płoski-Lubiel-granica powiatu.

W związku z tymi zmianami prognozowane dochody powiatu wynoszą 96 267 934,71 zł a wydatki – 102 777 633,71 zł. Był to historyczny dzień dla powiatu, bo po raz pierwszy dochody przekroczyły sumę 100 mln zł.

Bez kontroli

Od dłuższego czasu radni opozycyjni w Radzie Powiatu przymierzali się do tego, żeby spowodować kontrolę powiatowych finansów. Dlaczego do niej miałoby dojść, nikt nigdy nie wyjawił. Na ostatniej sesji Teresa Frączkiewicz zgłosiła projekt uchwały dotyczący tej sprawy. Pod nim podpisało się czworo radnych: Teresa Frączkiewicz, Ryszard Pietrowiak, Zbigniew Józefiak i Marek Biernacki.

W myśl tego projektu komisja rewizyjna winna przeprowadzić kontrolę prawidłowości gospodarowania środkami budżetowymi i kredytowymi oraz prowadzenia rachunkowości przez skarbnika od 1 stycznia 2022 r. Do niedawna tę funkcję sprawował Wiesław Pospiech, obecnie emeryt. Można się domyślić, że chodzi o kontrolę jego działalności na tym stanowisku.

Kontrola miałaby być przeprowadzona do 30 listopada 2025 r. a przewodnicząca komisji rewizyjnej byłaby zobowiązana do przedstawienia wyników Radzie Powiatu.

Wicestarosta Ryszard Wawer wskazał, że projekt jest wadliwy, ponieważ nie zawiera uzasadnienia a każda uchwała winna go zawierać. Do tego zabrakło przedstawienia skutków finansowych, czyli komu zabrać pieniądze, żeby przeznaczyć na kontrolę. Sami członkowie komisji rewizyjnej nie daliby rady skontrolować powiatowych finansów, więc trzeba byłoby wynająć jakąś firmę do wykonania tego zadania.

Wg Teresy Frączkiewicz wicestarosta obiecał poparcie dla kontroli w takiej formule, czemu zaprzeczył.

Nie wiadomo, czy ta proponowana kontrola jest zasadna. Regionalna Izba Obrachunkowa z Wrocławia systematycznie kontroluje samorządy, w tym nasz powiatowy, kolejna kontrola przewidziana jest w lipcu tego roku.

W głosowaniu projekt przepadł. Czworo radnych go poparło a dziewięciu było przeciw.  

Absolutorium bez niespodzianek

Co roku w samorządach ocenia prowadzenie gospodarki finansowej, udzielając absolutorium lub nie. Do takiego głosowania w Radzie Powiatu doszło 30 czerwca.

Najpierw w porządku obrad zaplanowano debatę nad raportem o stanie powiatu górowskiego. Wcześniej 18 czerwca odbyło się posiedzenie „komisji wspólnej”, na której analizowano treść raportu. Dyskusja nie była zbyt ożywiona, toteż podczas sesji już nikt nie zabierał głosu.  Debacie sesyjnej mógł każdy uczestniczyć pod warunkiem zebrania 150 głosów. Nikt tego zaporowego warunku nie spełnił. Następnie 9 radnych przegłosowało wotum zaufania dla zarządu, 4 było przeciw. W obradach uczestniczyło 13 radnych, 2 było nieobecnych.

Po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego i sprawozdania z wykonania budżetu głosowano nad absolutorium. W ubiegłym roku w powiecie do 11 września zarząd składała się z trzech osób – Urszuli Szmydyńskiej (obecnie przewodniczącej Rady Powiatu), Andrzeja Rogali i Ryszarda Pietrowiaka, potem nastąpiła zmiana i zarząd tworzyli Kazimierz Bogucki, Ryszard Wawer, Renata Barda i Michał Krochta. 9 radnych oceniło pozytywnie gospodarowanie finansami powiatu, 4 wstrzymało się od głosu.

Starostowie i przewodnicząca rady dziękowali radnym, naczelnikom w starostwie, urzędnikom, kierującym jednostkami powiatowymi, bo bez ich udziału i wsparcia nie udałoby się tak dobrze zarządzać powiatowymi finansami. Nie zapomniano o Wiesławie Pospiechu, który do niedawna sprawował funkcję skarbnika, dziękując mu za nadzór nad powiatowymi finansami.Kierownictwo powiatu obdarowano bukietami kwiatów.

Powiatowy budżet w 2024 r.

Na sesji Rady Powiatu (30 czerwca 2025 r.) zaplanowano głosowanie nad absolutorium dla zarządu powiatu. Poprzedzi je dyskusja (mało prawdopodobne) i przyjęcie sprawozdania z wykonania budżetu (pewne).

Pod koniec 2023 r. Rada Powiatu uchwaliła planowane dochody budżetu (starostwa i jednostek organizacyjnych powiatu) na kwotę 82 221 783,86 zł, planowane wydatki na 84 821 783,86 zł, a deficyt na 2,6 mln zł. W ciągu roku dokonano zmian, tak że dochody wzrosły o prawie 11 mln zł. Prawie o 2 mln zł zwiększyła się dotacja na Komendę Powiatową Państwowej Straży Pożarnej. W dziale różnych rozliczeń przybyło około 5,5 mln zł, na co złożyły się m.in. zwiększenie subwencji oświatowej o 2,5 mln zł i wyrównanie dochodów powiatu o ponad 2 mln zł. Pomocy społecznej dostało się ok. 1 mln zł. Tym samym dochody budżetu zamknęły się kwotą 92 941 916,03 zł a wydatki 97 103 167,03 zł, a niedobór budżetu to 5 161 251,00 zł, pokryto go z tzw. wolnych środków.

Na drogi powiatowe wydano prawie 5,5 mln zł, realizując zadania: przebudowa drogi w Ryczeniu i na odcinku Wioska-Witoszyce, wykonanie chodników w Goli Górowskiej, Lubielu i Czerninie.

Powiat ma długi, ale przynajmniej jeden wierzyciel zastał spłacony w 2024 r. Chodzi o fakturę za budowę strażnicy. 

Raport raportowi nierówny

Na 30 czerwca zaplanowano sesję Rady Powiatu. W porządku obrad znajduje się przedstawienie raportu o stanie powiatu górowskiego za 2024 rok i debata nad nim. Radni otrzymali go wcześniej, bo już w maju. Można go (i wcześniejsze) znaleźć w internecie w Biuletynie Informacji Publicznej.

O jego zawartości mówi spis treści: Wprowadzenie – ogólna charakterystyka powiatu; Rada i zarząd powiatu górowskiego; Informacja o stanie finansów powiatu; Zadania geodezyjne; Mienie powiatu i skarbu państwa; Komunikacja, transport i drogi; Inwestycje; Bezpieczeństwo i obronność; Budownictwo i zamówienia publiczne; Ochrona środowiska; Aktywizacja zawodowa osób bezrobotnych; Pomoc społeczna i ochrona zdrowia; Edukacja; Kultura fizyczna i turystyka; Ochrona praw konsumenckich; Organizacje pozarządowe i pomoc prawna; Administracja i zarządzanie. Część zawartych tu informacji radni otrzymali lub otrzymają w postaci różnych sprawozdań instytucji powiatowych. Brakuje tu – wg mnie – wiedzy ze sprawozdań policji i straży pożarnej.

18 czerwca odbyło się posiedzenie „komisji wspólnej”, czyli prawie wszystkich radnych, poświęcone analizie raportu. Jako pierwszy zabrał głos Zbigniew Józefiak. Mówił o zarządzaniu mieniem, następnie chciał się dowiedzieć kto jest autorem lub autorami poszczególnych rozdziałów. Tu podał jako pozytywny przykład rozdział dotyczący komunikacji i dróg, gdzie podawano źródła danych. Wicestarosta Ryszard Wawer wyjaśniał, że autorami raportu są członkowie, którzy go przyjęli uchwałą, a informacje pochodzącą z wydziałów starostwa.

Zwróciłem uwagę, że moje wcześniejsze uwagi zostały uwzględnione – pojawił się rozdzialik o działaniach związanych z ochroną zdrowia. Na jednej stronie wyszczególniono instytucje związane z tą dziedziną życia, którym powiat udostępnia pomieszczenia na ul. Armii Polskiej 8. Autor tego wykazu tak się rozpędził, że nawet tu umieścił Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie, które nie ma nic wspólnego z medycyną. Próbowano wytłumaczyć, że kieruje do sanatoriów czy wydaje orzeczenia, więc to jest działalność medyczna.

Zapomniano o profilu powiatu na Facebooku. Są dwa – stary, nie aktualizowany, który bardzo łatwo znaleźć, i nowy, jeśli nie znasz adresu, to go nie znajdziesz. Wytłumaczono, że profil na FB nie jest oficjalnym komunikatorem powiatu i dlatego nie uwzględniono go w raporcie. A skąd to zamieszanie z profilami, tego się nie dowiedziałem.

Z roku na roku raport o stanie powiatu górowskiego jest coraz lepszy, nawet moje drobne krytyczne uwagi tego nie podważają. A jego autorzy potrafią pozytywnie zaskoczyć, np. umieszczając obszerne omówienie zagrożenia powodziowego z września 2024 r.

Jubileusz przedszkola

21 czerwca 1945 r. odbyło się oficjalne otwarcie pierwszego w Górze i na Dolnym Śląsku przedszkola. Funkcjonowało ono już od kilku dni. W uroczystości wzięli udział: Walerian Krechowicz – pierwszy inspektor szkolny, starosta August Herbst, sowiecki komendant Góry i wiele innych osób, w tym matki przedszkolaków. Osiemdziesiąt lat później 13 czerwca w górowskim Domu Kultury świętowano 80-lecie Publicznego Przedszkola Nr 1 im. Marii Konopnickiej.

Najpierw zajęli środkowe miejsca goście – rodzice i zaproszeni goście. Następnie wmaszerował barwny korowód przedszkolaków, które zasiadły po prawej i lewej stronie sali. W trakcie imprezy przybywało widzów, głównie rodziców, tak że musieli stać lub siedzieć na stopniach widowni.

Po powitaniu licznych gości wystąpiła Elżbieta Janusz – pełniąca funkcję społecznego wicedyrektora, która odczytała historię przedszkola. Towarzyszyło jej wizualna prezentacja ilustrująca 80 lat działalności tej placówki. Po niej głos zabrała Aleksandra Pacholska – dyrektorka. Rozpoczęła pracę w marcu 1985 r. Obecnie jej staż zawodowy to 40 lat. Najdłuższy wśród pracowników. Inni długo pracujący pracownicy pedagogiczni to Agnieszka Ratajczak (31 lat), Elżbieta Janusz (17 lat), Ludwika Łapińska (15 lat) i Beata Latka (13 lat). Wśród pracowników obsługi i administracji największym stażem mogą się poszczycić Monika Downarowicz (29 lat), Monika Ozdoba i Marzena Skruńdź (po 25 lat), Barbara Trzósło i Beata Jodko (po 23 lata). Uczczono minutą ciszy zmarłych pracowników.

Zaczęło się wręczanie podziękowań i drobnych upominków osobom, które wspierały działalność przedszkola. Było ich tyle, że nie sposób wymienić ich wszystkich. Niektórzy z nich zabierali głos. Burmistrz Tadeusz Juska złożył gratulację pracownikom przedszkola i wręczył bon. Nie ujawniono jego wartości. Zabrał głos również starosta Kazimierz Bogucki. Wystąpił w asyście przewodniczącej Rady Powiatu Urszuli Szmydyńskiej, która wyznała, że jest absolwentką tego przedszkola.

Wśród osób, które otrzymały podziękowanie znalazł się Dariusz Jaremowicz – właściciel zakładu pogrzebowego „Nostradamus”. Mogło to zdziwić, ale pani dyrektor wyjaśniła, że ona i inne nauczycielki są mu wdzięczne za to, że odnowił nagrobek założycielki i pierwszej dyrektorki przedszkola – Janiny Horbowskiej-Zaranek. Znajduje się on na cmentarzu parafialnym.

Przedszkolaki nudziły, kręciły się, przysypiały, aż przyszedł czas na nie. Jako pierwsza wystąpiła grupa „Motylki”, po niej „Biedronki”, „Pszczółki” i inne. Po występie szły do sali klubowej na słodki poczęstunek. Był to jednocześnie czas fotografowania i filmowania swoich pociech przez rodziców. 

Wychodząc z sali każdy otrzymywał ciasteczko opatrzone emblematem przedszkola i mógł się wpisać do kroniki jubileuszu osiemdziesięciolecia przedszkola. 

Św. Stanisław z cukrowni

8 czerwca 2025 r. w kościele p.w. św. Katarzyny sprawowano  sumę w intencji pracowników cukrowni Góra Śląska – obecnych i byłych, rencistów i emerytów, i tych, którzy odeszli do wieczności oraz księży wikariuszy z racji ich imienin. Po mszy św. poświęcono obraz św. Stanisława - patrona cukrowni i zawieszono go na bocznym filarze.

8 maja 1946 r. dla pracowników cukrowni Góra Śląska był dniem wolnym od pracy. Każdy otrzymał kawałek kiełbasy, bułkę i piwo. W załodze zakładu zaś naliczono 33 Stanisławów, poczynając od dyrektora Stanisława Waligórskiego. Orkiestra dęta od szóstej rano grała pod oknami solenizantów. W tym dniu obchodzono liturgiczne wspomnienia św. Stanisława ze Szczepanowa. 8 maja 1946 r. ustawiono krzyż przed cukrownią, który stoi do dziś.

Postanowiono wybrać św. Stanisława ze Szczepanowa na patrona cukrowni. Nie udało się zdobyć jego obrazu, więc go zmieniono na św. Stanisława Kostkę. W dniu jego święta 18 września powieszono obraz nad drzwiami laboratorium. Po pewnym czasie już nie mógł wisieć w socjalistycznym zakładzie, więc go schowano.

W czasie mszy św. ostatni dyrektor cukrowni Andrzej Rękosiewicz odczytał z monografii „Dzieje cukrownictwa na Ziemi Górowskiej” historię tego obrazu. A egzemplarz tej książki przekazał księdzu Henrykowi Wachowiakowi, głównemu celebransowi tej mszy św. jako dar dla parafii.

Jakie był dalsze losy tego obrazu? W latach pięćdziesiątych trafił do kościoła św. Katarzyny. Powieszono go w jednej z salek katechetycznych. 13 września 1981 r. uroczyście inaugurowano kampanie cukrowniczą. Na życzenie załogi odprawiono mszę św. w hali zakładu. Uczestniczyło w niej około tysiąca osób, wiele z nich przystąpiło do komunii św. Ponownie zawieszono obraz św. Stanisława. Znajdował się tam do niedawna.

W listopadzie ubiegłego roku Bolesław Siekanowicz – emerytowany pracownik cukrowni – wpadł na pomysł, żeby ten obraz przekazać do kościoła św. Katarzyny. Ksiądz proboszcz Henryk Wachowiak przystał na to. Mało tego wziął na siebie konserwację obrazu. 8 czerwca 2025 r. stanowił ozdobę mszy św. w intencji cukrowników a po niej poświęcono i zawieszono go na filarze. Pod nim umieszczono tablicę z napisem:

„Jest to krzyż i obraz, który towarzyszył pracownikom Cukrowni Góra Śl. podczas całej jej historii oraz przemian, które miały miejsce w XX wieku.”

Z podpisem „Cukrownicy Cukrowni Góra Śl.” i datą „Góra, 08.06.2025 rok”.

Przed zawieszeniem obrazu wykonano zbiorowe zdjęcie obecnych w kościele cukrowników i ich rodzin.

Przygoda z historią

7 czerwca wczesnym popołudniem pięć drużyn wyruszyło z Biblioteki Miejskiej na ulice Góry w grze miejskiej „Przygoda z historią”. Uczestnicy – uczniowie klas IV-VI – którym towarzyszyli opiekunowie, zdobywali punkty w siedmiu miejscach takich jak Biblioteka Miejska, Szkoła Podstawowa Nr 3 (na ul. Poznańskiej), Pracownia Historii, Biblioteka Pedagogiczna, Wieża Głogowska, Liceum Ogólnokształcące i wieżą ciśnień. Mieli tam różne zadania do rozwiązania. Kilka przykładów: odczytać szyfr, znaleźć zdjęcia w kronikach bibliotecznych, ułożyć alfabetycznie książki o Górze, napisać na maszynie do pisania krótki tekst, połączyć w parę zdjęcia, w Wieży Głogowskiej znaleźć i sfotografować dzwon i cegły z napisami.

Przed wyruszeniem każda drużyna otrzymała plan Góry z zaznaczoną trasą do przebycia i miejscami, gdzie mogli zdobywać punkty, oraz reprodukcjami zdjęć charakterystycznych obiektów, które po drodze musieli znaleźć i sfotografować. Dodatkowo mogli zdobyć punkty za wykonane zdjęcia herbu Góry.

Najlepiej wypadła drużyna biblioteczna (na zdjęciu), to znaczy wystawiona przez Bibliotekę Miejską. Składała się ona z uczniów Szkoły Podstawowej Nr 3. Pozostałe drużyny pochodziły ze szkół podstawowych w Jemielnie, Ślubowie i Górze (nr 1 i nr 3). Najlepsze drużyny uhonorowano cennymi nagrodami. Każdy uczestnik otrzymał na pamiątkę plan Góry wydany przez gminę Góra. Już teraz planuje się, że za rok odbędzie się podobna gra miejska. Imprezie towarzyszy wystawa obrazów Marty Polechońskiej, dostępna przez czerwiec.

Tegoroczną grę zorganizowano w ramach programu „Archifest. Dni archiwów społecznych”, w które wzięło udział 41 takich archiwów z 31 miejscowości z całej Polski. Takie „Cyfrowe Archiwum Tradycji Lokalnej” prowadzi w internecie od 2009 r. Biblioteka Miejska - https://zbioryspoleczne.pl/archiwa/PL_2136. W trakcie pisania tego tekstu było w nim 2590 skanów.

Grę miejską „Przygoda z historią” przygotowała Biblioteka Miejska wspierana przez Powiatowe Centrum Doskonalenia Nauczycieli i Poradnictwa Psychologiczno-Pedagogicznego (a dokładnie przez Powiatowy Ośrodek Doskonalenia Nauczycieli, Bibliotekę Pedagogiczną i Pracownię Historię), a personalnie przez Jolantę Mikłosz, której pomagała Ewa Walczak oraz pracownicy Biblioteki Miejskiej i nauczyciele oraz wolontariusze z Zespołu Szkół.

Wokół walnego w spółdzielni mieszkaniowej „Wspólny Dom”

21 maja obradowali członkowie spółdzielni mieszkaniowej „Wspólny Dom” na walnym zgromadzeniu. Było ono podzielone na dwie części, w tym dniu pierwsza część, dzień później druga. W części pierwszej na 609 osób uprawnionych uczestniczyły 23 osoby, czyli 3,78%; w trakcie obrad doszła jeszcze jedna osoba. Pod koniec ubiegłego roku spółdzielnia liczyła 1 213 członków. W minionym roku przybyło 25 członków, ale 56 ubyło w związku ze zbyciem prawa do lokalu lub zgonem.

Podczas pierwszej części walnego zgromadzenia projekty uchwał nie wzbudziły większego zainteresowania, jedynie propozycja utwardzenia gruntów wokół garaży wywołała dyskusję. Chodziło o to, że użytkownicy garaży (nie są ich właścicielami) musieliby sporo zapłacić za to udogodnienie. Podczas walnego poruszono też sprawy związane ze sprzątaniem klatek schodowych (wiele osób od tego się uchyla), parkowania na trawnikach, malowaniem i ogrzewaniem klatek schodowych itp.

Przyjęto sprawozdaniem z pracy zarządu za ubiegły rok, z którego warto odnotować kilka interesujących informacji. Był ono wyłożone w siedzibie spółdzielni a od 7 maja udostępnione w internecie.

Pracami zarządu kierowali: Dorota Szumczyk – prezes, Grzegorz Oberg i Zenon Jachimowicz – członkowie. W 2024 r. zarząd odbył 35 protokołowanych posiedzeń, podjął 89 kolegialnych decyzji w formie uchwał.

Gospodarka zasobami mieszkaniowym w 2024 r. wykazała nadwyżkę przychodów nad kosztami w wysokości 198 187,90 zł. Spółdzielnia prowadziła także inną działalność gospodarczą, która dała zysk brutto 671 880,47 zł, który został opodatkowany stawka 19% podatku dochodowego od osób prawnych, więc zysk netto w wysokości 530 430,47 zł. Na ten wynik miały wpływ różnego rodzaju przychody, największy pochodził ze sprzedaży w drodze przetargu prawa wieczystego działek niezabudowanych za kwotę 741 200,00 zł.

Całkowity koszt centralnego ogrzewania za sezon grzewczy 2023/2024 wyniósł 1 787 176, 47 zł. Na 1043 mieszkań opomiarowanych podzielnikami kosztów centralnego ogrzewania jest 903, 140 mieszkań nie posiada centralnego ogrzewani (na os. Kazimierza Wielkiego – 18, na ul. Głogowskiej – 122). Spośród użytkowników mieszkań opomiarowanych 568 osób otrzymało zwrot 254 889,52 zł a średnio – 448,75 zł. Dopłacić musiało 335 użytkowników kwotę 192 267,31 zł, średnio – 573,93 zł.

Pod koniec minionego roku zadłużenie lokali mieszkalnych wynosiło 597 973,10 zł, co stanowiło 7,44% rocznych kosztów eksploatacji, tj. 8 037 216,71 zł. 316 osób było zadłużonych, najwięcej 172 mających czas zadłużenia do 1 miesiąca, powyżej 12 miesięcy – 17 i to oni generowali 40,14% całości zadłużenia. Zadłużenie lokali użytkowych to 12 930,68 zł (2,79% naliczonego czynszu za 12 miesięcy, czyli kwoty 463 557,05 zł).

Zarząd w przypadku braku skutecznych działań windykacyjnych kierował sprawy na drogę postępowania sądowego, wszczynał procedury postępowania egzekucyjnego, które w kilku przypadkach zakończyło się sprzedażą zadłużonego mieszkania w drodze licytacji komorniczej.

Karol Nawrocki - mój kandydat na prezydenta

 

Z komendy do gabinetu urody

Niecodzienna historia, która mogłaby posłużyć za scenariusz do filmu lub serialu o silnych kobietach, wydarzyła się tu, w Górze. Maja Piwowarska – znana mieszkańcom powiatu wschowskiego jako rzecznik prasowy tamtejszej Komendy Powiatowej Policji – po latach służby w mundurze postanowiła... zająć się pięknem. I to dosłownie. Wróciła do rodzinnej Góry i otworzyła własny gabinet urody "Natura Piękna".

Decyzja o odejściu ze służby na emeryturę w stopniu nadkomisarza nie była łatwa, ale – jak sama mówi – dojrzewała do niej od dłuższego czasu. – Policjantką byłam przez prawie dwie dekady. Praca dawała mi dużo satysfakcji, ale też wymagała ogromnego zaangażowania emocjonalnego i fizycznego. Wiedziałam, że jeśli mam coś jeszcze w życiu zacząć, to właśnie teraz – mówi Maja Piwowarska.

We wschowskiej komendzie była wyższa stopniem od komendanta i pochodzącego z Góry zastępcy, dlatego jej nowa ścieżka kariery może zaskakiwać, ale tylko tych, którzy nie znają jej pasji do naturalnej pielęgnacji i estetyki. – Zawsze interesowały mnie zabiegi, które poprawiają nie tylko wygląd, ale też samopoczucie. Chciałam stworzyć miejsce, gdzie kobiety poczują się zadbane, wysłuchane i spokojne – tłumaczy emerytowana nadkomisarz.

Gabinet „Natura Piękna” mieści się w centrum Góry naprzeciwko Urzędu Miasta i Gminy i już z zewnątrz przyciąga eleganckim, a zarazem ciepłym wystrojem. W środku – profesjonalny sprzęt, naturalne kosmetyki i, co najważniejsze, pełna spokoju atmosfera. – To zupełnie inny świat niż komenda. Ale w obu liczy się człowiek i jego potrzeby – dodaje właścicielka.

W ofercie salonu znaleźć można m.in. zabiegi pielęgnacyjne twarzy polegające na usuwaniu zmarszczek i nawilżaniu, a także konsultacje kosmetologiczne. – Zależy mi na jakości, nie na masowości. Moje klientki mają czuć się bezpiecznie i wyjątkowo. Każda zasługuje na chwilę tylko dla siebie – podkreśla Piwowarska.

Ta historia to coś więcej niż zmiana zawodu. To inspiracja i dowód na to, że kobiety nie boją się wyzwań i potrafią z gracją wejść w zupełnie nową rolę. – Nie jestem wyjątkiem. Coraz więcej kobiet odważnie podejmuje decyzje, które kiedyś byłyby uznane za zbyt ryzykowne czy nietypowe. To dobry czas dla nas – mówi z uśmiechem.

Maja Piwowarska nie zerwała jednak całkowicie z dawnym życiem. – Czasem jeszcze dzwonią dziennikarze z pytaniami, przyzwyczajeni, że to ja udzielałam informacji. A ja z kubkiem zielonej herbaty w ręku tłumaczę, że dziś już mówię tylko o kolagenie, nie o kolizjach – żartuje.

„Natura Piękna” to dowód na to, że życie po mundurze istnieje. I może być piękne – w pełnym tego słowa znaczeniu.

Nieodpłatna pomoc prawna

Podczas sesji 29 kwietnia 2025 r. radni przyjęli sprawozdanie z realizacji programu współpracy powiatu górowskiego z organizacjami pozarządowymi. Ograniczę się do przedstawienia jednego wątku – prowadzenie nieodpłatnej pomocy prawnejOd 2016 r. powiat realizuje zadanie zlecone polegające na prowadzeniu nieodpłatnej pomocy prawnej. Jest ono finansowane z budżetu państwa z części będącej w dyspozycji wojewodów przez udzielnie dotacji celowej.

W 2024 r. funkcjonowały w Górze przy ul. Armii Polskiej 8 dwa punkty nieodpłatnej pomocy prawnej. Jeden z punktów był prowadzony przez organizacje pozarządową wyłonioną na podstawie konkursu. Było nią Stowarzyszenie Inicjatyw Społecznych „Wsparcie, informacja, rozwój”. Punkt miała w Górze przy ul. Armii Polskiej 8. Jeden dzień w tygodniu – w czwartek – pomoc była świadczona w Wąsoszu przy ul. Zacisze 10D.

Umówić się na poradę można było przez internet (https://np.ms.gov.pl/ lub telefonicznie (tel. 65 544 39 00).

W 2024 r. pomoc świadczono 20 godzin tygodniowo, udzielono 451 porad (w 2023 r. – 334). Najwięcej porad prawnych i obywatelskich udzielono z zakresu prawa cywilnego, rodzinnego i karnego. Główną formą pomocy było poinformowanie osoby uprawnionej o obowiązującym stanie prawnym, o przysługujących jej uprawnieniach i spoczywających na niej obowiązkach, a także wskazanie rozwiązanie jej problemu.

Przeprowadzono 2 godziny lekcyjne warsztatów dla młodzieży w Zespole Szkół, 1 godzinę wykładu dla słuchaczy Górowskiego Uniwersyetu Trzeciego Wieku; opracowano i wydano poradnik „Mobbing – kto go stosuje, gdzie i kiedy?” i plakat „Cyberbezpieczeństwo” (20 szt.). 

Powiatowe rozmaitości (9)

Podczas ostatniej sesji Rady Powiatu powiększono dochody jego budżetu o kwotę 707 566 zł. Powstała ona w wyniku zwiększenia dochodów powiatu z rezerwy subwencji ogólnej (217 566 zł) i dotacji województwa dolnośląskiego (490 tys.) zł. Środki te będą przeznaczone o zadanie od nazwą „Remont drogi powiatowej nr 1981D – droga dojazdowa do gruntów rolnych”. Chodzi o drogę między Osetnem i Golą Górowską długości ok. 2,5 km. Remont będzie polegał na wykonaniu nowej nawierzchni i utwardzeniu poboczy.

Jesienią złożono wniosek o dofinansowanie tego zadania. Pieniądze te będą wkładem własnym powiatu w ten remont.

W tej samej uchwale wprowadzono kolejne zadanie, czyli wpłatę 20 tys. zł na fundusz celowy prowadzony przy Komendzie Wojewódzkiej Państwowej Straży Pożarnej we Wrocławiu jako wkład powiatu na zakup wozu bojowego dla Komendy Powiatowej PSP w Górze.

Sołtys wsi Kąkolna Jacka Chrostkowskiego i Edyty Grygowskiej napisali w petycji, iż miejscowość Kakolno „jest położona na krańcach powiatu górowskiego, pozbawiona oznaczeń, że jest to teren zabudowany oraz brak nazwy miejscowości. Droga powiatowa o numerze 1111D prowadząca przez kompleks leśny nie posiada oznaczenia kierunku jazdy, aby można było bezpiecznie dotrzeć do miejscowości . Nawierzchnia drogi będącej w zarządzie Powiatu Górowskiego jest zła stwarza zagrożenie użytkowników tej drogi utraty zdrowia oraz mienia.”

5 marca 2025 r. komisja skarg, wniosków i petycji uznała ją za zasadną, również podczas sesji radni tak samo postąpili.

W uzasadnieniu do projektu uchwały możemy przeczytać: „W grudniu 2024 r. przy ww. drodze zamontowane zostały nowe znaki drogowe dotyczące wskazania miejscowości. Ustawiono również znaki kierunkowe do miejscowości Kąkolno i miejscowości Pobiel. Ponadto poprawiono stan nawierzchni drogi poprzez uzupełnienie nierówności mieszanką granitową.”

Rozpatrywano skargę Mirosława Doleżała oraz mieszkańców wsi Bełcza Małego, Lechitowa, Sądowla i Wierzowic Wielkich z 24 marca 2025 r. w sprawie remontu drogi powiatowej na odcinku Wąsosz-Grabowno. Zarówno komisja skarg, wniosków i petycji (11 kwietnia 2025 r.) jak i Rada Powiatu uznali ją za zasadną.

W uchwale zarządu powiatu z 26 września 2024 r. droga Kłoda Górowska-Grabowno–Wąsosz znalazła się w wykazie dróg przeznaczonych do remontu w pierwszej kolejności. Realizacja nastąpi po pozyskaniu funduszy z programów dofinansowujących remonty dróg. W ramach corocznych remontów cząstkowych na bieżąco naprawia się ją metodą natrysku emulsji asfaltowej z grysem.

Pismem z 11 marca 2025 r. wójt gminy Jemielno Anna Hrebenyk wyraziła wolę przejęcia odcinka drogi powiatowej – od końca byłej drogi wojewódzkiej pomiędzy miejscowościami Luboszyce i Kietlów do skrzyżowania koło kościoła w Luboszycach (1146 m). Wcześniej była to droga wojewódzka, obecnie pełni ona funkcję drogi serwisowej obwodnicy Luboszyc oraz stanowi dojazd do cmentarza. Przejęcie jej pozwoli gminie Jemielno na budowę ciągu pieszo-rowerowego Luboszyce-Kietlów.

Droga ta nie spełnia wymagań drogi powiatowej i stanowi uzupełnienie sieci dróg służących wyłącznie lokalnym potrzebom. Radni pozbawili ją statusu drogi powiatowej. Warunkiem jest podjęcie przez Radę Gminy Jemielno stosownej uchwały do końca trzeciego kwartału bieżącego roku.

Radni także pozbawili drogę powiatową  Wodniki-Pobiel (3223 m) kategorii drogi powiatowej. Zaliczenie jej do dróg gminnych stanie się po podjęciu stosownej uchwały przez Radę Miejską Wąsosza do końca trzeciego kwartału bieżącego roku.