Jubileusz przedszkola

21 czerwca 1945 r. odbyło się oficjalne otwarcie pierwszego w Górze i na Dolnym Śląsku przedszkola. Funkcjonowało ono już od kilku dni. W uroczystości wzięli udział: Walerian Krechowicz – pierwszy inspektor szkolny, starosta August Herbst, sowiecki komendant Góry i wiele innych osób, w tym matki przedszkolaków. Osiemdziesiąt lat później 13 czerwca w górowskim Domu Kultury świętowano 80-lecie Publicznego Przedszkola Nr 1 im. Marii Konopnickiej.

Najpierw zajęli środkowe miejsca goście – rodzice i zaproszeni goście. Następnie wmaszerował barwny korowód przedszkolaków, które zasiadły po prawej i lewej stronie sali. W trakcie imprezy przybywało widzów, głównie rodziców, tak że musieli stać lub siedzieć na stopniach widowni.

Po powitaniu licznych gości wystąpiła Elżbieta Janusz – pełniąca funkcję społecznego wicedyrektora, która odczytała historię przedszkola. Towarzyszyło jej wizualna prezentacja ilustrująca 80 lat działalności tej placówki. Po niej głos zabrała Aleksandra Pacholska – dyrektorka. Rozpoczęła pracę w marcu 1985 r. Obecnie jej staż zawodowy to 40 lat. Najdłuższy wśród pracowników. Inni długo pracujący pracownicy pedagogiczni to Agnieszka Ratajczak (31 lat), Elżbieta Janusz (17 lat), Ludwika Łapińska (15 lat) i Beata Latka (13 lat). Wśród pracowników obsługi i administracji największym stażem mogą się poszczycić Monika Downarowicz (29 lat), Monika Ozdoba i Marzena Skruńdź (po 25 lat), Barbara Trzósło i Beata Jodko (po 23 lata). Uczczono minutą ciszy zmarłych pracowników.

Zaczęło się wręczanie podziękowań i drobnych upominków osobom, które wspierały działalność przedszkola. Było ich tyle, że nie sposób wymienić ich wszystkich. Niektórzy z nich zabierali głos. Burmistrz Tadeusz Juska złożył gratulację pracownikom przedszkola i wręczył bon. Nie ujawniono jego wartości. Zabrał głos również starosta Kazimierz Bogucki. Wystąpił w asyście przewodniczącej Rady Powiatu Urszuli Szmydyńskiej, która wyznała, że jest absolwentką tego przedszkola.

Wśród osób, które otrzymały podziękowanie znalazł się Dariusz Jaremowicz – właściciel zakładu pogrzebowego „Nostradamus”. Mogło to zdziwić, ale pani dyrektor wyjaśniła, że ona i inne nauczycielki są mu wdzięczne za to, że odnowił nagrobek założycielki i pierwszej dyrektorki przedszkola – Janiny Horbowskiej-Zaranek. Znajduje się on na cmentarzu parafialnym.

Przedszkolaki nudziły, kręciły się, przysypiały, aż przyszedł czas na nie. Jako pierwsza wystąpiła grupa „Motylki”, po niej „Biedronki”, „Pszczółki” i inne. Po występie szły do sali klubowej na słodki poczęstunek. Był to jednocześnie czas fotografowania i filmowania swoich pociech przez rodziców. 

Wychodząc z sali każdy otrzymywał ciasteczko opatrzone emblematem przedszkola i mógł się wpisać do kroniki jubileuszu osiemdziesięciolecia przedszkola. 

Św. Stanisław z cukrowni

8 czerwca 2025 r. w kościele p.w. św. Katarzyny sprawowano  sumę w intencji pracowników cukrowni Góra Śląska – obecnych i byłych, rencistów i emerytów, i tych, którzy odeszli do wieczności oraz księży wikariuszy z racji ich imienin. Po mszy św. poświęcono obraz św. Stanisława - patrona cukrowni i zawieszono go na bocznym filarze.

8 maja 1946 r. dla pracowników cukrowni Góra Śląska był dniem wolnym od pracy. Każdy otrzymał kawałek kiełbasy, bułkę i piwo. W załodze zakładu zaś naliczono 33 Stanisławów, poczynając od dyrektora Stanisława Waligórskiego. Orkiestra dęta od szóstej rano grała pod oknami solenizantów. W tym dniu obchodzono liturgiczne wspomnienia św. Stanisława ze Szczepanowa. 8 maja 1946 r. ustawiono krzyż przed cukrownią, który stoi do dziś.

Postanowiono wybrać św. Stanisława ze Szczepanowa na patrona cukrowni. Nie udało się zdobyć jego obrazu, więc go zmieniono na św. Stanisława Kostkę. W dniu jego święta 18 września powieszono obraz nad drzwiami laboratorium. Po pewnym czasie już nie mógł wisieć w socjalistycznym zakładzie, więc go schowano.

W czasie mszy św. ostatni dyrektor cukrowni Andrzej Rękosiewicz odczytał z monografii „Dzieje cukrownictwa na Ziemi Górowskiej” historię tego obrazu. A egzemplarz tej książki przekazał księdzu Henrykowi Wachowiakowi, głównemu celebransowi tej mszy św. jako dar dla parafii.

Jakie był dalsze losy tego obrazu? W latach pięćdziesiątych trafił do kościoła św. Katarzyny. Powieszono go w jednej z salek katechetycznych. 13 września 1981 r. uroczyście inaugurowano kampanie cukrowniczą. Na życzenie załogi odprawiono mszę św. w hali zakładu. Uczestniczyło w niej około tysiąca osób, wiele z nich przystąpiło do komunii św. Ponownie zawieszono obraz św. Stanisława. Znajdował się tam do niedawna.

W listopadzie ubiegłego roku Bolesław Siekanowicz – emerytowany pracownik cukrowni – wpadł na pomysł, żeby ten obraz przekazać do kościoła św. Katarzyny. Ksiądz proboszcz Henryk Wachowiak przystał na to. Mało tego wziął na siebie konserwację obrazu. 8 czerwca 2025 r. stanowił ozdobę mszy św. w intencji cukrowników a po niej poświęcono i zawieszono go na filarze. Pod nim umieszczono tablicę z napisem:

„Jest to krzyż i obraz, który towarzyszył pracownikom Cukrowni Góra Śl. podczas całej jej historii oraz przemian, które miały miejsce w XX wieku.”

Z podpisem „Cukrownicy Cukrowni Góra Śl.” i datą „Góra, 08.06.2025 rok”.

Przed zawieszeniem obrazu wykonano zbiorowe zdjęcie obecnych w kościele cukrowników i ich rodzin.

Przygoda z historią

7 czerwca wczesnym popołudniem pięć drużyn wyruszyło z Biblioteki Miejskiej na ulice Góry w grze miejskiej „Przygoda z historią”. Uczestnicy – uczniowie klas IV-VI – którym towarzyszyli opiekunowie, zdobywali punkty w siedmiu miejscach takich jak Biblioteka Miejska, Szkoła Podstawowa Nr 3 (na ul. Poznańskiej), Pracownia Historii, Biblioteka Pedagogiczna, Wieża Głogowska, Liceum Ogólnokształcące i wieżą ciśnień. Mieli tam różne zadania do rozwiązania. Kilka przykładów: odczytać szyfr, znaleźć zdjęcia w kronikach bibliotecznych, ułożyć alfabetycznie książki o Górze, napisać na maszynie do pisania krótki tekst, połączyć w parę zdjęcia, w Wieży Głogowskiej znaleźć i sfotografować dzwon i cegły z napisami.

Przed wyruszeniem każda drużyna otrzymała plan Góry z zaznaczoną trasą do przebycia i miejscami, gdzie mogli zdobywać punkty, oraz reprodukcjami zdjęć charakterystycznych obiektów, które po drodze musieli znaleźć i sfotografować. Dodatkowo mogli zdobyć punkty za wykonane zdjęcia herbu Góry.

Najlepiej wypadła drużyna biblioteczna (na zdjęciu), to znaczy wystawiona przez Bibliotekę Miejską. Składała się ona z uczniów Szkoły Podstawowej Nr 3. Pozostałe drużyny pochodziły ze szkół podstawowych w Jemielnie, Ślubowie i Górze (nr 1 i nr 3). Najlepsze drużyny uhonorowano cennymi nagrodami. Każdy uczestnik otrzymał na pamiątkę plan Góry wydany przez gminę Góra. Już teraz planuje się, że za rok odbędzie się podobna gra miejska. Imprezie towarzyszy wystawa obrazów Marty Polechońskiej, dostępna przez czerwiec.

Tegoroczną grę zorganizowano w ramach programu „Archifest. Dni archiwów społecznych”, w które wzięło udział 41 takich archiwów z 31 miejscowości z całej Polski. Takie „Cyfrowe Archiwum Tradycji Lokalnej” prowadzi w internecie od 2009 r. Biblioteka Miejska - https://zbioryspoleczne.pl/archiwa/PL_2136. W trakcie pisania tego tekstu było w nim 2590 skanów.

Grę miejską „Przygoda z historią” przygotowała Biblioteka Miejska wspierana przez Powiatowe Centrum Doskonalenia Nauczycieli i Poradnictwa Psychologiczno-Pedagogicznego (a dokładnie przez Powiatowy Ośrodek Doskonalenia Nauczycieli, Bibliotekę Pedagogiczną i Pracownię Historię), a personalnie przez Jolantę Mikłosz, której pomagała Ewa Walczak oraz pracownicy Biblioteki Miejskiej i nauczyciele oraz wolontariusze z Zespołu Szkół.

Wokół walnego w spółdzielni mieszkaniowej „Wspólny Dom”

21 maja obradowali członkowie spółdzielni mieszkaniowej „Wspólny Dom” na walnym zgromadzeniu. Było ono podzielone na dwie części, w tym dniu pierwsza część, dzień później druga. W części pierwszej na 609 osób uprawnionych uczestniczyły 23 osoby, czyli 3,78%; w trakcie obrad doszła jeszcze jedna osoba. Pod koniec ubiegłego roku spółdzielnia liczyła 1 213 członków. W minionym roku przybyło 25 członków, ale 56 ubyło w związku ze zbyciem prawa do lokalu lub zgonem.

Podczas pierwszej części walnego zgromadzenia projekty uchwał nie wzbudziły większego zainteresowania, jedynie propozycja utwardzenia gruntów wokół garaży wywołała dyskusję. Chodziło o to, że użytkownicy garaży (nie są ich właścicielami) musieliby sporo zapłacić za to udogodnienie. Podczas walnego poruszono też sprawy związane ze sprzątaniem klatek schodowych (wiele osób od tego się uchyla), parkowania na trawnikach, malowaniem i ogrzewaniem klatek schodowych itp.

Przyjęto sprawozdaniem z pracy zarządu za ubiegły rok, z którego warto odnotować kilka interesujących informacji. Był ono wyłożone w siedzibie spółdzielni a od 7 maja udostępnione w internecie.

Pracami zarządu kierowali: Dorota Szumczyk – prezes, Grzegorz Oberg i Zenon Jachimowicz – członkowie. W 2024 r. zarząd odbył 35 protokołowanych posiedzeń, podjął 89 kolegialnych decyzji w formie uchwał.

Gospodarka zasobami mieszkaniowym w 2024 r. wykazała nadwyżkę przychodów nad kosztami w wysokości 198 187,90 zł. Spółdzielnia prowadziła także inną działalność gospodarczą, która dała zysk brutto 671 880,47 zł, który został opodatkowany stawka 19% podatku dochodowego od osób prawnych, więc zysk netto w wysokości 530 430,47 zł. Na ten wynik miały wpływ różnego rodzaju przychody, największy pochodził ze sprzedaży w drodze przetargu prawa wieczystego działek niezabudowanych za kwotę 741 200,00 zł.

Całkowity koszt centralnego ogrzewania za sezon grzewczy 2023/2024 wyniósł 1 787 176, 47 zł. Na 1043 mieszkań opomiarowanych podzielnikami kosztów centralnego ogrzewania jest 903, 140 mieszkań nie posiada centralnego ogrzewani (na os. Kazimierza Wielkiego – 18, na ul. Głogowskiej – 122). Spośród użytkowników mieszkań opomiarowanych 568 osób otrzymało zwrot 254 889,52 zł a średnio – 448,75 zł. Dopłacić musiało 335 użytkowników kwotę 192 267,31 zł, średnio – 573,93 zł.

Pod koniec minionego roku zadłużenie lokali mieszkalnych wynosiło 597 973,10 zł, co stanowiło 7,44% rocznych kosztów eksploatacji, tj. 8 037 216,71 zł. 316 osób było zadłużonych, najwięcej 172 mających czas zadłużenia do 1 miesiąca, powyżej 12 miesięcy – 17 i to oni generowali 40,14% całości zadłużenia. Zadłużenie lokali użytkowych to 12 930,68 zł (2,79% naliczonego czynszu za 12 miesięcy, czyli kwoty 463 557,05 zł).

Zarząd w przypadku braku skutecznych działań windykacyjnych kierował sprawy na drogę postępowania sądowego, wszczynał procedury postępowania egzekucyjnego, które w kilku przypadkach zakończyło się sprzedażą zadłużonego mieszkania w drodze licytacji komorniczej.

Karol Nawrocki - mój kandydat na prezydenta

 

Z komendy do gabinetu urody

Niecodzienna historia, która mogłaby posłużyć za scenariusz do filmu lub serialu o silnych kobietach, wydarzyła się tu, w Górze. Maja Piwowarska – znana mieszkańcom powiatu wschowskiego jako rzecznik prasowy tamtejszej Komendy Powiatowej Policji – po latach służby w mundurze postanowiła... zająć się pięknem. I to dosłownie. Wróciła do rodzinnej Góry i otworzyła własny gabinet urody "Natura Piękna".

Decyzja o odejściu ze służby na emeryturę w stopniu nadkomisarza nie była łatwa, ale – jak sama mówi – dojrzewała do niej od dłuższego czasu. – Policjantką byłam przez prawie dwie dekady. Praca dawała mi dużo satysfakcji, ale też wymagała ogromnego zaangażowania emocjonalnego i fizycznego. Wiedziałam, że jeśli mam coś jeszcze w życiu zacząć, to właśnie teraz – mówi Maja Piwowarska.

We wschowskiej komendzie była wyższa stopniem od komendanta i pochodzącego z Góry zastępcy, dlatego jej nowa ścieżka kariery może zaskakiwać, ale tylko tych, którzy nie znają jej pasji do naturalnej pielęgnacji i estetyki. – Zawsze interesowały mnie zabiegi, które poprawiają nie tylko wygląd, ale też samopoczucie. Chciałam stworzyć miejsce, gdzie kobiety poczują się zadbane, wysłuchane i spokojne – tłumaczy emerytowana nadkomisarz.

Gabinet „Natura Piękna” mieści się w centrum Góry naprzeciwko Urzędu Miasta i Gminy i już z zewnątrz przyciąga eleganckim, a zarazem ciepłym wystrojem. W środku – profesjonalny sprzęt, naturalne kosmetyki i, co najważniejsze, pełna spokoju atmosfera. – To zupełnie inny świat niż komenda. Ale w obu liczy się człowiek i jego potrzeby – dodaje właścicielka.

W ofercie salonu znaleźć można m.in. zabiegi pielęgnacyjne twarzy polegające na usuwaniu zmarszczek i nawilżaniu, a także konsultacje kosmetologiczne. – Zależy mi na jakości, nie na masowości. Moje klientki mają czuć się bezpiecznie i wyjątkowo. Każda zasługuje na chwilę tylko dla siebie – podkreśla Piwowarska.

Ta historia to coś więcej niż zmiana zawodu. To inspiracja i dowód na to, że kobiety nie boją się wyzwań i potrafią z gracją wejść w zupełnie nową rolę. – Nie jestem wyjątkiem. Coraz więcej kobiet odważnie podejmuje decyzje, które kiedyś byłyby uznane za zbyt ryzykowne czy nietypowe. To dobry czas dla nas – mówi z uśmiechem.

Maja Piwowarska nie zerwała jednak całkowicie z dawnym życiem. – Czasem jeszcze dzwonią dziennikarze z pytaniami, przyzwyczajeni, że to ja udzielałam informacji. A ja z kubkiem zielonej herbaty w ręku tłumaczę, że dziś już mówię tylko o kolagenie, nie o kolizjach – żartuje.

„Natura Piękna” to dowód na to, że życie po mundurze istnieje. I może być piękne – w pełnym tego słowa znaczeniu.

Nieodpłatna pomoc prawna

Podczas sesji 29 kwietnia 2025 r. radni przyjęli sprawozdanie z realizacji programu współpracy powiatu górowskiego z organizacjami pozarządowymi. Ograniczę się do przedstawienia jednego wątku – prowadzenie nieodpłatnej pomocy prawnejOd 2016 r. powiat realizuje zadanie zlecone polegające na prowadzeniu nieodpłatnej pomocy prawnej. Jest ono finansowane z budżetu państwa z części będącej w dyspozycji wojewodów przez udzielnie dotacji celowej.

W 2024 r. funkcjonowały w Górze przy ul. Armii Polskiej 8 dwa punkty nieodpłatnej pomocy prawnej. Jeden z punktów był prowadzony przez organizacje pozarządową wyłonioną na podstawie konkursu. Było nią Stowarzyszenie Inicjatyw Społecznych „Wsparcie, informacja, rozwój”. Punkt miała w Górze przy ul. Armii Polskiej 8. Jeden dzień w tygodniu – w czwartek – pomoc była świadczona w Wąsoszu przy ul. Zacisze 10D.

Umówić się na poradę można było przez internet (https://np.ms.gov.pl/ lub telefonicznie (tel. 65 544 39 00).

W 2024 r. pomoc świadczono 20 godzin tygodniowo, udzielono 451 porad (w 2023 r. – 334). Najwięcej porad prawnych i obywatelskich udzielono z zakresu prawa cywilnego, rodzinnego i karnego. Główną formą pomocy było poinformowanie osoby uprawnionej o obowiązującym stanie prawnym, o przysługujących jej uprawnieniach i spoczywających na niej obowiązkach, a także wskazanie rozwiązanie jej problemu.

Przeprowadzono 2 godziny lekcyjne warsztatów dla młodzieży w Zespole Szkół, 1 godzinę wykładu dla słuchaczy Górowskiego Uniwersyetu Trzeciego Wieku; opracowano i wydano poradnik „Mobbing – kto go stosuje, gdzie i kiedy?” i plakat „Cyberbezpieczeństwo” (20 szt.). 

Powiatowe rozmaitości (9)

Podczas ostatniej sesji Rady Powiatu powiększono dochody jego budżetu o kwotę 707 566 zł. Powstała ona w wyniku zwiększenia dochodów powiatu z rezerwy subwencji ogólnej (217 566 zł) i dotacji województwa dolnośląskiego (490 tys.) zł. Środki te będą przeznaczone o zadanie od nazwą „Remont drogi powiatowej nr 1981D – droga dojazdowa do gruntów rolnych”. Chodzi o drogę między Osetnem i Golą Górowską długości ok. 2,5 km. Remont będzie polegał na wykonaniu nowej nawierzchni i utwardzeniu poboczy.

Jesienią złożono wniosek o dofinansowanie tego zadania. Pieniądze te będą wkładem własnym powiatu w ten remont.

W tej samej uchwale wprowadzono kolejne zadanie, czyli wpłatę 20 tys. zł na fundusz celowy prowadzony przy Komendzie Wojewódzkiej Państwowej Straży Pożarnej we Wrocławiu jako wkład powiatu na zakup wozu bojowego dla Komendy Powiatowej PSP w Górze.

Sołtys wsi Kąkolna Jacka Chrostkowskiego i Edyty Grygowskiej napisali w petycji, iż miejscowość Kakolno „jest położona na krańcach powiatu górowskiego, pozbawiona oznaczeń, że jest to teren zabudowany oraz brak nazwy miejscowości. Droga powiatowa o numerze 1111D prowadząca przez kompleks leśny nie posiada oznaczenia kierunku jazdy, aby można było bezpiecznie dotrzeć do miejscowości . Nawierzchnia drogi będącej w zarządzie Powiatu Górowskiego jest zła stwarza zagrożenie użytkowników tej drogi utraty zdrowia oraz mienia.”

5 marca 2025 r. komisja skarg, wniosków i petycji uznała ją za zasadną, również podczas sesji radni tak samo postąpili.

W uzasadnieniu do projektu uchwały możemy przeczytać: „W grudniu 2024 r. przy ww. drodze zamontowane zostały nowe znaki drogowe dotyczące wskazania miejscowości. Ustawiono również znaki kierunkowe do miejscowości Kąkolno i miejscowości Pobiel. Ponadto poprawiono stan nawierzchni drogi poprzez uzupełnienie nierówności mieszanką granitową.”

Rozpatrywano skargę Mirosława Doleżała oraz mieszkańców wsi Bełcza Małego, Lechitowa, Sądowla i Wierzowic Wielkich z 24 marca 2025 r. w sprawie remontu drogi powiatowej na odcinku Wąsosz-Grabowno. Zarówno komisja skarg, wniosków i petycji (11 kwietnia 2025 r.) jak i Rada Powiatu uznali ją za zasadną.

W uchwale zarządu powiatu z 26 września 2024 r. droga Kłoda Górowska-Grabowno–Wąsosz znalazła się w wykazie dróg przeznaczonych do remontu w pierwszej kolejności. Realizacja nastąpi po pozyskaniu funduszy z programów dofinansowujących remonty dróg. W ramach corocznych remontów cząstkowych na bieżąco naprawia się ją metodą natrysku emulsji asfaltowej z grysem.

Pismem z 11 marca 2025 r. wójt gminy Jemielno Anna Hrebenyk wyraziła wolę przejęcia odcinka drogi powiatowej – od końca byłej drogi wojewódzkiej pomiędzy miejscowościami Luboszyce i Kietlów do skrzyżowania koło kościoła w Luboszycach (1146 m). Wcześniej była to droga wojewódzka, obecnie pełni ona funkcję drogi serwisowej obwodnicy Luboszyc oraz stanowi dojazd do cmentarza. Przejęcie jej pozwoli gminie Jemielno na budowę ciągu pieszo-rowerowego Luboszyce-Kietlów.

Droga ta nie spełnia wymagań drogi powiatowej i stanowi uzupełnienie sieci dróg służących wyłącznie lokalnym potrzebom. Radni pozbawili ją statusu drogi powiatowej. Warunkiem jest podjęcie przez Radę Gminy Jemielno stosownej uchwały do końca trzeciego kwartału bieżącego roku.

Radni także pozbawili drogę powiatową  Wodniki-Pobiel (3223 m) kategorii drogi powiatowej. Zaliczenie jej do dróg gminnych stanie się po podjęciu stosownej uchwały przez Radę Miejską Wąsosza do końca trzeciego kwartału bieżącego roku.

O pogotowiu i wieczorynce raz jeszcze

Na ostatniej sesji Rady Powiatu w porządku obrad znalazł się punkt przewidujący dyskusję mieszkańców powiatu na temat funkcjonowania pogotowia ratunkowego oraz nocnej i świątecznej opieki zdrowotnej. O ile doniesienia medialne w styczniu tego roku wywołały burzę, o tyle teraz to zaproszenie przeszło bez echa. Pojawiła się jedna osoba. Rozczarowanie, tak za radnym Zbigniewem Józefiakiem można określić tę sytuację.

7 kwietnia powiat wystosował zaproszenie do dwu osób – Karola Piaseckiego i Olgi Knaflewskiej z Nowego Szpitala. Jednak żadna z tych osób nie pojawiła się w Górze. Być może, bały się przyjść na sesję. Olga Knaflewska w imieniu spółki Ratownictwo Medyczne sp. z o.o. z siedzibą w Świebodzinie oddział w Górze przesłała pismo, który należy potraktować jako głos w dyskusji podczas sesji. Odczytała je przewodnicząca rady Urszula Szmydyńska.

Pominę tu ogólniki, że podjęto działania w celu podniesienia jakości świadczeń, pla, pla, pla, wprowadzono procedury naprawcze, pla, pla, pla  …

W piśmie za to znalazły się ciekawe informacje na temat organizacji pracy górowskiego (z nazwy) pogotowia ratunkowego. Funkcjonują dwa zespoły ratownictwa medycznego – specjalistyczny (ZRM S) i podstawowy (ZRM P). Jest zatrudnionych dwu lekarzy, którzy zapewniają 50% obsady lekarskiej w  w ZRM S, oprócz nich jest jeszcze 15 ratowników i 2 pielęgniarki z terenu powiatu górowskiego oraz 3 ratowników spoza naszego powiatu. Bez przerwy prowadzi się rekrutację lekarzy, ale bez powodzenia. Zgłosiły się dwie osoby, ale nie spełniały wymagań kwalifikacyjnych.

W 2024 r. odnotowano 2 727 wyjazdów ZRM, średnio miesięcznie udzielano 227 świadczeń, w czterech pierwszych miesiącach tego roku wyjeżdżano 928 razy, średnio miesięcznie udzielano 232 świadczeń. W tym roku nie odnotowano skarg czy uwag.

Obecnie w nocnej i świątecznej opiece zdrowotnej pracuje 8 lekarzy specjalistów z rejonu Wrocławia i Leszna oraz 5 pielęgniarek z powiatu górowskiego. W 2024 r.  udzielono 4 581  świadczeń, średnio miesięcznie 382, stwierdzono zgony 96 osób i badano 170 osób zatrzymanych przez policję. W czterech miesiącach tego roku udzielono 1 914 świadczeń, miesięcznie 478, stwierdzono zgony 33 osób i badano 59 osób zatrzymanych przez policję. Zgłoszono 3 skargi w 2025 r. i 1 w 2025 r.

Wicestarosta Ryszard Wawer zwrócił uwagę, że ludzie oceniają działalność pogotowia czy „wieczorynki” nie tylko negatywnie, ale też pozytywnie. Starosta Kazimierz Bogucki mówił, że do niego nikt się nie zgłosił z skargami ani też żadna nie wpłynęła w formie pisemnej. Z kolei radna Teresa Frączkiewicz stwierdziła, że do niej przyszło parę osób, odeśle je do starosty, który zapewniał, że drzwi jego gabinetu są otwarte dla wszystkich.

Trzeba pamiętać, iż władze powiatu mają ograniczony wpływ na pogotowie i "wieczorynkę". Działają one bowiem na podstawie porozumienia Nowego Szpitala z Narodowym Funduszem Zdrowia.

Pożegnanie Zofii Łazik

Urodziła się 20 lutego 1937 r. w miejscowości Budy Nowe (pow. Ostrów Mazowiecki). Od 20 lipca 1956 r. pracowała na stanowisku kierownika Gromadzkiej Biblioteki Publicznej w Luboszycach.  Wówczas sieć biblioteczna liczyła 13 bibliotek (w tym 12 na wsi) i 90 punktów bibliotecznych. Od 1 stycznia 1957 r. w Powiatowej i Miejskiej Bibliotece Publicznej w Górze pełniła funkcję instruktora. 1 sierpnia 1969 r. awansowała na stanowisko na dyrektora. Wcześniej biblioteką kierował Jan Murszewski, wyjątkowo barwna postać. Po zmianach podziału administracyjnego w 1975 r. kierowała Miejską i Gminną Bibliotekę Publiczną w Górze oraz podległymi jej 5 filiami i 35 punktami bibliotecznymi.

Kiedy kierowała Powiatową i Miejską Biblioteką Publiczną (1974 r.), biblioteka  weszła w posiadanie samochodu. Powiatowy Dom Kultury w Górze przekazał stary „Żuk”, a biblioteka przerobiła go na mikrobus. Pozwoliło to na przewóz zakupionych książek jak również organizować systematycznie wymianę książek w punktach bibliotecznych.

Dzięki jej staraniom wybudowano budynek biblioteki, który do dziś zajmuje Biblioteka Miejska. Wyposażyła filie biblioteczne (Chróścina, Czernina i Stara Góra) w nowy typowy sprzęt biblioteczny. Niekiedy chwytała się niekonwencjonalnych metod, żeby poprawić sytuację lokalową filii. Tak było w przypadku Chróściny.

Filia biblioteczna w Witoszycach mieściła się w bardzo ciasnym pomieszczeniu budynku szkoły. Zofia Łazik występowała do władz gminy o uzyskanie większego pomieszczenia. Naczelnik Jan Osuch zadecydował, iż lokal po sklepie GS’u w Chróścinie będzie nadawał się do tego celu.  Sołtys wsi Witoszyce był temu przeciwny i oświadczył bibliotekarce, że ma to sobie wybić młotkiem z głowy, bo ten lokal pójdzie na poszerzenie restauracji w Chróścinie.

W 1983 r. podczas dożynek w Witoszycach. Występował na niej zespół działający przy Kole Gospodyń Wiejskich o nazwie „Starogórowianki”, którym kierowała Zofia Łazik. Włączyła do przyśpiewek dożynkowych piosenkę:

Sołtys z Witoszyc to chłop jak trzeba

Przecież za darmo nie zjada chleba

Polecamy jemu trochę lektury

O kulturze w wiosce niech pomyśli z góry

Lokal biblioteki przydał by się nowy

Ale sołtys kazał młotkiem wybić z głowy

Panie sołtysie wy się nie gniewajcie

Ale o kulturę trochę więcej dbajcie

 

Przesądziło to, że biblioteka weszła w posiadanie lokalu mimo późniejszych zakusów organizacji młodzieżowej, POP PZPR i Koła Gospodyń Wiejskich na jego przejęcie. W lutym 1984 r. rozpoczął się jego remont.

W 1986 r. przyczyniła się do utworzenia filii w budynku spółdzielni „Wspólny Dom” na ul. Piastów (nazwa obecna).

Pracowała do końca marca 1992 r.

Poza pracą zawodową pełniła różne funkcje społeczne:  członek Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich (od 1960 r.),  członek zarządu Społecznego Komitetu Przeciwalkoholowego (od 1964 r.), kierowała zespołem „Starogórowianki”, członek komisji wychowania, oświaty, kultury i zdrowia w radzie narodowej w Górze, skarbnik w Lidze Ochrony Przyrody przy Nadleśnictwie Góra Śląska (do 1989 r.).

Wyróżniono ją odznakami („Zasłużony działacz kultury” – 1977, „Zasłużony działacz Frontu Jedności Narodu” – 1979, „Za zasługi dla województwa leszczyńskiego” – 1981, „Zasłużony dla  Ziemi Górowskiej” – 1987), medalem 40-lecia PRL (1984), srebrnym Krzyżem Zasługi (1985) i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Zmarła 5 maja 2025 r. w wieku 88 lat. 

Msza św. pogrzebowa będzie odprawiona 9 maja o godz. 13.00 w kościele w Starej Górze, wcześniej modlitwa różańcowa. Będzie pochowana na cmentarzu parafialnym w Górze.

Umarł król, niech żyje król

Porządek obrad ostatniej sesja Rady Powiatu (29 kwietnia 2025 r.) liczył 34 punkty, m.in. odwołanie skarbnika i powołanie nowego.

Wiesław Pospiech po niemal dwudziestu latach pracy na stanowisko skarbnika powiatu złożył wniosek o rozwiązanie umowy o pracę. Wszyscy obecni na sesji radni (13) go zaakceptowali. Starosta Kazimierz Bogucki powiedział o Wiesławie Pospiechu, iż przeprowadził finanse powiatu tak jak Mojżesz Żydów przez Morze Czerwone.

Przewodnicząca rady Urszula Szmydyńska w imieniu swoim i wszystkich radych podziękowała mu za pracę, podobnie uczynili to starostowie.

Wiesław Pospiech ma teraz zamiar realizować program „zdrowy emeryt” i oddać się swoim pasjom, czyli fotografowaniu i podróżom.

Na tej samej sesji starosta Kazimierz Bogucki w imieniu zarządu powiatu zarekomendował Beatę Hałaś na stanowisko skarbnika. Posiada ona wykształcenie wyższe magisterskie.  Ukończyła Akademię Ekonomiczną w Poznaniu na wydziale zarządzania, ponadto studia podyplomowe w zakresie rachunkowości. Posiada certyfikat księgowy Ministra Finansów uprawniający do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Posiada ponad 28-letnie doświadczenie w zakresie finansów, w tym 16-letnie doświadczenie z zakresu finansów publicznych, na stanowisku skarbnika gminy Niechlów w latach 2007-2019 oraz głównego księgowego w Szkole Podstawowej Nr 1 w Górze i Domu Kultury w Górze w latach 2019-2024. Ostatnio pracowała w prywatnej firmie.

Starosta ponadto odczytał pozytywne referencje wystawione Beacie Halaś przez wójta gminy Niechlów Michała Frąckowiaka z 2019 r.

W głosowaniu wszyscy radni (13) zaakceptowali ją na stanowisko skarbnika powiatu.

Zatrudnienie cudzoziemców – zmiany

Obecnie funkcjonują cztery procedury legalizacji zatrudnienia cudzoziemców spoza Unii Europejskiej w Polsce:

- zezwolenia na pracę cudzoziemca – wydawane przez wojewodę na okres do 3 lat;

- zezwolenia na pracę sezonową – obowiązuje od 2018 r., dotyczy zatrudnienia w części rolnictwa, ogrodnictwie, turystyce i gastronomii, wydawane przez starostę na okres do 9 miesięcy w danym roku kalendarzowym;

- oświadczenia o powierzeniu wykonywaniu pracy cudzoziemcom (inaczej „procedura oświadczeniowa” lub „uproszczona”) – dotyczy obywateli pięciu państw (Armenia, Białoruś, Gruzja, Mołdawia i Ukraina), było jeszcze szóste państwo Rosja, ale od 27 października 2022 r. jej obywateli wykluczono z możliwości skorzystania z tej procedury; pozwala na uzyskanie zezwolenia na pracę na okres 24 miesięcy pod warunkiem otrzymania przez pracodawcę wpisu oświadczenia do ewidencji oświadczeń w powiatowym urzędzie pracy;

- powiadomienia o powierzeniu wykonywania pracy obywatelowi Ukrainy (obowiązuje od 2022 r.).

W 2024 r. PUP w Górze zarejestrował łącznie 158 wniosków o wydaniu zezwolenia na pracę sezonową cudzoziemca (w porównaniu do 2023 r. wzrost o 49 wniosków). Wydano łącznie 199 decyzji, w tym 114 zezwoleń na pracę sezonową, uchylono 60 zezwoleń i umorzono 25 postepowań na wniosek pracodawców lub z urzędu.

W 2024 r. po raz pierwszy odnotowano zainteresowanie pracodawców z terenu powiatu górowskiego powierzeniem pracy obywatelom państw z obszarów bardzo odległych na podstawie zezwoleń na pracę sezonową. Zezwolenia dotyczyły pracy w gospodarstwach rolnych przy pracach polowych.

Wśród zezwoleń wydanych dla obywateli państw trzecich wnioski dotyczyły możliwości zatrudnienia obywateli: Kolumbii – 37 wniosków; Indonezji – 4 wnioski; Meksyku – 1 wniosek; Peru – 1 wniosek.

Podczas sesji Rady Powiatu (29 kwietnia 2025 r.) spytałem się pani dyrektor PUP'u, jak wygląda obecnie sytuacja. Zarejestrowano wnioski: Kolumbia - 2, Paragwaj - 1, Indonezja - 2. Wg jej oceny będzie ich dużo więcej.

Zarejestrowano łącznie 18 oświadczeń o powierzeniu wykonywaniu pracy (mniej o 14 w porównaniu do 2023 r.).

Do PUP w Górze wpłynęło 186 powiadomień o powierzeniu wykonywaniu pracy obywatelom Ukrainy (o154 mniej niż w 2023 r.)

Przedsiębiorczość – bez większych zmian

Na koniec 2024 r. na terenie powiatu górowskiego funkcjonowało 3648 podmiotów gospodarczych. W porównaniu do roku wcześniejszego ich liczba wzrosła o 95. Nadal nasz powiat jest powiatem z najmniejszą liczbą zarejestrowanych podmiotów gospodarczych na terenie województwa dolnośląskiego. W grupie powiatów z małą liczbą powiatów znajdują się: kamiennogórski – 4 982, milicki – 4 665, strzeliński – 4 636 i wołowski – 4 850.

Najwięcej podmiotów funkcjonowało na terenie gminy Góra – 2251 (61,7% wszystkich podmiotów z terenu powiatu), w innych gminach: Wąsosz – 800 (21,9%), Niechlów – 378 (10,4%) i najmniej w gminie Jemielno – 219 (6,0%).

Najwięcej podmiotów zatrudniało do 9 pracowników – 3542, 90 przedsiębiorstw miało od 10 do 49 pracowników, najmniej, bo 16, zatrudniało od 50 do 249 osób. Najliczniejszą grupę stanowiły podmioty działające w sferze budownictwa – 24,4% oraz zajmujące się handlem i naprawą pojazdów mechanicznych – 19,5%.

Sprawozdanie Powiatowego Urzędu Pracy, z którego korzystam, stwierdza, iż w powiecie górowskim dominują małe firmy o niewielkim potencjale zatrudnieniowym, ponadto brak rozwiniętej komunikacji publicznej często uniemożliwia podejmowanie pracy poza terenem powiatu.

Śmierć autora „Torowiska”

17 kwietnia 2025 r. zmarł  Tadeusz Żuczkowski (70 lat) i jego żona Magdalena (63 lata). Nie poznamy okoliczności  ich śmierci, wg policji nastąpił z przyczyn naturalnych, a decyzją prokuratora odstąpiono od przeprowadzenia sekcji zwłok. Pogrzeb obydwu osób odbędzie 26 kwietnia o godz. 14.30 na cmentarzu komunalnym w Górze.

                                    Fot. Adrian Grochowiak

Tadeusz Żuczkowski urodził się 23 lutego 1955r. w Zielonej Górze. Uczył się najpierw w Szkole Podstawowej nr 6 (1962-1970), następnie w I Liceum Ogólnokształcącym (1970-1974), studiował filologię angielska na Uniwersytecie Wrocławskim (1974-1978). Oprócz języka angielskiego znał język francuski, język rosyjski i łacinę.

Pracę rozpoczął jako nauczyciel języka angielskiego w I Liceum Ogólnokształcącym w Zielonej Górze (1978-1982). W 1982 r. zmienił miejsce pracy na Zbiorczą Szkołę Gminną w Tarnogrodzie (wówczas województwo zamojskie, obecnie lubelskie). W 1985 r. podjął pracę w górowskim Liceum Ogólnokształcącym (ściśle Zespole Szkół Ogólnokształcących) i zamieszkał w Górze. Uczył tu do 1994 r. Jego byli uczniowie bardzo dobrze go wspominają za inteligencję, podejście, przez wielu był uznawany za wyjątkowego człowieka.

Po odejściu uczył w Nauczycielskim Kolegium Języków Obcych w Lesznie jako wykładowca literatury amerykańskiej i brytyjskiej, a po jego likwidacji w Instytucie Lingwistyki Stosowanej Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Lesznie. Tu był wykładowcą literatury angielskiej i amerykańskiej, prowadził zajęcia ze wstępu do literaturoznawstwa, kultury Wielkiej Brytanii, kultury europejskiej i pisania.

Tadeusz Żuczkowski swą drogę do literatury zaczynał od prostych wierszyków pisanych w szkole podstawowej. W latach 80. I 90. Publikował w lubelskiej „Kamenie”, zielonogórskim „Nadodrzu” i poznańskim „Czasie Kultury”. Był laureatem konkursów literackich (Wiedeń 1990 i Poznań 1992).

W 2006 r. ukazała się jego pierwsza powieść. Na spotkaniu autorskim 25 listopada 2006 r. w sali klubowej górowskiego Domu Kultury mówił o okolicznościach jej wydania. Wysyłał ją do 12 różnych wydawnictw, z 9 otrzymał negatywne odpowiedzi, 2 w ogóle nie odpowiedziały. Ostatecznie książka ujrzała światło dzienne dzięki konkursowi literackiemu Wydawnictwa Dolnośląskiego, w którym nie zdobył żadnej nagrody, ale spodobała się jednemu z jurorów i trafiła do druku.

Było to jego pierwsze spotkanie autorskie, kolejne odbywały się w Lesznie, Poznaniu, Wrocławiu, Zielonej Górze i oczywiście ponownie w Górze.

W 2007 r. zarząd Towarzystwa Miłośników Ziemi Górowskiej pod wrażeniem, że mieszkaniec Góry napisał i opublikował powieść wystąpiła do Rady Miejskiej Góry o przyznanie mu nagrody „Zasłużony dla Ziemi Górowskiej”. Uzasadnił to tym, że Tadeusz Żuczkowski „ogłaszając […] swoją powieść, pokazał, że mieszkając w małym ośrodku, jakim jest Góra, można realizować swoje zainteresowania, które wydawałoby się, są do zrealizowania wyłącznie w dużym mieście, w odpowiednim środowisku intelektualno-artystycznym. […] Nie bez znaczenia jest fakt, że w ten sposób rozsławia miasto w skali nie tylko województwa, ale i kraju.” Tej opinii nie podzielili radni i nagrody nie przyznali.

W 2009 r. ukazała druga powieść Tadeusza Żuczkowskiego „Torowisko” nakładem wydawnictwa „Replika” z Zakrzewa pod Poznaniem. Ona wzbudziła największe zainteresowanie górowskich czytelników. Zaczęli oni bowiem doszukiwać pierwowzorów powieściowych bohaterów i podobno odkryli, kim był jeden z nich. Nawiasem mówiąc znana osoba, już nie żyje.

Pod koniec 2011 r. Tadeusz Żuczkowski zwrócił się do zarządu powiatu górowskiego o finansowe wsparcie wydania jego kolejnej książki. Publikacja jego nowej powieści promowałoby miasto i region, w którym mieszka. Wg starosty Piotra Wołowicza byłoby to możliwe w przyszłym roku po zapoznaniu się z jego treścią. Do niczego nie doszło.

Powieść „Nieszpór” ukazała się w 2012 r. nakładem Oficyny Wydawniczej „Atut” z Wrocławia, zresztą kolejne jego utwory „Refugium” (2014) i „Niedopałki” (2016) opublikowało to wydawnictwo. Wydanie „Refugium” wsparła Góra i Leszno.

W 2015 r. „Refugium” było zakwalifikowane do nagrody „Angelus”. Jest ona corocznie przyznawana za najlepszą książkę prozatorską opublikowaną w języku polskim w roku poprzednim i przeznaczona dla pisarzy pochodzących z Europy Środkowej, którzy w swoich pracach podejmują tematy najistotniejsze dla współczesności i pogłębiają wiedzę o świecie innych kultur.

Najlepszym pożegnaniem Tadeusza Żuczkowskiego będzie czytanie i kupowanie jego książek, żeby mimo fizycznej śmierci nadał był obecny w polskiej literaturze.

Żegnaj!

Bezrobocie – bez większych zmian

W materiałach na najbliższą sesję Rady Powiatu znalazło się „Sprawozdanie z działalności Powiatowego Urzędu Pracy w Górze rok 2024”. Obszerne, zilustrowane licznymi tabelami. Poniżej prezentuję kilka podstawowych wskaźników obrazujących bezrobocie i przedsiębiorczość w powiecie.

Pod koniec 2022 r. odnotowano 1282 bezrobotnych zarejestrowanych w Powiatowym Urzędzie Pracy w Górze, w 2023 r. – 1302 (wzrost o 20 osób) i w 2024 r. – 1307 (wzrost o 5 osób). Najmniej zarejestrowanych bezrobotnych było pod koniec października 2024 r. – 1250 osób. Jak widać w ciągu ostatnich lat bezrobocie utrzymuje się na podobnym poziomie.

W 2024 r. wśród bezrobotnych kobiety stanowiły 55,6% a mężczyźni – 44,4%. Poprzednio 88,1% wcześniej pracowało. Prawo do zasiłku nie posiadało 84,4% zarejestrowanych bezrobotnych. Większość bezrobotnych mieszkała na wsi – 62,5%.

Pod koniec 2024 r. najwięcej było zarejestrowanych osób z wyksztalceniem zasadniczym zawodowym/branżowym – 31,7%. Osoby z wyksztalceniem gimnazjalnym/podstawowym i poniżej stanowiły 30,1% ogółu zarejestrowanych, z wykształceniem policealnym i średnim zawodowym/branżowym – 20,1%, z średnim ogólnokształcącym 11,1% a  z wyksztalceniem wyższym – 7,0%.

W 2024 r. zarejestrowano po raz pierwszy 333 osoby, a 907 podjęło pracę niesubsydiowaną. Prace subsydiowane to mogą być prace interwencyjne lub roboty publiczne.

W sprawozdaniu pojawia się jeden bardzo ciekawy wskaźnik – liczba bezrobotnych przypadająca na jedną ofertę prac. W 2024 r. był to przedział od 10 (marzec) do 75 (listopad).

W mieście i gminie Góra odnotowano 731 bezrobotnych w 2022 r., w 2023 r. – 740 i w 2024 r. – 721. W 2022 r. 16% bezrobotnych miało prawo do zasiłku, w 2023 r. – 13,8% a w 2024 r. – 16,1%.

W mieście i gminie Wąsosz odnotowano w 2022 r. – 256 bezrobotnych, w 2023 r. – 253 i w 2024 r. – 276. W 2022 r. prawo do zasiłku posiadało 15,2% osób zarejestrowanych w Powiatowym Urzędzie Pracy, w 2023 r. – 13,8% i w 2024 r. – 15,6%.

W gminie Jemielnie w 2022 r. odnotowano w 2022 r. 124 bezrobotnych, w 2023 r. – 128 i w 2024 r. – 130. Bez prawa do zasiłku w 2022 r. było 8,9% bezrobotnych, w 2023 r. – 14,8% i w 2024 r. – 10,0%.

W gminie Niechlów w 2022 r. odnotowano 171 bezrobotnych, w 2023 r. – 181, w 2024 r. – 180. W ciągu ostatnich trzech lat można zauważyć wzrost udziału osób uprawnionych do zasiłku z 10,5% w 2022 r., 11,0% w 2023 r.  do 17,8% w 2024 r.

Dwadzieścia minut obrad

27 marca 2025 r. po raz kolei odbyła się sesja Rady Powiatu w trybie nadzwyczajnym. Uczestniczyło w niej 13 radnych. Zwołała ją przewodnicząca rady na wniosek czworga radnych takich jak Kazimierz Bogucki, Urszula Szmydyńska, Renata Barda i Mirosław Żłobiński. Dotyczyła zmiany w budżecie powiatu. Termin sesji miał związek z tym, że należało do końca miesiąca udowodnić, że ma się środki na wkład własny na inwestycję drogową Wioska-Witoszyce.

Radni postanowili, że budżet powiatu powiększyć o  1 646 622 zł. Środki te otrzymano tytułem wsparcia z Rządowego Funduszu Rozwoju Dróg na współfinansowanie przebudowy drogi powiatowej Wioska-Witoszyce (II etap). Zwiększyli także przychody o kwotę 3 419 699 zł z tytułu wolnych środków z 2024 r. Pieniądze w wysokości 2,250 mln zł zostaną wydatkowane na zadania inwestycyjne takie jak II etap przebudowy drogi powiatowej Wioska-Witoszyce (1,75 mln zł), na wykonanie dokumentacji na przebudowę drogi Góra-Borszyn Wielki (200 tys. zł) i Daszów-Baranowice (100 tys. zł) i zakup busa do przewozu osób niepełnosprawnych dla Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego w Wąsoszu (200tys. zł). Kwotę 1 169 699 zł będą przeznaczone na wydatki bieżące.

W ten sposób prognozowane dochody budżetu będą wynosiły 91 579 735,87 zł, a wydatki 98 089 434, 87 zł. Deficyt będzie pokryty z dochodów budżetu.

Zawiodła technika. Głosowanie więc przeprowadzono w tradycyjny sposób,  czyli przewodnicząca rady czytała nazwisko radnego, a ten mówił, jak głosuje.

W trakcie obrad radny Marek Biernacki zwrócił uwagę, że od dłuższego czasu sesje są zwoływane w trybie nadzwyczajnym, co uniemożliwia zadawanie pytań. Chciałby, żeby na tej sesji to umożliwić (zmiana porządku obrad), ale z przyczyn formalnych nie udało się tego zrobić. Starosta Ryszard Wawer poinformował, że pod koniec miesiąca odbędzie się sesja w zwykłym trybie i wtedy będzie to możliwe. 

Nowy skarbnik powiatu

Dwadzieścia lat temu, prawie, bo 30 czerwca 2005 r., Wiesława Pospiecha wybrano na stanowisko skarbnika powiatu. Dwu ówczesnych radnych powątpiewało w to, czy sobie poradzi. Poradził. Ostatnio oświadczył, że ma zamiar przejść na emeryturę. Trzeba było znaleźć osobę, która zajęłaby jego miejsce.

Nie było to łatwe zadanie, ale starostwie ją znaleźli. Jest to Beata Hałaś. Starosta Kazimierz Bogucki podkreślił, że nie kierowano się żadnymi koligacjami rodzinnymi czy politycznymi.

Beata Hałaś uzyskała stopień magistra na Akademii Ekonomicznej w Poznaniu na kierunku zarządzanie i marketing, ponadto ukończyła studia podyplomowe. Pracowała w cukrowni do czasu jej likwidacji, dwanaście lat na stanowisku skarbnika w Urzędzie Gminy w Niechlowie, rezygnując z tej funkcji z powodów osobistych, jako główna księgowa w Szkole Podstawowej Nr 1 w Górze, na zastępstwie w Domu Kultury w Górze i ostatnio w firmie prywatnej.

Kandydatkę na skarbnika zaprezentowano radnym 10 marca na spotkaniu, które odbyło się po sesji Rady Powiatu. Właściwy wybór odbędzie się na najbliższej sesji. Nie wchodzi tu w grę konkurs, to starosta wskazuje kandydata, a radni go akceptują lub nie. Jeśli Beata Hałaś zostanie skarbnikiem, to jeszcze przez pewien czas będzie pracował dotychczasowy skarbnik na część etatu, żeby ją zapoznać z nowymi obowiązkami.

Dzielenie kasy

Co roku powiat górowski otrzymuje pieniądze z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. W tym roku była to kwota 1 435 015 zł, nieznacznie mniej w roku ubiegłym, wtedy wyniosła ona 1 449 656 zł. Rada Powiatu uchwalą określa zadania, na które te środki przeznacza. Projekt ich podziału przygotowało Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie we współpracy z Powiatowym Urzędem Pracy a uchwałę podjętą jednomyślnie 10 marca na nadzwyczajnej sesji Rady Powiatu. Oprócz radnych uczestniczyła w niej kierowniczka PCPR’u Bożena Merta.

Na staże dla osób niepełnosprawnych zarejestrowanych jako osoby bezrobotne przeznaczone  65 tys. zł.  To będzie zadanie realizowane przez Powiatowy Urząd Pracy.

Z kolei Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie będzie zajmować rehabilitacją społeczną. Na dofinansowanie  uczestnictwa osób niepełnosprawnych w turnusach rehabilitacyjnych zaplanowano 376 tys. zł. Na dofinansowanie sportu, kultury, rekreacji osób niepełnosprawnych przeznaczono 27,5 tys. zł. Na sprzęt rehabilitacyjny i przedmioty ortopedyczne przydzielono 636 515 zł, a na usuwanie barier architektonicznych 330 tys. zł.

Obecnie jest złożonych 500 wniosków, z tego 230 na dofinansowanie turnusów rehabilitacyjnych. Ze względu na niedobór środków można w nich uczestniczyć co dwa lata.

Nie jest to ostatecznych podział środków PFRON. Po analizie wykorzystanego funduszu i złożonych wniosków należy się liczyć z przeniesieniem środków między poszczególnymi zadaniami. Tak by wykorzystać wszystkie pieniądze, żeby nie było konieczności ich zwracania.

Dwu kandydatów, dwa spotkania

Do niedawna myślałem, że kampanie wyborcze będą się rozgrywać tylko w internecie lub telewizji, ale ostatnie dni pokazały, że się myliłem, Górę bowiem odwiedziło dwu kandydatów ubiegających się o najwyższy urząd w Polsce – prezydenturę.

16 lutego zawitał do Góry Karol Nawrocki, kandydat obywatelski popierany przez Prawo i Sprawiedliwość. W tym dniu najpierw odwiedził Wschowę, potem Górę (spotkanie w Domu Kultury”), a następnie Rawicz, Gostyń i Leszno, tylko w Górze i Lesznie uczestniczył w otwartych spotkaniach z mieszkańcami.

Przed wejściem na salę Domu Kultury można było złożyć podpis pod kandydatura Karola Nawrockiego, kupić wyborczą koszulkę lub bluzę, breloczek lub smycz. Już pół godziny przed spotkaniem z Karolem Nawrockim sala Domu Kultury wypełniła się uczestnikami. Byli najczęściej w wieku średnim lub starsi. Na każdego na fotelu czekała biało-czerwona chorągiewka. W spotkaniu uczestniczyli ponadto starosta górowski Kazimierz Bogucki, jego syn Zbigniew -  poseł, drugi poseł Jacek Świat, posłanka Mirosława Stachowiak-Różecka i europarlamentarzystka Anna Zalewska, wójt Niechlowa Karol Czapla.

Kandydat się spóźniał, ale organizatorzy starali się jak mogli wypełnić ten czas. Karol Nawrocki wchodząc uściskał dłonie mężczyzn, panie całował po rękach. Po odśpiewaniu hymnu narodowego rozpoczęło się jego wystąpienie. Wplótł w nie wątki dotyczące Góry („Święte Schody”, likwidacja szpitala, brak aparatu rentgenowskiego). Za nim siedziały członkinie i członkowie zespołu Osetnopolanie w strojach ludowych, jedna z pań nawet z malutkim dzieckiem.

Następnie nadszedł czas na pytania. Emilia Wierzbicki, rzeczniczka kandydata, zapowiedziała, że mogą paść tylko trzy. Pierwsze zadał Tytus Czartoryski, mieszkający pod Obornikami Śląskami. Trzeciemu pytającemu nie wszystkie decyzje poprzedniego rządu podobały: zakaz wstępu na cmentarze czy do lasu. Na co sala zareagowała burzeniem.

Na zakończenie każdy chętny mógł zrobić sobie zdjęcie z Karolem Nawrockim.

Na sali pojawili się dziennikarze dwu prawicowych stacji telewizyjnych: Michał Gwardyński („Republika”) i Żaklina Skowrońska („wPolsce 24”) oraz dziennikarz leszczyńskiego radia „Elka” Filip Wybieralski.

8 marca przybył drugi kandydat na urząd prezydenta – Sławomir Mentzen, kandydat „Konfederacji” i prezes partii „Nowa Nadzieja”. Jego trasa wyborcza w tym dniu była długa: Jarocin, Gostyń, Kościan, Wschowa, Góra, Rawicz, Leszno. W Górze z wyborcami i nie tylko z nimi (nastolatki, dzieci) spotkał się pod Pomnikiem Wolności. Zgromadzenie było równie liczne jak to w Domu Kultury i równie entuzjastycznie reagowało na jego słowa.

Czas oczekiwania wypełnili prominentni działacze „Konfederacji”. Zapamiętałem tylko wystąpienie Anny Bryłki, europarlamentarzystki.

Sławomir Mentzen swoje ekspresyjne wystąpienie rozpoczął od złożenia życzeń kobietom, w swoim przemówieniu też im poświęcił wiele miejsca, a na zakończenie jego współpracownicy rozdawali paniom tulipany.

Jedynie Radio Gaga zamieściło fotorelację w internecie. Innych dziennikarzy, którzy by się ujawnili, zabrakło. Spotkanie filmował anonimowy kamerzysta, a później pokazano relację w TVN. Prawdopodobnie było tak samo podczas spotkania z Karolem Nawrockim.

Trzeci z trójki najpopularniejszych sondażowo kandydatów do pałacu prezydenckiego, reprezentant Platformy Obywatelskiej Rafał Trzaskowski ograniczył się do wywieszenia banerów wyborczych.

Wyborcza przesyłka

Dziś pracownik starostwa wręczył mi duża kopertę. Zawierała ona kilka kartek papieru, a na nich zawiadomienie o nadzwyczajnej sesji z projektem uchwały. Sięgnąłem głębiej do koperty a tam jeszcze jedna , mniejsza. Otwieram, a tam list wyborczy Rafała Trzaskowskiego, kandydującego na stanowisko prezydenta Polski. Imiennie kierowana do mnie. List zawiera adnotację, że został sfinansowany przez komitet wyborczy Rafała Trzaskowskiego.

Szybko go przeczytałem. Ogólniki wyborcze. Chwalił się, że m.in. dzięki niemu samorządy w 2025 r. zwiększyły dochody o 25 mld zł. Na razie tych pieniędzy nie widziałem, może jeszcze dotrą przed wyborami a może nie.

Nie wiem, czy dołączenie tej agitki wyborczej do urzędowej korespondencji przystoi. Starostwo czy powiat powinien zachować neutralność. Kto poniósł koszty jego dostarczenia do radnych, bo pewno inni też go dostali.

A tak mamy powtórkę sytuacji z wyborów samorządowych. Wówczas na powiatowym facebooku zamieszczono reklamy wyborcze Ireny Krzyszkiewicz, teraz do zawiadomienia o sesji dołączono agitkę wyborczą. Czyżby tak źle przebiega kampania wyborcza, że kandydat musi się imać takich kroków, żeby pozyskać poparcie. Mojego nie uzyskał.