Nie ma uczniów, nie ma szkoły

Szkoła powszechna (potem podstawowa) w Glince w miejsce wcześniejszej niemieckiej szkoły rozpoczęła  pracę 1 września 1945 r. Wówczas liczba dzieci wynosiła 108, pod koniec roku – 107 (w ramach nauki normalnej – 68, w trybie skróconym – 39), 3 osoby z pierwszej klasy pozostawiono na drugi rok. Miała klas 5 i dwoje nauczycieli: kierownik Józef Duniec, przez miesiąc pracowała Olga Tarkowska, a potem Anna Czerkawska. Najwięcej dzieci pochodziło z Glinki (40) i Sławęcic (53). Funkcjonowały dwie organizacje uczniowskie – Polski Czerwony Krzyż i harcerstwo (dwie drużyny – chłopców i dziewcząt). W rocznym sprawozdaniu Józef Duniec: „Z materiału wychowawczego stosowano wychowanie religijne i wychowanie obywatelskopaństwowe. Naczelnym hasłem wychowania dzieci było Bóg i Ojczyzna."

Jej kres nadszedł 31 marca 2023 r. Wówczas Rada Miejska podjęła uchwałę o likwidacji szkoły w Glince z dniem 31 sierpnia 2023 r.

W szkole w Glince w roku szkolnym 1945/46 uczyło się 107 uczniów, w 1946/47 - 144, 1947/48 - 155. Najwięcej ich było w latach osiemdziesiątych, ich liczba zbliżała do dwustu, najwięcej było w roku szkolnym 194/1986 – 190. Obecnie 35, ale bez uczniów w klasach II, III i VI.

 Najpierw dzieci uczyły się w pięciu klasach; w 1946/1947 – szkoła sześcioklasowa; w roku 1947/1948 - siedmioklasowa; od 1966/1967 – ośmioklasowa, od 2000/2001 – sześcioklasowa. W latach 1974/1975 – 1979/1980 była szkołą zbiorczą w stosunku do punktu filialnego w Brzeżanach.

W roku 1978/1979 utworzono oddział przedszkolny, wcześniej funkcjonowało ognisko przedszkolne. W latach 1992-2001 oddział przedszkolny odłączył się od szkoły. Od 1 marca 2001 r. szkoła funkcjonowała jako Zespół Szkoła Podstawowa i Przedszkole w Glince.

W 2012 r. rozdzielono zespół szkoły podstawowej i przedszkola. Liczono, że szkołę, która miała mniej niż 70 uczniów, przejmie organizacja pozarządowa. Jednak wzrosła liczba uczniów i to rozwiązanie stało się niemożliwe. W 2013 r. utworzono Zespół Szkolno-Przedszkolny z Oddziałami Integracyjnymi, co pozwoliło na obniżenie kosztów działalności, bo na dzieci niepełnosprawne przysługuje wyższa subwencja oświatowa.

Początkowo nauka odbywała się w dwu budynkach, następnie w trzech. W sierpniu 1964 r. rozpoczęto kapitalny remont szkoły. Nauka odbywała się w zastępczych salach lekcyjnych. Remont został zakończony w czerwcu 1965 r. Obejmował on przebudowę wewnętrzną klas, elewacje, oświetlenie i wybudowanie nowych toalet.

12 czerwca 1985 r. na ogólnym zebraniu rodziców powstał Społeczny Komitet Rozbudowy Szkoły przy szkole podstawowej w Glince. Na jego czele stanął Jerzy Kucharski. Pierwsze prace ruszyły 6 lipca 1985 r. 4 września 1989 r. w obecności lokalnych władz odbyła się uroczystość, podczas której Jerzy Kucharski przekazał dyrektorowi szkoły Stanisławowi Palczyńskiemu klucze od nowego budynku szkolnego. 12 marca 1993 r. odbył się odbiór techniczny i przekazanie do użytku sali gimnastycznej. 15 maja 1993 r. zakończono inwestycję pod nazwą rozbudowa szkoły podstawowej w Glince i odebrano roboty budowlano-montażowe i instalacyjne.

14 września 1995 r. szkole podstawowej w Glince nadano imię 55 Poznańskiego Pułku Piechoty. 19 maja 2006 r. odbyła się uroczystość nadania szkole sztandaru połączona z obchodami sześćdziesięciolecia działalności.

Szkołą kierowali (w porządku chronologicznym) jako kierownicy lub dyrektorzy: Józef Duniec, Stanisław Korman, Jerzy Siemaszko, Roman Sitnik, Edward Lewicki (najdłużej sprawował funkcję kierownika – od 1954/1955 do 1968/1969), Józef Budrewicz, Alina Małyszko, Henryka Jacuk, Adela Lachowicz, Stanisław Palczyński, Janina Fokin, Leszek Stecki,  Elżbieta Żełobowska – Żłobińska, Danuta Steuer, Danuta Paruch, Katarzyna Wiśniewska, Halina Mielnik, Agata Downar.

Ciekawostką jest to, że w drugim półroczu 1952/1953 czteroosobowa rada pedagogiczna składała się wyłącznie z mężczyzn (Adam Czuba, Roman Sitnik, Jan Radziewicz i Jerzy Siemaszko). Był to ewenement w powiecie górowskim.

O tym, że szkoła w Glince zakończyła działalność, zadecydowała mała liczba dzieci. 13 lutego Rada Miejska przyjęła uchwałę o zamiarze likwidacji szkoły. Następnie pani burmistrz pisemnie poinformowała rodziców uczniów o zamiarze likwidacji, ponadto o tym zawiadomiono rodziców dzieci uczęszczających do przedszkola w Glince. Dolnośląski Kurator Oświaty 7 marca pozytywnie zaopiniował zamiar likwidacji. Stwierdził, że decyzja jest uzasadniona z uwagi na potrzebę racjonalizowania i optymalizowania wydatków ponoszonych na zadania oświatowe oraz uporządkowanie sieci szkól. Zasięgnięto opinię związków zawodowych. Związek Nauczycielstwa Polskiego przedstawił negatywną opinię, która została odrzucona. Uczniowie z Glinki będą mogli kontynuować naukę w szkole w Witoszycach lub w górowskiej „trójce”.

31 marca 2023 r. najpierw radni podjęli uchwałę o rozwiązaniu Zespołu Szkolno-Przedszkolnego z Oddziałami Integracyjnymi składającego się z przedszkola i szkoły podstawowej. Przedszkole ma nadal funkcjonować. Organizacyjnie będzie podlegać szkole w Witoszycach. Następnie uchwalono likwidację szkoły.

Pięć kwadransów poezji ze szczyptą muzyki

24 marca Biblioteka Miejska, Dom Kultury i Liceum Ogólnokształcące wspólnie zorganizowały spotkanie z poetą Piotrem Jodzisem, mieszkańcem Góry i autorem dwunastu tomików wierszy. Każdy wchodzący otrzymywał rulonik owinięty kokardką, który zawierał wiersz Piotra Jodzisa. Przybyło tyle ludzi, że nie tylko wypełnili salę, ale trzeba było dostawiać krzesła.

Na powitanie wysłuchali muzykę Franka Sinatry w wykonaniu klarnecistki Natalii Maczugi. W trakcie spotkania zagrała jeszcze raz (Jennifer Rush „Potęga miłości”). Następnie obecnych przywitała dyrektorka Biblioteki Miejskiej Danuta Biernacka, Tadeusza Ottę – sekretarza Urzędu Miasta i Gminy, który reprezentował panią burmistrz Irenę Krzyszkiewicz, i Katarzynę Antolak – naczelniczkę wydziału oświaty w starostwie, która z kolei przybyła w imieniu pani starosty Urszuli Szmydyńskiej, oraz dyrektorkę LO Magdalenę Mielczarek.

Pierwszy wiersz „Mój cień” wygłosił Piotr Jodzis, co sprowokowało Tadeusza Ottę. Cieszył się, że Piotr Jodzis wyszedł z cienia, wyraził swe uznanie za to, że odważył się spotkać z miłośnikami poezji i podzielić się swoimi literackimi dokonaniami. Piotr Jodzis dopowiedział, że stało się to za sprawą Danuty Biernackiej. Jej namowy spowodowały, że zgodził się na udział w tym poetyckim spotkaniu.

Można było wysłuchać wierszy w wykonaniu autora, ale recytowali je uczennice i jeden uczeń Liceum Ogólnokształcące (na wyróżnienie zaslugują Mikołaj Gęsiecki i Ada Figiel), rodzina, znajomi, członkinie Dyskusyjnego Klubu Książki. Dwukrotnie wiersze wyśpiewano (Agnieszka Ludkowska, Agata Śliwińska-Kukuła). Można było wysłuchać wiersz „Moje miasto” w wykonaniu Mirosława Wesołowskiego, dotyczył on Góry, i jednocześnie obejrzeć zdjęcia będące jego dopełnieniem.

Na zakończenie nastąpiła prezentacja zdjęć obecnego na sali Krzysztofa Gronowskiego, w tle odtwarzano „Europę” Carlosa Santany.

Na plakatach zapowiadano skromnie, że będzie to wieczorek poetycki, faktycznie było to święto poezji. W sali Biblioteki Miejskiej trwało tylko pięć kwadransów, ale można było nabyć ostatni tomik wierszy Piotra Jodzisa („Wiersze XII” z czerwca 2022 r.) i już w domu świętować, świętować i jeszcze świętować … Wielu obecnych to uczyniło, nasz poeta niestrudzenie wpisywał dedykację i autografy. Wpłaty za kupno tomiku (410 zł) zasiliły schronisko dla zwierząt w Głogowie.

Warto też zajrzeć na Facebook i poszukać Piotra Jodzisa i jego wierszy.

Wybory w oświatowej „Solidarności”

14 marca 2023 r. związkowcy z oświatowej „Solidarności” spotkali się na zebraniu wyborczym. Prowadził je Sławomir Poświstak – prawnik „Solidarności” z Wrocławia. Udziela on porad z zakresu prawa pracy dla członków „Solidarności” w każdy drugi wtorek miesiąca w siedzibie górowskiej „Solidarności”. Zebranie odbyło się w jednym z pomieszczeń wchodzących w skład hali „Arkadia”. Po przedstawieniu sprawozdania dotychczasowego przewodniczącego Juliana Kospiczewicza i sprawozdaniu przewodniczącego komisji rewizyjnej Mirosława Żłobińskiego dokonano wyboru władz na nową kadencję.

W skład komisji zakładowej weszli: Julian Kospiczewicz (jako przewodniczący), Krzysztof Szmydyński (zastępca), Tomasz Woźniczka (skarbnik) i Edyta Bretsznajder (sekretarz). Członkami komisji rewizyjnej zostali: Mirosław Żłobiński (jako przewodniczący), Radomir Miłaszewicz i Sebastain Świstak. Na funkcję elektora wybrano Juliana Kospiczewicza.

Julian Kospiczewicz od 1992 r. pełni funkcję przewodniczącego oświatowej „Solidarności”. Od 1999 r. jest zarejestrowana w Zarządzie Regionu Dolny Śląsk pod numerem 1957. Swą karierę zawodową rozpoczął we wrocławskiej Fadromie, ale głównie pracował w Zespole Szkół (wcześniej jako Zespół Szkól Zawodowych) i Centrum Kształcenia Praktycznego i Ustawicznego. Bieżący rok jest dla niego już 55 rokiem pracy. W latach 1999-2001 był członkiem Zarządu Regionu NSZZ „Solidarność” Dolny Śląsk. Obecnie jest asystentem społecznym posłanki Agnieszki Soin (Prawo i Sprawiedliwość). Jest zapalonym wędkarzem. Od 2001 r. pełni funkcję prezesa Klubu Spinningowego „Certa”.

Podwójnie ukarany

7 września 2021 r. Sąd Rejonowy uznał, że Maciej Bogdański 22 marca 2021 r. w Górze na pl. Bolesława Chrobrego zwołał zgromadzenie bez wymaganego zawiadomienia oraz jemu przewodniczył. Wymierzył mu za to wykroczenie karę grzywny w wysokości 200 zł i zasądził od niego koszty postępowania w wysokości 70 zł i 30 zł opłaty. O tej sprawie pisałem wcześniej, ale warto ją przypomnieć. 22 marca 2021 r. na placu Bolesława Chrobrego w Górze odbyła się niewielka manifestacja z udziałem kilkudziesięciu osób. Jej celem było wywarcie nacisku na lokalne władze w sprawie ponownego otwarcia szpitala. Zamierzano przejść ulicami miasta pod starostwo, ale po tym, jak komendant policji poinformował, że zgromadzenie ze względu na stan epidemii jest nielegalne, postanowiono pójść chodnikami zachowując dystans społeczny. Pod starostwem nawoływali panią starostę do wyjścia i porozmawiania, ale jej się nie doczekali.

W lipcu 2020 r. Komenda Powiatowa Policji w Górze wniosła o ukaranie Macieja Bogdańskiego za to, że 27 kwietnia 2020 r. o godzinie 16.00 na ul. Armii Krajowej w Górze nie zastosował się do przepisów porządkowych o zachowaniu się w miejscach publicznych w związku z panującą epidemią koronawirusa w taki sposób, że nie zakrywał nosa i ust będąc w przestrzeni publicznej. 19 listopada 2020 r. Sąd Rejonowy w Głogowie ocenił, że na podstawie zebranych dowodów okoliczności czynu i winy nie budzą wątpliwości. Uznał Macieja Bogdańskiego winnego popełnienia zarzucanego mu wykroczenia i wymierzył mu karę grzywny w wysokości 300 zł, ponadto zasądził od niego koszty postępowania w wysokości 70 zł i 30 zł opłaty. Za tę sprawę obwiniony już zapłacił grzywnę w wysokości 300 zł.

Odszedł Adam Ćwian

7 marca 2023 r. w wieku 67 lat zmarł Adam Ćwian. Msza św. pogrzebowa odbędzie się 10 marca o godz. 14.00 na cmentarzu parafialnym w Górze; wcześniej modlitwa różańcowa, także dzień wcześniej 9 marca o godz. 16.00 na cmentarzu parafialnym.

Adam Ćwian był mieszkańcem Góry od 1980 r., wcześniej Tarpna w gminie Niechlów. Po ukończeniu technikum mechanizacji rolnictwa we Wrocławiu-Praczach podjął pracę w PGR Naratów jako kombajnista, potem operator urządzeń samobieżnych, a na końcu magazynier. W 1981 r. został kierownikiem Bazy Mechanizacji i Transportu we Wronińcu. W trakcie pracy ukończył studia na Akademii Rolniczej we Wrocławiu. Po likwidacji BMiT kierował eksploatacją zakładowych stacji wodociągowych. Z początkiem 1994 r. utworzył i kierował zakładem budżetowym wodociągów i kanalizacji w gminie Niechlów.

Umowę spółki spisano aktem notarialnym 18 stycznia 1994 r. Rejestracja nastąpiła 10 marca 1994 r. w sądzie rejonowym w Lesznie. TEKOM rozpoczął działalność 1 kwietnia 1994 r. Spośród czterech kandydatów na stanowisko prezesa spółki Tekom wybrano Adama Ćwiana.

O kierowaniu Tekomem przez Adama Ćwiana można pisać w nieskończoność, ale warto wymienić choć kilka zadań z czasu jego prezesury.

W 1997 r. oddano do użytku zmodernizowaną oczyszczalnię ścieków. Inwestorem zastepczym był Tekom. Po kilku miesiącach Adam Ćwian mógł z duma powiedzieć, że jakośc zrzucanych ścieków znacznie się poprawiła, a redukacja zanieczyszcze wynosi nawet 99%.

W 2002 r. władze samorządowe Góry postanowiły usprawnić organizację gospodarki komunalnej, m.in. zlikwidowały Zakład Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej. We wrześniu 2008 r. rada nadzorcza Tekomu ogłosiła konkurs na stanowisko prezesa zarządu. Wygrał je Jacek Frączkiewicz i z dniem 1 października 2008 r. rozpoczął kierowanie spółką. Jednak zbyt długo spółką nie kierował, gdyż pod koniec marca 2009 r. został odwołany ze stanowiska. W czasie jego prezesury wiceprezesa sprawował Adam Ćwian a od 31 marca 2009 r. ponownie został prezesem.

Z dniem 1 stycznia 2009 r. Tekom rozszerzył swą działalność o odbiór nieczystości stałych, sprzątanie miasta, administrowanie cmentarzem komunalnym, prowadzenie targowiska i zajmowanie się zielenią miejską. Przejął majątek pochodzący z likwidowanego ZGKiM . Wówczas Tekom wszedł w posiadanie budynków magazynowo-garażowych na ul. Poznańskiej. I tak Tekom przekształcił się od zakładu zarządzającego wodociągami do przedsiębiorstwa komunalnego o bardzo szerokim profilu działania. Tym zadaniom dał radę kierować Adam Ćwian.

W październiku 2012 r. rozpoczęto budowę zbiornika retencyjnego wody uzdatnionej objętości 1 000 m³ i modernizację istniejącego zbiornika o objętości 500 m³. W lipcu 2013 r. zakończono te prace. Pozwoliły one na zwiększenie bezpieczeństwa nieprzerwanej dostawy wody dla miasta i poprawienie jakości wody oraz stabilizacji ciśnienia wody w sieci. Sfinansowano je ze środków własnych i pożyczek.  Widocznym znakiem zakończenia tej inwestycji było wyłączenie z użytkowania wieży ciśnień.

27 września 2022 r. Adam Ćwian odszedł na emeryturę, funkcję prezesa Tekomu objęła Katarzyna Nowak.

Adam Ćwian w 2015 r. urządził jubileusz stulecia górowskich wodociągów (patrz https://info-gora.blogspot.com/2015/06/stowa-to-jest-cos.html). Jednym z jej elementów była publikacja „100 lat górowskich wodociągów”, do której napisania mnie zaangażował. Był to jego pomysł. Informacje w niej zawarte wykorzystałem przy pisaniu tego artykułu. Współpraca przy jej powstaniu układała się bardzo dobrze. Zawsze miał czas, żeby wyjaśnić różne sprawy związane z funkcjonowaniem wodociągów czy udostępnić dokumenty.

Nie tylko o uchodźcach z Ukrainy

28 lutego radni powiatowi spotkali się na XLIII sesji. Trwała około kwadransa. Przewodniczący Rady Powiatu zwołał ją na wniosek zarządu powiatu datowany 24 lutego 2023 r. Jest to druga sesja w tym roku i druga zwołana w trybie nadzwyczajnym.

Porządek obrad przewidywał zajęcie się trzema sprawami: zmianą wieloletniej prognozy finansowej i zmianą budżetu na 2023 r. oraz uchwałą w sprawie określenia zadań, na które zostaną przeznaczone środki Państwowego Funduszu Osób Niepełnosprawnych w 2023 r.

Zmiana budżetu i tym samym zmiana prognozy finansowej polegała na zwiększenie dochodów łącznie o kwotę 366 085 zł. Na nią składało się 122 tys. zł z refundacji wydatków związanych z zakwaterowaniem uchodźców z Ukrainy i 190 tys. na dodatkowe zajęcia w szkołach w związku z nauką uczniów ukraińskich.

Powiat górowski zapewnia opiekę i pobyt dla obywateli w internacie Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego. Mieszka tam 14 osób, matki z dziećmi. Opieka obejmuje organizację zakwaterowania, całodzienne wyżywienie, zapewnienie środków czystości i higieny osobistej. Te wydatki są refundowane z Funduszu Pomocy. Sprawy finansowo-księgowe prowadzi Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie.

Środki na dodatkowe zajęcia polegające na nauczaniu języka polskiego 15 uczniów ukraińskich (9 w Zespole Szkół, 6 w Liceum Ogólnokształcącym) powinny wystarczyć do września. Poloniści ich uczący mają stawki zgodne z ich indywidualnym zaszeregowaniem. W każdej szkole tygodniowo prowadzi się po 6 lekcji.

Zwiększono budżet o dochody powiatowych jednostek organizacyjnych w wysokości 54 085 zł , a właściwie o odszkodowanie, które otrzymał Dom Pomocy Społecznej. 12 grudnia ubiegłego roku wybuchł pożar w budynkach gospodarczych we Wronińcu. Spaliły się one wraz z wyposażeniem (m.in. sprzęt warsztatowy, rowery oraz wózki dla osób niepełnosprawnych, zamrażarki oraz zgromadzone środki czystości). Przypuszczalną przyczyną powstania pożaru było zwarcie instalacji elektrycznej.

PFRON przydzielił powiatowi ponad milion zł na rehabilitację zawodową i społeczną. Podział tych środków  dokonany na podstawie analizy złożonych wniosków akceptuje Rada Powiatu w formie uchwały. Na rehabilitację zawodową realizowana przez Powiatowy Urząd Pracy przeznaczono 80 tys. zł.  Największe kwoty w ramach rehabilitacji społecznej realizowanej przez Powiatowe Centrum Pomocy Rodziny przewidziano na dofinansowanie zaopatrzenia w sprzęt rehabilitacyjny, przedmioty medyczne i środki pomocnicze dla osób niepełnosprawnych – ponad 400 tys. zł, na dofinansowanie likwidacji barier architektonicznych, w komunikowaniu się i technicznych – prawie 300 tys. zł i dofinansowanie uczestnictwa osób niepełnosprawnych i ich opiekunów w turnusach rehabilitacyjnych – 230 tys. zł. Łącznie PCPR ma do wydania 982 109 zł.