W czwartek (2 listopada) Stachu wpadł do PCDN’u. W bibliotece pochwalił
się, że znalazł książeczkę wojskową konia z 1950 r. Liczył na pomoc
informatyka, bo miał zamiar kupić laptota. Obiecywał wpadnie po niedzieli.
Niestety, już nas nie odwiedzi … Zmarł 4 listopada 2023 r.
Stanisław Zdanowicz urodził się 8 maja 1948 r. w Jastrzębiej. Edukację rozpoczął w szkole podstawowej w Jastrzębiej. Uczył się bardzo dobrze, był prymusem. Naukę kontynuował w Liceum Ogólnokształcącym w Górze (matura w 1966 r.). Z dniem 1 września 1966 r. podjął pracę jako nauczyciel w szkole podstawowej w Jastrzębiej. Pracował w niej do czerwca 1975 r. z przerwą na naukę w studium nauczycielskim we Wrocławiu w 1968 r. o kierunku geografia z zajęciami praktyczno-technicznymi. Wówczas był świadkiem wydarzeń marcowych we Wrocławiu.
Od 1 lipca 1975 r. do 14 lutego 1976 r. zajmował stanowisko specjalisty do spraw BHP w Zakładzie Remontowo-Budowlanym Kombinatu Państwowych Gospodarstw Rolnych w Naratowie.
Jednak szybko powrócił do oświaty jako nauczyciel w Liceum Ogólnokształcącym w Górze (16 lutego 1976 r. – 14 sierpnia 1977 r.). Uczył wychowania technicznego w klasach od I do IV, opiekował się pracownią wychowania technicznego i był opiekunem Związku harcerstwa Polskiego. Ówczesny Inspektor Oświaty i Wychowania Jan Chmura wystawił mu 9 marca 1976 r. bardzo pozytywną opinię: „Do zawodu dobrze przygotowany. Osiąga dobre wyniki nauczania i wychowani w powierzonym sobie zespole uczniów. W pracy obowiązkowy i zdyscyplinowany. Jest lubiany i szanowany przez młodzież.”
Od 15 sierpnia 1977 r. zatrudniono Stanisława Zdanowicza na stanowisku pedagogicznym w Poradni Wychowawczo-Zawodowej w Górze; od 1993 r. funkcjonuje ona pod nazwą Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna. Był wówczas studentem zaocznego kierunku psychologii na Uniwersytecie Jagiellońskim. Studia ukończył w 1980 r. z wynikiem bardzo dobrym, toteż od 1 października powierzono mu stanowisko nauczyciela psychologa. „Przez 9 lat pracy w Poradni – opinia z 20 grudnia 1985 r. – sumiennie wywiązywał się ze swoich obowiązków, pracował z zaangażowaniem i dużą odpowiedzialnością. Dysponuje dużą wiedzą fachową, wzbogacił swój warsztat pracy o nowe metody badawcze. […] Badania psychologiczne prowadzi prawidłowo wykorzystując wszelkie dostępne metody badawcze.” Takich pozytywnych ocen jego pracy zachowało się znacznie więcej, więc przytoczę jeszcze jedną: „Jego pracę oceniono w roku 1992/93 jako wyróżniającą, a w roku szk. 1994/95 jako szczególnie wyróżniającą. Jest ceniony w środowisku jako doradca i współorganizator pomocy psychologicznej dzieciom, młodzieży i osobom dorosłym”. Na emeryturę odszedł z początkiem września 2005 r.
Niezależnie od pracy w Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej Stanisław
Zdanowicz był zatrudniony na stanowisku psychologa w Specjalnym Ośrodku
Szkolno-Wychowawczym w Wąsoszu (1982-2005). Od 1 sierpnia 2000 r. do 31 sierpnia 2004 r. pełnił
funkcję dyrektora Domu Pomocy Społecznej.
W czasie swojej pracy zawodowej był wielokrotnie nagradzany nagrodami: ministra, leszczyńskiego kuratora oświaty (1983 r.), Inspektora Oświaty i Wychowania (1986) i dyrektora (1995, 1996, 1999).
Udzielał się publicznie. W 1990 r. został radnym Rady Miejskiej w Górze i członkiem zarządu. W kolejnych wyborach samorządowym próbował swoich sił, ale nie zyskał poparcia wyborców.
Był człowiekiem sympatycznym, otwartym na innych, duszą towarzystwa. Utrzymywał kontakt ze swoim zakładem oraz kolegami i koleżankami. Chętnie wspólnie z nimi świętował Dzień Edukacji Narodowej, choćby ostatni podczas ogniska we Włodkowie.
Żegnaj Stachu!
