niedziela, 28 lutego 2016

Uchwał RIO ciąg dalszy


Ostatnio zarząd powiatu nie ma szczęścia do przygotowywanych uchwał. Już wcześniej pisałem, że Regionalna Izba Obrachunkowa we Wrocławiu zakwestionowała uchwalony budżet powiatu, ale tego samego 3 lutego 2016 podjęła więcej takich negatywnych decyzji.

Uchwała 17/2016 stwierdziła nieważność z powodu podjęcia jej bez podstawy prawnej uchwały Rady Powiatu nr X/57/2015 z 30 grudnia 2015 r. w sprawie zmiany uchwały nr IV/15/2015 Rady Powiatu z 29 stycznia 2015 r. w sprawie przyjęcia programu naprawczego. W uchwale dokonano m.in. zmiany harmonogramu spłaty przejętej przez bank wierzytelności wynikającej z wyroku sądu apelacyjnego we Wrocławiu. Sprawa ta dotyczyła „Chemeko – System”. Spłata tego zadłużenia było jednym z podstawowych założeń programu naprawczego. Oznaczało, że program ten w 2015 r. nie był realizowany

Uchwała 19/2016 stwierdziła nieważność uchwały Rady Powiatu nr X/60/2015 z 30 grudnia 2015 r. w sprawie Wieloletniej Prognozy Finansowej Powiatu Górowskiego na lata 2016–2038 z powodu istotnego naruszenia art. 243 ustawy o finansach publicznych, wobec nierealizowania uchwalonego programu postępowania naprawczego, a w związku z tym utraty prawa do uchwalania wieloletniej prognozy finansowej z naruszeniem relacji określonej tym przepisem. W okresie realizacji pozytywnie zaopiniowanego programu postępowania naprawczego możliwe jest uchwalenie wieloletniej prognozy finansowej z naruszeniem tej relacji, ale program ten nie był realizowany.

Obliczona na podstawie zaplanowanych w uchwale wielkości budżetowe na 2016 i 2017 relacja spłat rat kredytów i odsetek od kredytów do planowanych dochodów ogółem wynosi odpowiednio 1,76% oraz 1,34%, przy ustalonym zgodnie z art. 243 dopuszczalnym wskaźniku spłaty zadłużenia, wynoszącym dla 2016 r. - 1,46%, a dla 2017 r. - 1,26%. Oznacza to, że realizacja wielkości budżetowych zaplanowanych na 2016 i 2017 rok spowoduje przekroczenie dopuszczalnego wskaźnika zdolności spłaty zobowiązań.

Uchwała 20/2016 stwierdziła niezgodność z prawem uchwały Rady Powiatu nr X/56/2015 z 30 grudnia 2015 r. w sprawie zmiany uchwały nr IV/17/2015 Rady Powiatu z dnia 29 stycznia 2015 r. w sprawie budżetu powiatu na 2015 rok  wobec istotnego naruszenia art. 243 ustawy o finansach publicznych.

Uchwała 21/2016 stwierdziła nieważność uchwały Rady Powiatu nr X/55/2015 z 30 grudnia 2015 r. w sprawie zmiany uchwały nr IV/16/2015 Rady Powiatu z dnia 29 stycznia 2015 r. w sprawie wieloletniej prognozy finansowej na lata 2015–2038 wobec istotnego naruszenia art. 243 ustawy o finansach publicznych.

Wcześniej 30 grudnia 2015 RIO stwierdziła nieważność uchwały Rady Powiatu z 30 listopada 2015 r. w sprawie zmiany uchwały nr IV/16/2015 Rady Powiatu z 29 stycznia 2015 r. w sprawie wieloletniej prognozy finansowej powiatu.

Jeszcze wcześniej 16 grudnia 2015 r. RIO negatywnie zaopiniowało projekt uchwały budżetowej na 2016 r. i wieloletniej prognozy finansowej. Zostały one zmienione, ale i tak podjęto je z naruszeniem prawa.

czwartek, 25 lutego 2016

Budżet od RIO


25 lutego br. na prośbę starosty zwołano posiedzenie komisji budżetu i gospodarki Rady Powiatu poświęcone uchwale Regionalnej Izby Obrachunkowej, która unieważniła budżet powiatu uchwalony 30 grudnia 2015 r. Następnie odbyło się posiedzenie komisji oświaty, kultury, sportu i promocji, gdzie również mówiono o uchwale RIO, wprowadzając dodatkowy punkt do porządku obrad. W ten sposób wszyscy członkowie Rady Powiatu zostali przez starostę Piotra Wołowicza poinformowani o tej sytuacji.

O ile członkowie komisji budżetu i gospodarki wraz z zaproszeniem na posiedzenie otrzymali tekst uchwały RIO, o tyle członkom komisji oświaty, kultury, sportu i promocji jej poskąpiono. Pierwsze posiedzenie trwało 29 minut, na drugim posiedzeniu omówienie uchwały RIO zajęło 27 minut.


Starosta Piotr Wołowicz wraz z skarbnikiem Wiesławem Pospiechem uczestniczył w posiedzeniu kolegium RIO we Wrocławiu poświęconemu programowi naprawczemu na przykładzie powiatu górowskiego. Nasz posłużył do testowania takiego rozwiązania problemów finansowych samorządów. W czasie dyskusji sformułowano osobliwą tezę, że program naprawczy nie powinien przez okres obowiązywania, czyli przez 3 lata, się zmieniać. Górowski program naprawczy był zmieniony z dwu względów: powiat nie uzyskał pożyczki z Ministerstwa Finansów i musiał pozyskać środki na spłatę zobowiązań wobec „Chemeko-System” z DNB Bank Polska oraz musiał zdobyć środki finansowe na spłatę odszkodowania dla firmy Dudkowiak za strażnicę, które pożyczyła firma Magellan z Łodzi.

Regionalna Izba Obrachunkowa uznała, że powiat górowski nie realizuje swojego programu naprawczego, więc musi zachować wskaźnik 1,46% stosunku spłat rat kredytów i odsetek od kredytów do dochodów ogółem, a w naszym przypadku osiągnął on niedopuszczalny poziom 1,76%. Do 26 lutego 2016 r. powiat winien skorygować tak budżet, żeby osiągnąć właściwy wskaźnik.

Starosta stwierdził, że uchwalenie budżetu zgodnie z uwagami RIO jest możliwe, gdyby po stronie dochodów dodać 7 mln zł. W tym roku jest to niemożliwe, ale w przyszłym roku – tak. Wtedy powiat powinien otrzymać 6,5 mln zł na scalenie gruntów w obrębie Naratowa. Wobec tego zarząd podjął decyzję (uchwała nr 12/16 z 22 lutego 2016 r.), że nowego projektu budżetu zgodnego z zachowaniem relacji wynikających z artykułu 243 ustawy o finansach publicznych  nie może opracować. Wobec takiego stanowiska zarządu Regionalna Izba Obrachunkowa we Wrocławiu uchwali nam budżet. Nie będzie musiał zachować wskaźnika 1,46%. Starosta optymistycznie sądzi, że ten budżet będzie taki sam lub bardzo podobny do tego z grudnia minionego roku.

Po uchwaleniu tego budżetu powiat będzie miał ograniczoną samodzielność. Będzie musiał tak gospodarować swoimi środkami, żeby nie pogorszyć wskaźnika stosunku spłat rat kredytów i odsetek od kredytów do dochodów ogółem.



Te nie najlepsze informacje stały się okazją do krytycznych słów dwu radnych opozycyjnych. Jan Przybylski wielokrotnie publicznie oskarżał zarząd i starostę o to, że nie realizują programu naprawczego, sam program naprawczy oceniał bardzo krytycznie, domagał się przedstawienia sprawozdań z jego realizacji. Teraz nie pożałował gorzkich słów pod adresem zarządu. Z kolei Grzegorz Trojanek przypomniał obrady sesji budżetowej. Wówczas proponował przełożyć uchwalenie budżetu i dopracować uchwałę, co nie spotkało się ze zrozumieniem koalicji rządzącej (PO i PSL). Ocenił, że być może teraz nie doszłoby do takiego radykalnego rozwiązania, jakim jest uchwalenie naszego budżetu przez RIO.

środa, 24 lutego 2016

Powiat bez budżetu



30 grudnia ubiegłego roku Rada Powiatu głosami koalicji Platformy Obywatelskiej i Polskiego Stronnictwa Ludowego uchwaliła przy sprzeciwie opozycji budżet na 2016 r. Wcześniej Regionalna Izba Obrachunkowa wytknęła, że projekt tej uchwały (i dotyczącej wieloletniej prognozy finansowej) jest niezgodny z programem naprawczym – nie zgadzały się liczby – oraz zawierał błędy rachunkowe. Teraz – w uchwale nr 18/2016 z 3 lutego br. – RIO w związku z nierealizowaniem programu postępowania naprawczego stwierdziła, że uchwała budżetowa jako sprzeczna z prawem jest nieważna (art. 79 ust. ustawy o samorządzie powiatowym).

Wg RIO Rada Powiatu w Górze utraciła prawo do uchwalenia budżetu, ponieważ „organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego nie może uchwalić budżetu, którego realizacja spowoduje, że w roku budżetowym oraz w każdym roku następującym po roku budżetowym relacja łącznej kwoty przypadających w danym roku budżetowym spłat rat kredytów i pożyczek oraz wykupów papierów wartościowych emitowanych (rozchody budżetu) wraz z wydatkami na obsługę długu z tytułu należnych odsetek i dyskonta oraz potencjalnych spłat kwot wynikających z udzielonych poręczeń oraz gwarancji do planowanych dochodów ogółem budżetu przekroczy średnia arytmetyczną z obliczonych dla ostatnich trzech lat relacji jej dochodów bieżących powiększonych o dochody ze sprzedaży majątku oraz pomniejszonych o wydatki bieżące, do dochodów ogółem budżetu”.

A prościej mówiąc stosunek spłat rat kredytów i odsetek od kredytów do dochodów ogółem (art. 243 ust. 1 ustawy o finansach publicznych) wynosi 1,76%, a dopuszczalny poziom to 1,46% (obliczony na podstawie art. 243 ust. 2 ustawy o finansach publicznych).

W uchwale RIO nakazało usunięcie nieprawidłowości do 26 lutego. W przypadku nieuczynienia tego zgodnie z ustawą o regionalnych izbach obrachunkowych budżet dla powiatu górowskiego ustali RIO.

Na 25 lutego na godz. 11.00 zaplanowano posiedzenie komisji budżetu i gospodarki Rady Powiatu. Głównym punktem posiedzenia będzie informacja zarządu powiatu na temat stanowiska RIO we Wrocławiu dotyczące budżetu na 2016. Godzinę później zaplanowano posiedzenie komisji oświaty, kultury, sportu i promocji, ale tu nie przewidziano w porządku obrad informacji o uchwale RIO.

Czkawka po strażnicy - cz. V


11. Czy w ramach realizacji tej inwestycji były inne pozwolenia na budowę lub projekty zamienne w zakresie tego zadania? jeżeli tak, to jaka jest różnica (rzeczowa i finansowa) w stosunku do pozwolenia podstawowego (tego pierwszego z początku inwestycji).

W ramach realizacji inwestycji pn.: „Budowa strażnicy Komendy Powiatowej Państwowej Straży Pożarnej w Górze” nie było innych pozwoleń na budowę. Zatwierdzono jedynie projekt zamienny, który obejmował zmiany wcześniej już opisane. Nie spowodowało to dodatkowego zwiększenia wartości inwestycji.

12. Czy inwestor uzyskał pozwolenie na użytkowanie i przez kogo było wydane? proszę o wykazanie wszystkich robót, które są nieistotnymi odstępstwami od projektu budowlanego i zapisanymi przez kierownika budowy w oświadczeniu o zakończeniu budowy i wyspecyfikowaniu wszystkich robót, które są istotnymi odstępstwami od projektu budowlanego i zapisanymi przez kierownika budowy w oświadczeniu o zakończeniu budowy i czy te roboty były zatwierdzone przez projektanta.

Pozwolenie na użytkowanie zostało wydane przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Górze decyzją nr 18/2010 z dnia 12 lipca 2010 r. W załączniku nr 3 do niniejszego pisma przedstawiono zestawienie zmian nieistotnych przy realizacji zadania pn.: „Budowa strażnicy dla KP PSP w Górze przy ul. Witosa”. Zmiany te zostały potwierdzone przez kierownika budowy oraz inspektora nadzoru. Do zestawienia dołączone były rysunki, które przekazano powiatowemu inspektorowi nadzoru budowlanego w Górze. Kopia inwestora znajduje się jeszcze w dokumentach przekazanych do sądu. Zmiany istotne, zgodnie z zapisami ustawy Prawo budowlane, wymagają zatwierdzenia ich przez organ nadzoru architektoniczno-budowlanego. Decyzja nr BD-106-1/08-09 o zatwierdzeniu projektu zamiennego (obejmującego zmiany istotne) została wydana w dniu 14 grudnia 2009 r.

13. Jaki zakres rzeczowy robót i na jaką wartość był kwestionowany przez inwestora jako wartość nienależna wykonawcy za wykonanie robót, proszę o krótkie uzasadnienie swojego stanowiska, czy  przed skierowaniem sprawy spornej do sądu przez głównego inwestora wykorzystano drogę polubownego rozstrzygnięcia sporu z wykonawcą?

Zgodnie z pozwem o zapłatę wniesionym do Sądu Okręgowego w Lesznie wartość zakwestionowanych robót wynosi 205 559,15 zł wraz z należnymi odsetkami.

14. Ile wynosiły koszty zasądzenia przez sąd Powiatu Górowskiego w Górze wraz z kosztami postępowania, kosztów sądowych, opracowań biegłych sądowych wraz z wykonaniem opinii prawnej z października 2014 r. zleconej staraniem i na koszt Powiatu Górowskiego za kwotę wg mojej wiedzy 40 000 zł i czy prawdą jest, że sąd tak wykonanej opinii nie dopuścił jako dowód do akt sprawy?

Zgodnie z sentencją wyroku sądu z dnia 7 stycznia 2015 r. (sygn. Akt IC 341/12 – publikowany na stronie Powiatu Górowskiego) koszty sądowe łącznie wyniosły 111 976,49 zł, z tego:
a) 36 153,90 zł na rzecz Skarbu Państwa tytułem zwrotu kosztów poniesionych przez sąd;
b) 18 017,00 zł zwrot kosztów zastępstwa procesowego;
c) 57 805,59 zł zwrot kosztów postępowania poniesionych przez powoda.

W roku 2014 zlecono wykonanie opinii technicznej dla firmy Renoma we Wrocławiu za kwotę 2000 zł, a w roku 2015 dla firmy Miller – Architekci Biuro Projektów we Wrocławiu na kwotę 6000 zł + VAT (opinia nie została uwzględniona przez sąd apelacyjny).

15. Jakie są propozycje Zarządu Powiatu Górowskiego w sprawie wykonania wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 23.10.2015 r. i czy Zarząd tym tematem do chwili obecnej się zajmował, bo ze sprawozdania z prac zarządu w okresie między sesjami przedłożonymi na dzisiejszą sesję brak jest takiej informacji.

W załączeniu przesyłam porozumienie zawarte z firmą Dudkowiak w sprawie wykonania wyroku. Zarząd zajmował się przedmiotowym tematem w dniu 23.10.2015 r., a wcześniej 9 marca 2015 r.

W dniu 15 grudnia br. [2015 r.] został rozstrzygnięty przetarg na przejęcie zobowiązań Powiatu Górowskiego. Ofertę złożyła firma Magellan Sp. A. z Łodzi. Z chwila podpisania umowy firma Magellan spłaci w całości zobowiązania do firmy Dudkowiak i do sądu (koszty) i rozłoży spłaty dla Powiatu do 31.12.2025 r.

16. Jakie przesłanki kierowały pozwanym tj. Powiatem Górowskim, aby w trakcie prowadzenia przedmiotowej sprawy przed sądem zmienić kancelarię prawną i w dalszej części zatrudnić aż dwie kancelarie prawne i czy to jest informacja prawdziwa? Jakie skutki poza generowaniem dodatkowych kosztów osiągnięto dzięki tej zmianie?

Do przygotowania apelacji od wyroku sądu zatrudniono drugą kancelarię prawną, która po zapoznaniu się ze sprawą w krótkim czasie przedłożyła cenne wskazówki i uwagi bardzo pomocne do napisania apelacji przez kancelarię z Leszna.

17. Proszę o uzasadnienie decyzji Zarządu Powiatu dot. zaniechania polubownego rozstrzygnięcia sporu co w konsekwencji doprowadziło do skierowania przez wykonawcę sprawy do rozstrzygnięcia w drodze sądowej?

Nie posiadam wiedzy w tym zakresie, ponieważ miało to miejsce podczas pracy Zarządu, którego przewodniczącą była pani B. Pona.


Pod całą odpowiedzią na interpelację podpisał się wicestarosta Paweł Niedźwiedź, działając z upoważnienia starosty Piotra Wołowicza.

Koniec

niedziela, 21 lutego 2016

Czkawka po strażnicy - cz. IV


8. Czy prawdą jest, że przygotowana przez projektanta dokumentacja budowlana i zatwierdzona przez umocowane do tego służby nadzoru budowlanego wykazywała liczne braki w elementach konstrukcyjnych obiektu oraz całych elementach składowych inwestycji (brak trafostacji, instalacji oddymiania garaży itp. a wykonane na jej podstawie kosztorysy powielały te braki, czy prawdą jest, że pan biegły sądowy dr inż. Henryk Kurzydło w swojej opinii z czerwca i października 2014 r. określił obok szeregu innych uwag taką, iż przedmiotowa dokumentacja w wykonanej formie nie mogła być zatwierdzona, bo na jej podstawie tej inwestycji nie dałoby się wykonać technicznie i z punktu widzenia celu i funkcji dla której miała służyć, kto ostatecznie usuwał te uchybienia, projektant w ramach nadzoru autorskiego – nieodpłatnie czy odpłatnie? a może staraniem i na koszt Powiatu Górowskiego.

W trakcie realizacji inwestycji okazało się, że projekt opracowany przez firmę projektową posiadał błędy. Błędy te jednak nie miały wpływu na przydatność projektu budowlanego do udzielenia pozwolenia na budowę. Projekt zawierał elementy określone w Prawie budowlanym. Organ nadzoru architektoniczno-budowlanego przed wydaniem pozwolenia na budowę ma obowiązek sprawdzić projekt jedynie w zakresie określonym przez przepisy Prawa budowlanego, nie może ingerować w szczegółowe rozwiązania projektowe. Wszelkie braki i niedociągnięcia były na bieżąco korygowane przez projektanta w ramach nadzoru autorskiego. Twierdzenie, że „pan biegły sądowy dr inż. Henryk Kurzydło w swojej opinii z czerwca i października 2014 r. określił obok szeregu innych uwag taką, iż przedmiotowa dokumentacja w wykonanej formie nie mogła być zatwierdzona, bo na jej podstawie tej inwestycji nie dałoby się wykonać technicznie i z punktu widzenia celu i funkcji dla której miała służyć” nie może być potwierdzone, ponieważ takiej opinii Starostwo Powiatowe w Górze nie posiada.

Należy zauważyć, że konieczność wybudowania stacji transformatorowej wyniknęła na kilka dni przed terminem oddania przez projektanta projektu. Konieczność jej wybudowania została określona w warunkach technicznych przyłączenia do sieci energetycznej wydanych przez ENEA. Natomiast konieczność wykonania instalacji odsysania spalin z samochodów, instalacji zasilania awaryjnego akumulatorów oraz instalacji pneumatycznej w garażu wyniknęła dopiero na etapie realizacji inwestycji (zmieniły się przepisy dot. wyposażenia tego typu obiektów).

9. Na jakiej zasadzie decydowano o realizacji robót dodatkowych, kto podejmował decyzję o ich wykonaniu, kto dokonywał odbioru tych robót i czy umocowani do zaciągania zobowiązań przedstawiciele Starostwa mieli w tym czasie wiedzę na temat wykonywania robót ponad te, co są w umowie, czy prawdą jest, że na protokołach odbioru tych robót widnieją podpisy pracowników Starostwa i rozdział tych kwot na roboty; wg kontraktu zamienne, dodatkowe, konieczne? na jaką kwotę główny wykonawca wystawił faktury, które inwestor zrealizował tj. zapłacił bez uwag? a na jaką kwotę zakwestionował, za które był pozwany do Sądu przez głównego wykonawcę, czy służby inwestycyjne Powiatu Górowskiego (inwestora) miały wiedzę i świadomość w trakcie realizacji tej inwestycji np. 6 miesięcy przed odbiorem końcowym, ile ta inwestycja może kosztować?

O konieczności wykonania robót dodatkowych wykonawca informował inspektora nadzoru inwestorskiego, ten z kolei po konsultacjach z projektantem przekazywał  informację do inwestora. Sporządzano na taką okoliczność protokół konieczności, który podpisywany był przez kierownika budowy, inspektora nadzoru inwestorskiego, projektanta oraz upoważnionego przedstawiciela Starostwa Powiatowego (dyrektora Wydziału Budownictwa). Następnie taki protokół przedstawiany był Staroście do zatwierdzenia. Po zatwierdzeniu protokołu konieczności roboty były wykonywane i rozliczane za zasadach obowiązujących przy tej inwestycji.

Za realizację inwestycji wypłacono wykonawcy kwotę 9 936 081,32 zł na podstawie  wystawionych faktur.

Faktura końcowa na kwotę 1 013 447,00 złotych brutto nie została zapłacona (ze względu na brak środków) i o zapłacenie tek kwoty wykonawca wystąpił z pozwem do Sądu Okręgowego w Legnicy.

Od początku realizacji inwestycji zdawano sobie sprawę, że wartość jej wzrośnie. Konieczność odniesienia poziomu zero oraz zmiana sposobu fundamentowania budynku powodowały zwiększenie kosztów tej inwestycji. W związku z tym zwracano się do Komendanta Wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej oraz do Wojewody Dolnośląskiego o zwiększenie środków finansowych na realizację inwestycji, ale ich nie otrzymano.

10. Proszę o specyfikację wszystkich robót kwalifikowanych jako roboty zamienne, dodatkowe, konieczne wraz z podaniem ich wartości i ilości, może być podana w elementach scalonych np. ilość dodatkowych robót fundamentów, robót ziemnych, nadproży tynków itp. jak również całych elementów lub instalacji, jeżeli takie były, na jakiej podstawie wykonywano te roboty; czy były zawierane kolejne umowy, jeżeli tak to w jakim trybie zamówień publicznych, czy aneksowano je do kontraktu głównego, czy prawdą jest, że na znaczną kwotę wykonano na tej inwestycji roboty budowlane bez umowy?

Odpowiedź zawarto w załączniku nr 1 do niniejszego pisma. Jest to zestawienie opracowane w miesiącu wrześniu 2009 r., na którym wyszczególniono wszystkie roboty dodatkowe oraz wskazano wzrost wartości inwestycji w poszczególnych jej działach. Na wykonanie robót dodatkowych zawierano umowy w formie aneksów do umowy podstawowej

W załączniku nr 2 przedstawiono zestawienie robót, za które zapłacono wykonawcy, a które nie zostały zawarte w protokołach konieczności, a co za tym idzie nie ujęto ich w aneksach do umowy podstawowej. Wartość tych robót wyliczono na kwotę 103 234,86 zł (netto).

czwartek, 18 lutego 2016

Czkawka po strażnicy - cz. III


6. Jak była forma wyłonienia generalnego wykonawcy inwestycji, przebieg i kogo ostatecznie wybrano jako generalnego wykonawcę, jakie były główne postanowienia umowy o roboty budowlane; forma umowy, czy to była ryczałtowa, kosztorys powykonawczy ze wskazaniem składników cenotwórczych, lub inna forma określenia wartości, jaka była wartość przedmiotu umowy, termin wykonania i czy był harmonogram rzeczowo-finansowy realizacji zadania? Jaka była w umowie ustalona forma rozliczenia; jeżeli faktury częściowe to za jaki okres? Czy za wykonane elementy scalone budynku np. fundamenty, ściany, tynki, w jaki sposób był określony szczegółowy zakres robót, które są przedmiotem umowy o roboty budowlane szczegółowy przedmiar robót na podstawie dokumentacji, czy np. zapis że zakres należy wykonać zgodnie z dokumentacją budowlaną wykonawczą oraz sztuką budowlaną, lub inny sposób określenia, kto obok inspektora nadzoru inwestorskiego z ramienia inwestora uczestniczył w odbiorach częściowych dla rozliczeń częściowych,czy umowa przewidywała roboty „dodatkowe”, których nie można było przewidzieć w dokumentacji budowlanej (wykonawczej) oraz kosztorysie np. inwestorskim (ofertowym) i wg jakich składników cenotwórczych te roboty miałyby być wyliczane  (określenie ich wartości).


Generalnego wykonawcę inwestycji wyłoniono na podstawie przeprowadzonego postępowania o udzielenie zamówienia publicznego w formie przetargu nieograniczonego. Wybrano firmę Dudkowiak Przedsiębiorstwo Budownictwa Ogólnego Sp. Jawna z siedzibą w Lesznie przy ul. Borowikowej 14, z którą podpisano w dniu 22 lipca 2008 roku umowę nr 5/08 na wykonanie zadania polegającego na „Budowie strażnicy Komendy Powiatowej Państwowej Straży Pożarnej w Górze”. Termin zakończenia inwestycji określono na dzień 20 listopada 2009 r. Wynagrodzenie za wykonanie przedmiotu umowy ustalono na kwotę 8 565 386,98 zł brutto. Szczegółowy zakres robót wykonawcy został określony w oparciu o kosztorys ofertowy, dokumentację techniczną, specyfikację techniczną wykonania i odbioru robót, które stanowią integralną część specyfikacji istotnych warunków zamówienia. Rozliczenie wynagrodzenia za wykonanie przedmiotu umowy miało odbywać się fakturami częściowymi za całkowicie zakończone etapy lub elementy robót. Faktury częściowe mogły być wystawiane na podstawie podpisanego przez zmawiającego protokołu odbioru częściowego (z ramienia zamawiającego był to inspektor nadzoru inwestorskiego oraz dyrektor Wydziału Budownictwa) oraz kosztorysu powykonawczego obejmującego wykonane elementy robót (kosztorys potwierdzony przez inspektora nadzoru inwestorskiego). W umowie zawarto zapis dotyczący robót dodatkowych i zamiennych lub nieprzewidzianych. Jeżeli zaszłaby konieczność ich wykonania to przy zachowaniu tych samych stawek kalkulacyjnych.



7. Na jakich zasadach został wyłoniony i zatrudniony inspektor nadzoru budowlanego? Jakie uprawnienia po za tymi, które są zapisane w prawie budowlanym, miał inspektor w zakresie decyzji, które rodzą skutki finansowe np. roboty zamienne, dodatkowe, inne konieczne z punktu widzenia realizacji inwestycji a nie przewidziane i czy miał zapisany w umowie obowiązek informowania inwestora po stwierdzeniu konieczności podjęcia takiej decyzji  i czy informował inwestora?



Inspektor nadzoru budowlanego został wyłoniony na podstawie przeprowadzonego postępowania w formie rozpoznania cenowego (wartość zamówienia nie przekraczała progów określonych w ustawie Prawo zamówień publicznych, tj. 14 000 euro netto). Z inspektorem nadzoru budowlanego podpisano w dniu 11 sierpnia 2008 r. umowę zlecenia nr 5-3/08. Z zapisów umowy wynikały następujące obowiązki inspektora nadzoru inwestorskiego:

a. reprezentowanie inwestora na budowie przy sprawowaniu kontroli zgodności jej realizacji z projektem i pozwoleniem na budowę, przepisami i obowiązującymi polskimi normami oraz zasadami wiedzy technicznej;

b. sprawdzanie jakości wykonywanych prac, wbudowanych wyrobów budowlanych, a w szczególności zapobieganie zastosowania wyrobów budowlanych wadliwych i niedopuszczonych do obrotu i stosowania w budownictwie;

c. zapoznanie się z dokumentacją budowlaną powierzonego zadania inwestycyjnego, w tym warunkami pozwolenia na budowę oraz warunkami terenowymi;

d. udział w weryfikacji harmonogramu rzeczowo-finansowego zadania i jego ewentualnych aktualizacji;

e. zapoznanie się z terenem inwestycji, jego uzbrojeniem i istniejącymi urządzeniami;

f. nadzór nad wyznaczeniem w terenie obiektu budowlanego wraz z infrastrukturą towarzyszącą przez uprawnionego geodetę;

g. sprawowanie kontroli w zakresie niezbędnym do zabezpieczenie interesów inwestora i przyszłych użytkowników, w tym:

- reprezentowanie inwestora na budowie przez sprawowanie kontroli zgodności jej realizacji z projektem i pozwoleniem na budowę, przepisami oraz zasadami wiedzy technicznej oraz zapisami umowy;

- sprawdzanie jakości wykonywanych robót, wbudowanych wyrobów budowlanych i stosowanych materiałów (do obowiązków inspektora będzie należało egzekwowanie i odbiór od wykonawcy robót atestów i certyfikatów wyrobów i materiałów przed ich wbudowaniem oraz ich szczegółowa weryfikacja), a w szczególności zapobieganie zastosowaniu wyrobów budowlanych wadliwych i niedopuszczonych do stosowania w budownictwie;

- sprawdzanie i odbiór robót budowlanych ulegających zakryciu lub zanikających, uczestniczenie w próbach i odbiorach technicznych instalacji, urządzeń technicznych oraz przygotowanie i udział w czynnościach odbioru gotowych obiektów budowlanych i przekazanie ich do użytkowania;

- sprawdzenie i odbiór robót wynikających z harmonogramu robót budowlanych; kontrola ilości i wartości wykonywanych robót z obowiązującym harmonogramem oraz terminowość ich wykonania;

- kontrola prawidłowości prowadzenia dziennika budowy i dokonywania w nim wpisów stwierdzających wszystkie okoliczności mające znaczenie dla oceny właściwego wykonania robót (ilości, jakości, wartości robót), w czasie każdorazowego pobytu na budowie inspektora nadzoru ma obowiązek bieżącego przeglądu dziennika budowy oraz potwierdzenia bytności poprzez dokonanie stosownego zapisu;

- potwierdzenie faktycznie wykonanych robót oraz usunięcie wad, a także kontrolowanie rozliczeń budowy (w tym weryfikacja kosztów ewentualnych zmian zakresu zadania i rodzaju materiałów w stosunku do przyjętej dokumentacji);

h. rozstrzyganie w porozumieniu z kierownikiem budowy i przedstawicielem inwestora wątpliwości natury technicznej powstałych w toku wykonywania robót, zasięgając w razie potrzeby opinii autora projektu budowlanego. Przekazywanie zleceń inspektora nadzoru autorskiego jest dokonywane za pośrednictwem inspektora nadzoru;

i. branie udziału w komisjach technicznych powołanych do oceny lub rozstrzygnięcia spraw budowy w toku jej trwania;

j. sprawdzanie posiadania przez kierownika budowy odpowiednich dokumentów (atestów, świadectw jakości, wyników badań), dotyczących elementów prefabrykowanych i innych wyrobów. Dokonując ich oceny jakości na placu budowy przed ich wybudowaniem. W razie braku wymaganych dokumentów stwierdzających właściwą jakość lub też w razie zastrzeżeń dotyczących jakości wyrobu przewidzianego do wbudowania inspektor nadzoru ma obowiązek żądania od wykonawcy odpowiednich badań i przedstawienia ekspertyz technicznych lub zamiany wadliwego materiału z równoczesnym powiadomieniem inwestora o zaistniałym fakcie;

k. czuwanie nad przestrzeganiem zakazu wbudowania materiałów i wyrobów nie dopuszczonych do stosowania w budownictwie lub niewiadomego pochodzenia. W przypadku stwierdzenia niezgodności wykonywania robót budowlanych z dokumentacją techniczną (w tym specyfikacją techniczną wykonania i odbioru robót), nieprawidłowości procesów technologicznych, użycia niewłaściwych materiałów, wad w wykonywaniu lub prowadzeniu robót w sposób powodujących i mogący narazić inwestora na straty – inspektor nadzoru zwraca na to uwagę kierownikowi budowy, zgłasza inwestorowi oraz podejmuje odpowiednie decyzje. Inspektor nadzoru ma prawo żądać od kierownika budowy lub kierownika robót dokonania poprawek bądź ponownego wykonania wadliwie wykonanych robót, a także wstrzymania dalszych robót budowlanych w przypadku, gdyby ich kontynuacja mogła wywołać zagrożenie bądź spowodować niedopuszczalną niezgodność z projektem lub pozwoleniem na budowę;

l. sprawdzanie kompletności przedstawionych przez wykonawcę dokumentów i zaświadczeń wymaganych przez inwestora i niezbędnych do przeprowadzenia odbioru oraz dołączeniu do nich opracowaną przez siebie ocenę jakościowo-ilościowo-kosztową wraz z jej uzasadnieniem;

m. gromadzenie i przygotowanie materiałów analitycznych niezbędnych do rozliczenia wykonywanych robót i oceny osiągniętych efektów rzeczowych i finansowych;

n. branie udziału w komisjach powołanych d stwierdzenia ujawnionych wad w okresie trwania gwarancji i rękojmi (w tym udział w odbiorach pogwarancyjnych);

o. kontrola usunięcia przez wykonawcę stwierdzonych wad;

p. uczestniczenie w przejęciu przez inwestora od wykonawcy usuniętych wad potwierdzonych protokołem.

Inspektor nadzoru miał nadzorować budowę (w trakcie jej realizacji) w takich odstępach czasu, aby była zapewniona skuteczność nadzoru nie rzadziej jednak niż 4 razy w ciągu dwóch tygodni (z wyjątkiem przestoju w robotach, gdzie częstotliwość pobytu można ograniczyć do niezbędnego minimum) oraz na wezwanie kierownika budowy lub zamawiającego.
Inspektor nadzoru inwestorskiego posiadał uprawnienia budowlane w specjalności konstrukcyjno-budowlanej (wynikające z Prawa budowlanego). Innych wymagań nie stawiano kandydatom na inspektora nadzoru inwestorskiego.
Ciąg dalszy nastąpi. 

niedziela, 14 lutego 2016

Spotkanie z Grzegorzem Kiarszysem


Pod koniec ubiegłego roku nakładem Wydawnictwa Naukowego Uniwersytetu Szczecińskiego ukazała się książka „Trzy światy średniowiecza”, której celem jest – jak napisał autor we wstępie - „przedstawienie kulturotwórczej roli reliktów wczesnośredniowiecznych grodów pierścieniowych i późnośredniowiecznych warownych siedzib rycerskich z obszaru powiatu górowskiego”. Publikacja jest ilustrowana zdjęciami i obrazami wrocławskiego artysty Dariusza Bufnala; ma wręcz charakter albumowy.


Autor książki – Grzegorz Kiarszys – po ukończeniu Liceum Ogólnokształcącego w Górze (historii uczył go Benedykt Stryganek) studiował w latach 1999-2004 archeologię w Instytucie Prahistorii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza. Obronił pracę magisterską „Społeczne konstruowanie i organizacja przestrzeni we wczesnym średniowieczu na przykładzie mikroregionu Krzywiń”. Od 2004 r. podjął studia doktoranckie na UAM. W 2010 r. obronił pracę „Kulturowy charakter czasu i przestrzeni. Analiza średniowiecznego i wczesnorenesansowego elitarnego budownictwa mieszkalnego i obronnego w Irlandii”. Od października 2011 r. jest zatrudniony na stanowisku adiunkta w Katedrze Archeologii Uniwersytetu Szczecińskiego.


Był zatrudniony w 2005 r. jako specjalista do spraw archeologii i ochrony dziedzictwa kulturowego w polskiej strefie odpowiedzialności w Iraku. Uczestniczył w wykopaliskach archeologicznych w Irlandii i w Polsce (na Dolnym Śląsku i Ziemi Lubuskiej) oraz przy badaniach archeologicznych wyprzedzających budowę metra w Kopenhadze.

Zajmował się realizacją projektu „Osady obronne w krajobrazie kulturowym powiatu górowskiego”, który został sfinansowany ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego przyznanych przez Narodowy Instytut Dziedzictwa w ramach programu „Dziedzictwo kulturowe”. W swoich badaniach wykorzystywał metody nieinwazyjne, źródła kartograficzne i historyczne oraz archiwalną dokumentację pochodzącą z badań archeologicznych.


12 lutego Grzegorzy Kiarszys spotkał się w Bibliotece Miejskiej w Górze z czytelnikami swojej książki „Trzy światy średniowiecza”. Organizatorką spotkania była dyrektora biblioteki Danuta Biernacka, jego koleżanka z ławy szkolnej. Przedstawił on w dużym skrócie zawartość swej książki.

W publikacji tej uporządkował historię średniowiecznych warowni z powiatu górowskiego wg trzech etapów odpowiadającym trzem ówczesnym systemom społeczno-politycznym: okres plemienny, czas państwa piastowskiego i późne średniowiecze.

We wczesnym średniowieczu na naszym terenie bytowali Dziadoszanie. Z tego okresu zachowały się pozostałości pięciu grodów: Bartodzieje, Chróścina, Kruszyniec, Lipowiec i Lubiel. Dwa – w Niechlowie i w Osetnie Małym – w nieznanych okolicznościach już w czasach nowożytnych zostały zniszczone. Były to centra osadnicze a teren podgrodzia jako miejsce wieców, pełniły też ważną rolę w ówczesnej gospodarce jako miejsce miejsca targowe.

Wraz z wejściem Śląska w obręb monarchii piastowskiej (koniec X w.) i z nastaniem władzy książęcej wszystkie grody plemienne porzucono. Grody w Chróścinie, Lipowcu i Kruszyńcu uległy spaleniu, z braku informacji nie wiemy co się stało z w Bartodziejach i Lipowcu. Nigdy ich nie odbudowano. Wówczas na terenie Śląska istniały grody państwowe, jednym z nich był Sądowel.

Pod koniec XIII w. zaczęły tracić znacznie grody książęce, w tym Sądowel. Feudalizacja społeczeństwa i przenoszenia zachodnich wzorów kulturowych przez obce rycerstwo upowszechniło powstawanie warownych rezydencji mieszkalnych noszących nazwę gródków stożkowych, grodzisk lub dworzysk. Jest stożkowy nasyp ziemny obwiedziony fosą z wieżą mieszkalną. G. Kiarszys odnotowuje istnienie takich budowli w następujących miejscowościach: Bełcz Mały (dwa), Chróścina, Łagiszyn, Ostrawa, Polanowiec, Ryczeń (własność książęca), Sądowel (prawdopodobnie własność książęca), Wierzowice Wielkie i Żuchlów. Większość tych siedzib rycerskich zniszczono, głównie w wyników pożarów. Wiemy jedynie, że na pewno w 1480 r. książę Jan Szalony spalił gródek w Żuchlowie.


Swe wystąpienie G. Kiarszys dopełnił informacjami o średniowiecznych formach myślenia magicznego. Książka w sposób wyczerpujący omawia wszystkie przez niego poruszone zagadnienia oraz skrótowo przedstawia nieinwazyjne badania archeologiczne. Niekoniecznie trzeba kopać w ziemi, można np. z samolotu skanować laserowo teren powiatu górowskiego, a potem napisać książkę „Trzy światy średniowiecza”.


Dzięki autorowi, który nieodpłatnie ją przekazał, jest dostępne w bibliotekach powiatu górowskiego. Wg mnie stanowi fascynującą lekturę. Przeczytałem ją w dwa wieczory. Każda osoba zainteresowana przeszłością powiatu górowskiego powinna ją przeczytać a nawet wzbogacić swą regionalną biblioteczkę.


Na zakończenie wystąpienia Grzegorza Kiarszysa sekretarz gminy Góra Tadeusz Otto w imieniu pani burmistrz Ireny Krzyszkiewicz podziękował za spotkanie i wręczył drobny pamiątkowy upominek. Po nim kwiatami podziękowała Danuta Biernacka, dyrektorka Biblioteki Miejskiej.


Padło kilka pytań i G. Kiarszys złożył wiele autografów. Spytałem się, czy jeszcze będzie się zajmował przeszłością powiatu górowskiego. Na razie nie, ale przyszłości powróci do tego tematu. Czekamy!


niedziela, 7 lutego 2016

Archeologiczne odkrycia w Sądowlu - dzięki projektowi popularyzatorskiemu


12 lutego w Bibliotece Miejskiej odbędzie się spotkanie z dr. Grzegorzem Kiarszysem, autorem książki "Trzy światy średniowiecza", poświęconej grodziskom z terenu powiatu górowskiego. Poniżej artykuł (z 31 lipca 2014 r.) pochodzący z serwisu naukawpolsce.pap opisujący działalność autora tej książki.

W Sądowlu (woj. dolnośląskie) archeolodzy z pomocą metod nieinwazyjnych potwierdzili, że umocnienia wczesnośredniowiecznego grodziska zostały w przeszłości spalone. Poza tym aparatura zarejestrowała wewnątrz założenia obszerną prostokątną konstrukcję, jak przypuszczają archeolodzy, najprawdopodobniej relikty siedziby rycerskiej.
Odkrycia dokonano w ramach projektu mającego na celu popularyzację miejscowego dziedzictwa archeologicznego na terenie powiatu górowskiego w woj. dolnośląskim. Celem pomysłodawcy przedsięwzięcia – dr. Grzegorza Kiarszysa z Katedry Archeologii Uniwersytetu Szczecińskiego - jest zapoznanie lokalnej społeczności ze średniowiecznymi osadami obronnymi, nadal doskonale widocznymi w krajobrazie pól uprawnych.
 

Zdjęcie lotnicze grodziska w Sądowlu. Foto: G. Kiarszys


"Z rozmów, które przeprowadziłem z okolicznymi mieszkańcami wynikało, że mało kto wie, czym są relikty wałów, które widzą w czasie spacerów czy pracy na polu. Jednak nadal budzą zainteresowanie. Wyszedłem z założenia, że wbrew pozorom powszechność wiedzy o obecności stanowisk archeologicznych sprzyja ich ochronie i aktywizuje lokalne społeczności do dbania o wspólne dziedzictwo” – opowiada PAP dr Grzegorz Kiarszys.



Archeolog uznał, że stanowiska archeologiczne nie powinny być jedynie celem badań i dyskusji naukowców. Dobrze, gdyby żyły w świadomości okolicznych mieszkańców. "Zwykli ludzie także interesują się tymi miejscami i są one przez nich postrzegane jako coś niezwykłego i ciekawego" – wyjaśnia dr Kiarszys.



Pozostałości wału i majdan w Sądowlu. Foto: G. Kiarszys

Jak dodaje naukowiec, zwłaszcza w przypadku ziem Zachodniej Polski i tzw. ziem odzyskanych widoczna jest nikła świadomość społeczności na temat dziedzictwa archeologicznego, co wynika w faktu że zamieszkują ten teren od zaledwie kilkudziesięciu lat. Do tego schematu wpisuje się właśnie powiat górowski.



Kiarszys ubolewa, że w większości przypadków grodziska powiatu górowskiego nie widnieją na mapach turystycznych, a służby konserwatorskie mają bardzo powierzchowne i często nieaktualne informacje na ich temat. Dlatego po wykonaniu badań w obrębie grodzisk, wszystkie informacje na ich temat zostaną opublikowane w popularnonaukowej książce. Szczegółowe dane naukowiec udostępni służbom konserwatorskim w celu lepszego zarządzania terenem, na którym są położone.


Sądowel. Numeryczny Model Terenu wykonany w oparciu o skaning laserowy. Oprac. G. Kiarszys


"Uważam, że tematyka osad obronnych może być niezwykle atrakcyjna i interesująca wizualnie dla każdego odbiorcy. Dlatego w publikacji popularnonaukowej opublikowane będą liczne rekonstrukcje grodzisk wykonane przez znanego artystę Darka Bufnala, współpracującego przy podobnych przedsięwzięciach w zachodniej Europie" – dodaje Kiarszys.



W tym roku archeolog wykonuje szereg nieinwazyjnych badań w obrębie kilku wybranych grodzisk. Wykorzystywana jest metoda geofizyczna. Wyniki takich analiz nakładane są na cyfrową mapę terenu wykonaną w oparciu o lotniczy skaning laserowy (ALS) i standardowy rekonesans lotniczy z wykorzystaniem aparatu fotograficznego. Badacz wykona również kwerendę w archiwalnych źródłach kartograficznych i fotolotniczych.




Sądowel. Wyniki badań geofizycznych wpisane w Numeryczny Model Terenu. 
Oprac. W. Małkowski. K. Misiewicz, G. Kiarszys


Za dotychczasowy największy sukces naukowy projektu archeolog uznał badania na obszarze grodziska w Sądowlu. Na mapie wygenerowanej po wykonaniu prospekcji z zastosowaniem magnetometru cezowego wyraźnie widoczne są anomalie dipolowe, których źródłem jest efekt termomagnetyczny występujący w miejscach silnego przepalenia wczesnośredniowiecznego wału. Prostokątna konstrukcja, czyli przypuszczalnie dawna siedziba rycerska, również widoczna jest w obrazie zarejestrowanym przez archeologów. Badania te wykonał prof. Krzysztof Misiewicz i Wiesław Małkowski z Instytutu Archeologii UW.


Zdjęcie lotnicze grodziska w Lipowcu. Foto: G. Kiarszys


Leżące obecnie na uboczy grodzisko w Sądowlu zostało wspomniane już w „Kronice polskiej” Galla Anonima w XII wieku i w kronice Jana Długosza z XV wieku. Zdaniem dr. Kiarszysa miejsce to było areną interesujących wydarzeń historycznych, które obecnie są niemal zapomniane. Przykładowo, w 1217 roku odbył się tam zjazd Władysława Laskonogiego, Henryka I Brodatego oraz trzech biskupów: poznańskiego, wrocławskiego i lubuskiego. Natomiast prawdopodobnie w 1281 roku książę Henryk IV (Probus) wrocławski podczas zjazdu w Sądowlu uwięził podstępem Henryka V legnickiego, Przemysła II wielkopolskiego i Henryka III głogowskiego, by szantażem zmusić ich do ustępstw politycznych. W 1319 roku gród najechał Bolesława III brzeski podczas wojny, którą prowadził z Konradem I oleśnickim. Prawdopodobnie z tego okresu pochodzą ślady spalenizny zarejestrowane obecnie przez archeologów.



„Mimo tak drastycznych wydarzeń, Sądowel był raczej spokojnym miejscem i pełnił przede wszystkim funkcje administracyjne i sądownicze” – podsumowuje dr Kiarszys.



Przedsięwzięcie otrzymało dofinansowanie ze środków MKiDN przyznanych przez Narodowy Instytut Dziedzictwa w ramach programu „Dziedzictwo kulturowe”.



PAP - Nauka w Polsce



szz/ agt/


czwartek, 4 lutego 2016

Czkawka po strażnicy - cz. II


2. Kto z ramienia Inwestora (Powiatu Górowskiego) był odpowiedzialny za przygotowanie do realizacji przedmiotową inwestycję; czy wykonano między innymi wytyczne do zaprojektowania tej inwestycji z określeniem jej funkcji i co najmniej zakresu niezbędnej dokumentacji budowlanej (projekt budowlany + kosztorys inwestorski, projekt wykonawczy).

Z ramienia inwestora odpowiedzialnym za przygotowanie inwestycji do realizacji był Wicestarosta oraz podległy mu Wydział Budownictwa, Architektury i Planowania Przestrzennego. Pracownicy Wydziału we współpracy z Komendą Powiatową PSP w Górze przygotowali wytyczne oraz program funkcjonalno-użytkowy obiektu. Jednym z elementów postępowania o udzielenie zamówienia publicznego na opracowanie projektu była specyfikacja istotnych warunków zamówienia, która określała zakres niezbędnej dokumentacji. Tak więc w siwz określono wymagania, jakie wykonawca musiał spełnić.

3. Jaka była forma wyłonienia wykonawcy projektu budowlanego, przetarg publiczny czy inna forma i jaki był termin przekazania tego opracowania.

Wykonawcę projektu wyłoniono w drodze przetargu nieograniczonego, co wynikało z ustawy Prawo zamówień publicznych.

4. Kto był wykonawca dokumentacji: projekt budowlany i jakie były główne punkty zwartej umowy o prace projektowe; wartość umowna, termin wykonania, czy w ramach tej umowy miał być świadczony nadzór autorski nad realizacją tej inwestycji, jaki były warunki odbioru wykonanej dokumentacji czy dokumentacja miała być zatwierdzona wraz z uzyskaniem decyzji o pozwoleniu na budowę staraniem i na koszt projektanta, czy uzgodniona była inna forma np. odbiór przez umocowanego pracownika Inwestora, proszę o podanie nazwiska osoby odpowiedzialnej za odbiór i sprawdzenie pod względem kompletności z zamówieniem, czy opracowanie w swej treści posiadało m.in. oświadczenie o kompletności wykonania dokumentacji z punktu widzenia celu, któremu miało służyć tj. realizacji inwestycji.

W wyniku postępowania o udzielenie zamówienia publicznego wyłoniono wykonawcę projektu, którym była Pracownia Projektowo-Kosztorysowa Nadzór i Usługi Ogólnobudowlane z Gliwic. Wartość zamówienia opiewała na kwotę 134 200 zł. Termin wykonania projektu określono na 70 dni od daty podpisania umowy. Zgodnie z zapisami siwz dokumentacja projektowa powinna zawierać:
a)      Projekty budowlano-wykonawcze – 6 egz. (w tym 4 egz. Z oryginalnymi uzgodnieniami);
b)      Kosztorys inwestorskie – 2 egz.;
c)      Przedmiary robót – 4 egz.;
d)      Szczegółowe specyfikacje techniczne wykonania i odbioru  robót – 4 egz.;
e)      Inne wymagane uzgodnienia, ekspertyzy i oświadczenia niezbędne do uzyskania pozwolenia na budowę.
Projektant we własnym zakresie, własnym kosztem i staraniem pozyska wszystkie potrzebne materiały, badania i uzgodnienia do wykonania dokumentacji projektowej m.in.:
1.       Aktualne mapy do celów projektowych w skali 1:500;
2.       Wszelkie uzgodnienia branżowe;
3.       Wypisy z ewidencji gruntów, badania np. gruntowo-wodne, ekspertyzy.
Przekazanie dokumentacji nastąpiło w siedzibie Starostwa Powiatowego w Górze. Odbioru jej dokonywał Wicestarosta orz pracownicy Wydziału Budownictwa, Architektury i Planowania Przestrzennego. Projektant nie był zobowiązany do uzyskania pozwolenia na budowę z tej przyczyny, że na dzień opracowania dokumentacji inwestor – czyli Powiat Górowski – nie dysponował jeszcze prawem do nieruchomości, na której ta inwestycja miała powstać. Zgodnie z art. 20 ust. 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane, autor projektu złożył oświadczenie o opracowaniu projektu zgodnie z obowiązującymi przepisami oraz zasadami wiedzy technicznej.

5. Kto ostatecznie wydał pozwolenie na budowę i zatwierdził dokumentację budowlaną? Czy to prawda, że Starosta Górowski wydał pozwolenia dla Powiatu Górowskiego? Jeżeli tak, to proszę tę odpowiedź na moją interpelację uzupełnić opinią służb prawnych obsługujących Starostwo, czy to jest prawnie dopuszczalne?

Pozwolenie na budowę wydał Starosta Górowski. Zgodnie z art. 25 §1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego organ administracji publicznej (w tym przypadku Starosta Górowski) podlega wyłączeniu od załatwienia sprawy dotyczącej interesów majątkowych: jego kierownika lub osób pozostających z tym kierownikiem w stosunkach określonych w art. 24 §1 pkt 2 i 3 (pkt 2 – swego małżonka oraz krewnych i powinowatych do drugiego stopnia, pkt 3 – osoby związanej z nim tytułem przysposobienia, opieki lub kurateli). Ponieważ nie zachodziły żadne z wyżej wymienionych przesłanek Starosta Górowski mógł udzielić pozwolenia na budowę Strażnicy.

Ciąg dalszy nastąpi.